«آقای رئیس جمهور از بالا رفتن قیمت ارز بسیار مکدر هستند و بالا رفتن نرخ ارز را برنمی تابند»؛ این جملاتی است که بیش از یک ماه پیش، سخنگوی دولت در واکنش به بالا رفتن قیمت ارز، بر زبان رانده بود.
امروز اما قیمت ارز از چند برابر بیشتر از آن زمان که رئیس جمهور مکدر شده و بنا بود که افزایش بیشتر را برنتابد، گذشته است. امشب رئیس جمهور به تلویزیون می آید تا شاید اعلام کند اکنون از آن زمان هم بیشتر مکدر شده و از آن زمان بیشتر هم برنخواهد تابید. هرچند مردم از تکدر خاطر رئیس جمهور به دلیل حل نکردن مشکلاتشان، سپاسگزاری می کنند و می دانند که اگر قیمت ارز دو برابر این میزان هم شود، رئیس جمهور برنخواهد تابید، سؤالشان این است مگر مسئولیت رئیس جمهور در قبال مشکلات برنتابیدن و مکدر شدن است؟
به گزارش «تابناک»؛ تیم اقتصادی در دولت اول، تیم یکدستی نبود، وزیر اقتصاد دولت اول، بارها و به صراحت از اینکه در درون دولت اجازه نمی دهند کارها پیش برود، انتقاد می کرد و کار به جایی رسید که فریاد زد نفس مرا گرفته اند! تحمل وزیر معترض بر نابسامانی ها تا انتخابات طول کشید؛ پس از انتخابات احتمالا با این استناد که خود وی گفته بود ترجیح می دهم که اگر قرار باشد زیر بار این فشارها بروم ترجیح می دهم وزیر نباشم، دیگر وزیرش نکردند.
دولت دوم روحانی، طیب نیای معترض را به نفع نوبخت در سازمان مدیریت و برنامه ریزی و سیف در بانک مرکزی کنار گذاشت. امروز تنها حمایتی که این دو می توانند از رئیس جمهور بکنند، این است که اولی از تکدر رئیس جمهور بگوید و دومی سکوتی الهام بخش وحدت در پیش گیرند؛ اموری که هیچ یک کمکی به رفع تکدر رئیس جمهور نخواهد کرد.
بنا بر این گزارش، اگر وضعیت بودجه ریزی و یا مشکلات نظام بانکی که دولت با آن مواجه است، در هر کشور دیگری اتفاق می افتاد، احتمالا به تغییراتی گسترده در داخل این دو نهاد منجر می شد، ولی گویا در دولت جمهوری اسلامی ایران، نوعی تعارف با مدیران این دو نهاد وجود دارد. طنز ماجرا اینجاست که مسئولان این هر دو نهاد، اتفاقا نسبتی بین عملکرد خود و مشکلات کشور نمی بینند و در جلسات کارشناسی، مرتبا از تحریم ها و عملکرد دولت های نهم و دهم سخن می گویند. محافظه کاری در بانک مرکزی و عدم تلاش برای حل مشکلات اساسی نظام بانکی ـ که در تراز نامه آنان نهفته است ـ گروگان گرفتن بودجه توسط سازمان مدیریت بدون توجه به حل ساختاری مشکل کسر بودجه، پاشنه های آشیلی است که نه تنها دولت که کلیت نظام را به مسیرهای خطرناکی هدایت می کند.
به نظر می رسد، تجدیدنظر رئیس جمهور در این دو نهاد به قصد اصلاح نظام بانکی و حل مشکل ساختاری کسر بودجه که این هر دو در افزایش روند رشد نرخ ارز تأثیر بسزایی دارد، اولویت اساسی دارد. هرچند مردم مکدر شدن رئیس جمهور را دوست ندارد و می دانند او بیش از این برنمی تابد، اقدام و عمل را هم برای حل مشکلاتشان دوست دارند. حال این رئیس جمهور است که مختار است، پایان سال، باز با تکدر خاطرشان پاسخ مردم را بدهند یا با اقدام و عمل برای حل مشکلاتشان!
امشب نیز همچون گذشته درمقام یک منتقد ظاهر میشوند و وعده اینده رویایی 
دو صد گفته چو نیم کردار نیست. کجایی محمود که قدرت را ندانستیم؟ 
