برخی مدیران شهرداری تهران که پیش از این تصور میشد احترام و ارزش قابل قبولی برای نخبگان جامعه قائل هستند و از ذهن و ایده آنها در فرایند توسعه شهری بهره میبرند، اکنون در مسیری قرار گرفته اند که حاصل عمل آنها چیزی جز پاشیدن نمک روی زخم بیکاری نخبگان این کشور نیست. مثل مدیران شهری منطقه 17 تهران که گویا بازیچه قرار دادن نخبگان و دانش آموختگان برایشان به یک عادت تبدیل شده است.
به گزارش «تابناک» برخی مدیران شهری تهران که پیش از اینها نیز سابقه خوبی در برخورد با شهروندان ایده پرداز و نخبگان جامعه نداشتند، اکنون گام را از بی توجهی به این نیروها فراتر گذاشته و عزم بازیچه قرار دادن آنها را در سر میپرورانند. مثل برخی مدیران فراموشکار و انحصار طلب شهرداری منطقه 17 که طرح و برنامههای مدیریتی خود را رسانهای میکنند، اما در مقام عمل برخورد مناسبی با ایده پردازان و علاقمندان به همکاری ندارند.
هر چند مدیران فراموشکار و انحصار طلب در دستگاههای متعدد دولتی و خصوصی حضور دارند و طرز تفکر و برخورد مناسبی با شهروندان ایده پرداز و نخبه ندارند، اما گویا این دست افراد تعدادشان در مجموعه شهرداری تهران تعدادشان بیشتر است و از آزادی عمل بهتری نیز برخوردار هستند؛ مدیرانی که اسفندماه سال 96 با نشر آگهی در روزنامههای کثیرالانتشار آگهی مسابه طراحی پیاده راه محور تجاری یافت آباد شرقی را منتشر کردند، اما پس از آن برخورد شایستهای با شرکت کنندگان در این فراوخوان نداشتند و به تعهدات خود نیز عمل نکردند.
مجید حاجی زاده، یکی از شرکت کنندگان این فراخوان که کارشناسی ارشد خود را در رشته معماری از پلی تکنیک میلان ایتالیا گرفته است، در مورد جزئیات این فراخوان و برخورد زشت مدیران شهری با شرکت کنندگان به «تابناک»، گفت: در روزنامه همشهری به تاریخ ۲۸ بهمن سال ۹۶ فراخوانی چاپ شد که در آن از معماران و شهرسازان دعوت شده بود تا در مسابقه طراحی خیابان یافت آباد شرکت کنند؛ فراخوانی امیدوار کننده که نشان از شفافیت اداری و میل به بهره گیری از متخصصین در ساخت شهر بود.
وی افزود: به سایت شهرداری منطقه نیز که مراجعه کردم پوستر فراخوان در قطع بزرگ در صفحه اول خودنمایی میکرد و ضمن درج تاریخ تحویل طرحها که ۱۲ اسفند ذکر شده بود، از اهدای جوایز ارزنده به سه نفر اول خبر میداد. بلافاصله با انگیزه فراوان شروع به کار کردم. از این روی که خود بزرگ شده این محله هستم، همیشه منتظر فرصتی بودم تا بتوانم تحصیلات و تجربیات خود را در جهت ارتقای کیفی آن به کار بگیرم.
این دانش آموخته کارشناسی دانشگاه تهران اضافه کرد: طرح تهیه شده خودم را چاپ شده در قطع بزرگ در تاریخ مزبور به محل درج شده در فراخوان که دبیرخانه شهرداری منطقه ۱۷ بود بردم، ولی در کمال تعجب هیچ کس اساساً در جریان برگزاری مسابقه نبود و پس از این که ساعتها من را از اتاقی به اتاق دیگر و از ساختمانی به ساختمان دیگر فرستادند، بالاخره با اکراه طرح را از من تحویل گرفتند.
او ادامه داد: اینجا بود که فهمیدم من تنها شرکت کننده مسابقه هستم! پس از گذشت چهل روز، از آنجا که هیچ خبری از نتایج نشد، به معاونت فنی و عمرانی منطقه که برگزار کننده مسابقه بود مراجعه کردم تا پی گیری کنم. مسئول فنی گفت: طرح دست حراست است و تا کنون هیچکس طرح را ندیده است. به دفتر معاون مراجعه کردم، مسئول دفتر ایشان گفتند که معاون وقت ندارند با شما صحبت کنند و با شما تماس گرفته خواهد شد.
این کارشناس ارشد معماری که مدارک عالیه تحصیلی اش را نیز در اختیار «تابناک» قرار داده است، اضافه کرد: پس از سه روز دوباره مراجعه کردم و پاسخ دوباره همان قبلی بود. پس از دو روز مجددا مراجعه کردم، ولی همچنان اجازه نیافتم با آقای معاون که یک در بین ما فاصله بود صحبت کنم.
وی در پایان و در رابطه با رفتار زشت و ناپسند مدیران شهرداری منطقه 17 با خود نیز گفت: پس از یک هفته در جواب تماسهای بنده، گفتند جناب معاون شما را به مشاور خودشان ارجاع داده اند. به دیدار ایشان رفتم، گفتند طرح را ندیده اند و از من خواستند که آن را برایشان ایمیل کنم و فردا هم تلفنی یادآوری کنم تا طرح را ببینند. این کارها را انجام دادم. پس از سه روز که باز هم خبری نشد تماس گرفتم. گفتند که وقت ندارند طرح را ببینند و از من خواستند که دیگر مزاحم نشوم و تلفن را روی من قطع کردند و دیگر پاسخ بنده را ندادند.
اینکه مدیران شهرداری منطقه 17 ابتدا در سطح عمومی فراخوان منتشر میکنند و خود را متعهد میدانند که به طرحهای برتر رسیده جوایز ارزنده پرداخت کنند، اما در ادامه نه خبر از جایزه هست و نه خبری از ایدههایی که پذیرفته اند، جدا از اینکه معنای بی توجهی به طرح و ایدههای نخبگان دارد، یک معنای دیگری را نیز به ذهن متبادر میکند.
اینکه مدیران اجرایی در ظاهر تلاش میکنند به گونهای رفتار کنند که عموم مردم تصور کنند آنها اقدامات خود را با رأی و نظر آنها پیش میبرند، اما در مقام عمل کار و نظر خود را به اجرا بگذارند و مزایای حاصل از آن را نیز برای خود نگاه دارند.
حکایت این دانش آموخته جوان که با شور و شوق فراوان تلاش خود را برای شرکت در یک فراخوان صرفاً نمایشی و تبلیغی صورت داد و در نهایت با رفتار زشت و ناپسند مدیران شهرداری منطقه 17 مواجه شد، حکایت دهها و چه بسا صدها هزار دانش آموخته و تحصیلکردهای است که علی رغم توان و تخصص مناسب مجبورند طرح و ایدههای خود را در ذهنشان دفن کنند.
شرایط ناراحت کننده و اسفباری که امیدی به اصلاح آن نیست و چارهای جز تحمل این شرایط سخت برای نخبگان جامعه در رشته و گروههای علمی مختلف باقی نمانده است. چرا که عدهای مدیر فراموشکار و انحصار طلب به خود اجازه میدهند هر گونه که علاقه دارند تصمیم بگیرند و برنامههای خود را پیش ببرند.
در پایان لازم به تاکید است که «تابناک» آمادگی دارد پاسخ مسئولان شهرداری در این خصوص را دریافت و منتشر نماید.