میمون از نسل پیش‌میمونیان پدید آمده‌اند. میمون مانندهای اولیه در آمریکای جنوبی طی نود میلیون سال به رده پَخ‌بینیان (مارموستها، میمون‌های عنکبوتی و غیره) تکامل یافته‌اند که ویژه هند هستند. نسل میمون به لحاظ ژنتیکی شباهت بسیار بالایی با انسان دارد. در حدود 200 گونه از نخستیان یا میمون ها روی درختانِ جنگل های استوایی آفریقا، آسیا و آمریکای شمالی زندگی می کنند. آنها چشم هایی رو به جلو دارند و هنگام تاب خوردن روی شاخه درختان می توانند فاصله خود را با حشرات تشخیص داده و آنها را شکار کنند. میمون‌ها از دست های گیره ای و پاهای خود برای گرفتن شاخه ها و نگه داشتن غذای خود استفاده می کنند. برای یک میمون درخت نشین دیدن همنوعان خود از میان شاخ و برگ های متراکم درختان بسیار مشکل است، در نتیجه آنها از طریق صحبت کردن با همدیگر ارتباط برقرار می کنند. حس بویایی نقش کمی در زندگی میمون‌ها دارد و آنها زیاد به این حس متکی نمی باشند در نتیجه ساختمان بینی شان ساده تر و نوک آن کوتاه تر می باشد و به همین خاطر میمون‌ها صورت پهنی دارند. گوش این حیوانات کوچک، ساده و بی حرکت است و با چرخاندن سر از یک سو به سوی دیگر می تواند منبع صدا را تشخیص دهد. میمون ها سر انگشتان بسیار حساسی دارند که تعداد آنها به 20 عدد می رسد و برای تماس با جهان پیرامون شان از این سر انگشتان بسیار حساس بهره می گیرند. آنها معمولاٌ از پاهای خود برای نگاهداشتن بدن و از انگشتان دستهایشان برای تماس با اشیاء استفاده می کنند. چون دست های میمون‌ها چنگال ندارد قدرت گیرندگی زیادی دارند. این حیوانات توانایی راست نشستن، راست ایستادن و حتی راست راه رفتن روی دو پای خود را دارند. تصاویری با کیفیت 4K را از میمون در «تابناک» تماشا می‌کنید.
