سهم نفت در لایحه بودجه سال 96 نسبت به قانون بودجه سال گذشته از رشد 10 درصدی برخوردار بوده است. افزایش در سطح تولید، افزایش نرخ برابری دلار و همچنین پیش بینی افزایش 15دلاری قیمت هر بشکه نفت نسبت به سال گذشته، مهم ترین دلایل این رشد بوده است، ولی بنا بر گزارشی که از سوی مرکز پژوهش های مجلس منتشر شده است، این پیش بینی چندان نمی تواند قابل اتکا قلمداد شود. ضمن اینکه افزایش مجدد سهم نفت در بودجه عمومی دولت با اهداف بلندمدت اقتصادی کشور و برنامه ششم توسعه چندان سازگار نیست.
به گزارش تابناک اقتصادی، بر اساس لایحه بودجه سال 96 که از سوی دولت تدوین و به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده است، درآمدهای نفتی دولت در سال آینده حدود 51 میلیارد دلار پیش بینی شده است که حاکی از افزایش سهم نفت در بودجه عمومی دولت است. در حالی که در سال 95 سهم نفت در بودجه عمومی کشور 25.5 درصد بوده است این رقم در سال آینده به 35.8 درصد می رسد. در جدول زیر میزان وابستگی دولت به درآمدهای نفتی در خلال پنج سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. از آن جایی که وابستگی به درآمدهای نفتی همواره به عنوان یک پدیده منفی در اقتصاد ایران مطرح بوده است و وجود تکانه های نفتی پیامدهایی همچون تورم، افزایش واردات، کاهش رقابت پذیری صنایع داخلی و کاهش رشد اقتصادی را در پی داشته است، کاهش درآمدهای نفتی از سال 92 تا سال جاری یک پدیده مثبت قلمداد می شود. اما به نظر می رسد کاهش وابستگی در خلال سال های اخیر ناشی از تشدید تحریم ها و کاهش ناگهانی قیمت های نفت بوده است و نه به عنوان یک استراتژی اقتصادی.
درصد
وابستگی بودجه به نفت
(به نقل
از گزارش مرکز پژوهش های مجلس)
بر اساس ارقام مندرج در لایحه بودجه سال 96 به ازای هر یک دلار کاهش در قیمت نفت، درآمدهای دولت به میزان 2 هزار میلیارد تومان کاهش می یابد. همچنین پیش بینی صندوق بین المللی پول از متوسط قیمت سه نوع نفت خام برنت، وست تگزاس اینترمدیت و دوبی تا قبل از توافق نفتی اخیر و پس از آن به ترتیب معادل 50.6 و 51.2 دلار در نظر گرفته و همچنین از آن جایی که قیمت سبد نفتی اوپک و ایران حداقل1 الی 2 دلار کمتر از نفت برنت است، در نظر گرفتن قیمت 55 دلار برای هر بشکه نفت خام، از بیش برآوردی برخوردار بوده و درآمدهای نفتی دولت را در صورت تحقق سایر شرایط مربوط به نرخ ارز و میزان صادرات نفت، می تواند با چالش مواجه سازد.