حذف تیم ملی‏ ایران که کیسه زباله هدیه گرفته بود!

اتفاقي كه نبايد به وقوع می‏پیوست، افتاد و تيم ملي فوتبال ساحلي ايران در عين شايستگي و با بازيكناني به جز معدودی، آماده و با انگيزه بودند از حضور در جام جهاني بازماند تا رویدادی كه در سه دوره پیشینش، همواره پرچم ایران به عنوان يكي از نمايندگان قاره کهن در آن خودنمایی می‏کرد، این بار بدون یک مدعی پیشین برگزار شود و ملی‏پوشان کشورمان با حسرت خیره به مسابقاتی شوند که حق‏شان حضور در آن و افتخارآفرینی برای مردم ایران بود؛ اما چه گذشت که فوتبال ساحلی ایران نیز به سرنوشت فوتبال دچار شد.

به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ تیم ملی فوتبال ساحلی نیز با امکاناتی محدود تمرین کرد و در شرایطی راهی مقدماتی جام‏جهانی فوتبال ساحلی در قاره آسیا شد که به زعم برخی کارشناسان امید چندانی به واسطه آنچه در تهران گذشته بود، برای قهرمانی نمی‏رفت اما این حواشی برای حمایت روانی از تیم ملی منتشر نشد تا در آخر این معضلات که منجر به عدم صعود تیم ملی به جام‏جهانی و شبیه شدن اوضاع فوتبال ساحلی به فوتبال شود، پس از ناکامی تیم ملی ایران پیگیری شود.

تیم ملی ایران که برخی چهره‏‏های توانمند و مطرحی همچون كريم مقدم، فرشاد فلاحت زاده، بهزاد داداش زاده، شهرام دانه كار را در خود جای نداده بود، در شرایطی تمرینات خود را پی گرفت که بنابر اظهارات صادق‏پور مربی تیم ملی فاقد زمین‏های استاندارد با عمق ماسه‏ای بوده که در زمین‏هخای استاندارد فوتبال ساحلی دوبی مورد بهره‏برداری قرار می‏گرفت. بر این اساس هنگامی که ملی‏پوشان فوتبال ساحلی در زمین اصلی مقدماتی جام جهانی قرار گرفتند، عمق ماسه بیش از زمین‏های تمرینی بوده که بازیکنان را در خود بیشتر می‏کشد و کار را بیشتر برای آنها دشوار می‏سازد.

شاید همین مسئله باعث شد که از عنوان پابرهنه‏ها برای تیمی یاد شود که مربی تیم ملی از حضور چند باره مسئولان در سر تمرینشان، مشعوف شده و آن را توجهی کم‏نظیر به تیم ملی در مسیر جام‏جهانی تلقی کرده بود! پابرهنه‏ها اما با مسئولانی نیز تمرین کردند که سوابق چندانی در فوتبال ساحلی نداشتند و اینچنین بود که درک کاملی از شرایط تیم ملی فوتبال ساحلی پیش از اعزام نزد مسئولان به وجود آمده بود.

در کنار این دیدارهای تدارکاتی در نظر گرفته شده برای تیم ملی فوتبال ساحلی نیز مسئله‏دار و شائبه‏برانگیز بود، چرا که تیم ملی ایران كه در جام‏های جهاني‏ گذشته يقه تيم های بزرگي همچون پرتغال نايب قهرمان جهان و قهرمان اروپا، اسپانيا نايب قهرمان اروپا و فرانسه قهرمان جهان را گرفته بود به جايي رسيد كه با تيم آماتور آذربايجان كه در رده بيست و هشتم اروپا قرار دارد و برخی دوستان از آن به عنوان نايب قهرمان اروپا یاد کرده بودند، دیدار تدارکاتی برای حضور در مقدماتی جام‏جهانی داشته باشد.

البته نباید جنبه‏های مثبت مدیریت(!) بر این تیم را نادیده گرفت که قطعاً تحت نظر مدیران فدراسیون فوتبال بوده است. جنبه‏های مثبتی که پابرهنه‏ها شرم دارند در خصوص آن صحبت کنند. این حمایت‏ها آنجا به اوج خود می‏رسد که مشخص می‏شود بازیکنان فوتبال ساحلی با انگیزه‏ای که مشخص نیست، از کارخانه رئیس کمیته فوتبال ساحلی که لیوان یک‏بار مصرف و کیسه‏های زباله و فریزر تولید می‏کند بازدید کرده‏اند و به آنها علاوه بر جایزی که مشخص نیست چه بوده، لیوان یک بار مصرف و کیسه زباله و فریزر هدیه داده می‏شود.

صادق‏پور مربی تیم ملی فوتبال ساحلی در مواجهه با این پرسش در عوض تایید یا تکذیب تلاش می‏کند، بحث را عوض کند اما علی رضاعلی رئیس کمیته فوتبال ساحلی که رئیس هیات فوتبال سمنان نیز محسوب می‏شود، بدون آنکه هراسی داشته باشد، تاکید می‏کند: "بله، تیم ملی در بازدیدی که از کارخانه داشت، علاوه بر جایزه‏ای، تولیدات شرکت را هدیه گرفت. به هر حال زمانی که شما به کارخانه‏ای می‏روید و تولیدات آن کیک است، به شما یک کارتن کیک هدیه می‏دهند! ما هم کارخانه‏ای که داریم تولید ظروف یک بار مصرف و نایلکس است؛ کیسه‏های زباله و کیسه‏های فریزر!"

او که عنوان می‏کند از باز شدن این موضوع نیز خوشحال است، توجیه‏ جالبی برای گرداندن ورزشکاران ملی‏پوش فوتبال ساحلی در کارخانه تولیدی‏اش می‏آورد و از این حرکت به عنوان یک اقدام مهم و در حمایت از این رشته یاد می‏کند: "ما این حرکت را انجام دادیم اما هنوز کارخانه‏ای پیدا نشده که بخواهد حرکتی انجام دهد. با اینکه خودم رئیس انجمن مدیران هم هستم ولی هنوز ندیدم کسی بخواهد حمایت کند و من خوشحالم این موضوع سر زبان‏ها بیافتد!"

این اظهارات در آستانه اعزام تیمی به مقدماتی جام‏جهانی فوتبال ساحلی بیان شد که مسئولانش تصور می‏کنند، بازدید ملی‏پوشان از کارخانه تولید ظروف یک بار مصرف حمایتی ویژه و کم‏نظیر است و اینچنین بود که تیم ملی بار دیگر راهی جام‏جهانی شد اما آیا امیدی به تیمی که اینچنین از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال حمایت شده و در زمین‏های غیر استاندارد به اوج آمادگی رسیده وجود داشت؟ پیش‏داوری قدری دشوار بود، به دلیل آنکه غیرت ملی‏پوشان می‏تواند زمینه‏ساز تحصیل برترین نتایج با وجود بدترین شرایط باشد.

تیم ملی ایران همچون سه دوره پیشین با مشکلات داوری نیز مواجه بود که انتظار می‏رفت همچون ادوار پیشین آنچنان مسلط و مقتدر ظاهر شود که ناداوری تاثیر چندانی در جایگاه ایران نداشته باشد. در کنار این مسئله اما مقدماتی جام‏جهانی در قاره آسیا با دوره گذشته یک تفاوت اساسی داشت و آن غیبت تیم‏های بود که حرف چندانی برای گفتن نداشتند. طبق تصميم كميته فوتسال و فوتبال ساحلي فيفا، تمام هزينه های تيم‏های شركت كننده در رقابت‏هاي انتخابي امسال بر عهده فدراسيون هاي كشورهاي متقاضي بود و همین اعلام باعث شد تا تيم هايي كه اميد كمي براي خود جهت صعود به جام جهاني متصور بودند از حضور در اين مسابقات منصرف شوند كه از جمله اين تيم ها مي‏توان به كره جنوبي، تايلند، فيليپين، مالزي و ... اشاره نمود و این مسئله سطح کمی مسابقات را کاهش داد تا تنها هشت مدعی راهی امارات متحده عربی شوند.

امارات که با میزبانی جام‏جهانی فوتبال ساحلی 2009، سهمیه مستقیم صعود به جام‏جهانی را به دست آورده بود، محلی برای جدال قدرت‏های فوتبال ساحلی آسیا یعنی ژاپن با سه نایب‏قهرمانی آسيا، بحرين با یک قهرمانی و یک نایب‏قهرمانی قاره، عمان با سابقه قهرمانی در نخستین دوره مسابقات آسیایی فوتبال ساحلی و استراليا، چين و ازبكستان و همچنین ایرانی بود که در مقایسه با اغلب رقبا از امکانات محدودتری برای آماده‏سازی استفاده کرده بود.

ملی‏پوشان کشورمان با پشت سر گذاشتن استرالیا که سابقه چندانی در فوتبال ساحلی آسیا ندارد و در ادامه شکست عمان و چین، خود را آماده کردند تا در مقابل ژاپن یکی از جدی‏ترین رقبایشان حاضر شوند اما همانگونه که پیش‏بینی می‏شد ژاپن نفس تیم ملی ایران را برید و راهی فینال شد تا ایران که با عدم صعود به فینال برای نخستین بار در تاریخ حضورش در این رقابت‏ها راهی جام‏جهانی نشد، در دیدار رده‏بندی نیز مغلوب عمان شد و به عنوان چهارمی دست یافت تا بدترین جایگاه چند سال اخیر فوتبال ساحلی ایران رقم بخورد.

در نهایت در دیدار نهایی مسابقات فوتبال ساحلی قهرمانی آسیا ژاپن در ساحل شهر دوبی به برتری 4 بر2 مقابل بحرین دست یافت و قهرمانی آسیا را از آن خود کرد تا دو فینالیست از آسیا به انضمام امارات راهی جام‏جهانی شده و حسرت نیز نصیب ایران شود و جام‏جهانی فوتبال ساحلی که از 25 آبان ماه  با حضور 16 تیم در چهار گروه برگزار خواهد شد، شاهد غیبت تیم ملی ایران به عنوان یکی از مدعیان همیشگی باشد. در گروه یک این مسابقات تیمهای امارات (میزبان)، پرتغال، اروگوئه و جزایر سلیمان حضور دارند، در گروه 2 نیز تیم‌های اسپانیا، ساحل عاج، السالوادور و ژاپن با هم به رقابت خواهند پرداخت. روسیه، کاستاریکا، آرژانتین و ایتالیا 4 تیم گروه 3 را تشکیل می دهند که یکی از سخت ترین گروه‌های این دوره از مسابقات است و در گروه 4 نیز شاهد رقابت تیم‌های برزیل، نیجریه، سوئیس و بحرین خواهیم بود.

ناکامی ایران در این رویداد و عدم صعود به جام جهاني می‏بایست چشم‏های مسئولان فدراسيون فوتبال را باز كند. مسئولانی که منتصبینشان با اهداء کیسه زباله برای تیم ملی روحیه‏سازی می‏کنند باید در سبک مدیریت‏ و انتخاب‏هایشان که روز به روز پرانتقادتر می‏شود قدری تجدیدنظر کنند و با این حقیقت کنار بیاییند که در مجموعه‏‏ای که موقتاً تحت مدیریت‏شان قرار دارد، اتفاقات تلخی به وقوع می‏پیوندد که همین مسائل جایگاه مدیران را سست می‏سازد. با این حال شاید این ناکامی و عقبه آن نیز شیطنت رسانه‏ها، نامهربانی خبرنگاران یا بی‏انصافی و غرض‏ورزی مطبوعات باشد و شاید همه چیز خوب است و تیم ملی فوتبال ساحلی نیز راهی جام جهانی شده است؛ شما چه فکر می‏کنید؟!