مقام استادی، جایگاه ارزشمند و والایی است که تصاحبش زیبنده و شایسته هر فردی نیست و اساتید دانشگاه جدا از علم و دانش نباید با بسیاری از ویژگی های اخلاقی و ارزش های انسانی بیگانه باشند؛ حقیقتی اجتناب ناپذیر که گویا برخی اساتید و صاحبان این مقام از بهره ای ندارند. مثل یکی از اساتید ادبیات دانشگاه آزاد زاهدان که اکنون سخن های نفرت پراکنش بسیاری از دوست داران وحدت ملی و ارزش های اخلاقی را دل آزرده کرده است.
به گزارش «تابناک»، چند روز پیش، ویدئویی گویا و شفاف از یکی از اساتید دانشگاه آزاد شهر زاهدان در فضای مجازی منتشر شد که بسیار تعجب برانگیز بود. فیلمی حاوی عبارات و جملات زشت و گزنده که از زبان این استاد خطاب به دانشجویان و مردم شهر زاهدان خارج میشد و آنقدر زشت و زننده است که نمیتوان به آنها اشاره کرد.
استاد یاد شده در این ویدئو تلاش می کند تا اوج نفرت و کینه توزی خود را نسبت به قومی غیور که ساکن دیارشان شده، نشان دهد و تأکید دارد که تصمیم گرفته با کسر نمره در امتحانات پایان ترم دانشجویان، به اصطلاح از دانشجویان بلوچ انتقام بگیرد. تصمیمی که همراه با برخی عبارات زشت بیان میشود تا مشخص شود استاد یاد شده نه تنها از منظر اخلاقی و ادب، تا حد زیادی فقیر است، که از منظر انصاف و بهره بردن از حداقل های شرط تدریس نیز، دستش خالی ست.
انتشار گسترده این فیلم در فضای مجازی بلافاصله به اعتراضات دامنهداری در دانشگاه آزاد و شهر زاهدان منجر شد که برای مدتی آرامش و امنیت این شهر و دانشگاه آزادش را مختل کرد. تجمعاتی که طی آنها دانشجویان و معترضان ضمن اعلام انزجار از گفته های این استاد، خواستار برخورد شدید مسئولان با وی شدند.
موج به پاشده سبب شد تا بلافاصله از سوی فرهاد رهبر، ریاست دانشگاه آزاد حکم تعلیق این استاد صادر شود و همچنین مقامات قضایی استان سیستان و بلوچستان اقدام به دستگیری وی کنند. واکنشی از جنس پیگیری حقوقی و قضایی ماجرا که احتمالا به پایان یافتن اعتراضات منجر خواهد شد اما قادر نیست برخی ابهامات در این خصوص را پاسخ دهد.
از جمله این ابهام که چگونه یک استاد به این نقطه رسیده است؟ آیا دفعتا و ناگهانی به این وضع رسیده یا به تدریج و در نتیجه قصور مسئولان دانشگاه و نهادهای نظارتی؟ یا این ابهام که آیا این استاد دانشکده ادبیات زاهدان، تنها استادی است که دچار چنین مشکل بزرگی است و نمره را به عنوان سلاحی در دست خود یافته که میتواند با آن انتقام جویی کند؟
اگر از فحاشی ها و توهین های فرد یادشده چشم پوشی کنیم، چه؟ آیا تنها این استاد بوده که نمره را ابزار قرار داده یا اساتید دیگری هم هستند که از این سلاح برای ارضای منویات شخصی خود بهره میگیرند؟ آیا برآوردی در خصوص خسارت های چنین رفتاری در دست هست یا خیر؟ نقش نهادهای نظارتی در این میان چیست و چه سهمی از کوتاهی و قصور را میتوان به ایشان نسبت داد؟
از اینها مهمتر، اساتیدی همانند استاد ادبیات دانشگاه آزاد زاهدان چگونه و با چه معیارهایی جذب دانشگاه شده اند و ردای استادی را بر تن کرده اند؟ چه بر سر این افراد آمده است که در سنگرهای مقدسی چون دانشگاه از درون در حال تیشه زدن به ریشه های وحدت ملی و ارزش های اخلاقی جامعه هستند؟ آیا رویداد رخ داده حکم تلنگر و هشدار را ندارد؟
هشداری در خصوص افول ارزش های اخلاقی در کشورمان؛ ارزش هایی که حتی استاد دانشگاه هم آن ها را درک نکرده و پاس نمیدارد. معلمی که میبایست سر سلسله پاسداشت چنین ارزشهایی در جامعه باشد اما به سر منشا لطمه به آنها تبدیل شده و حتی ابایی از بیان توهین ها و فحاشی هایش مقابل دوربین هم ندارد.
رویدادی به غایت تلخ که اگر قرار به جبرانش باشد، نه تعلیق و حتی محاکمه قضایی این فرد، که میبایست دلجویی از مردم نجیب و سخت کوش شهر زاهدان و قوم غیور بلوچ در دستور کار مسئولان قرار گیرد. مسئولانی که باید هشیار باشند و اجازه ندهند این اقدام ساختار شکنانه دستاویزی برای هر گونه سودجویی احتمالی در خارج از مرزهای کشورمان شود.