«نمایندهای که پیشتر با یک
موضع گیری عجیب، اعتراضات و انتقادات فراوانی را متوجه خود کرده بود، ظاهرا از قرار گرفتن در کانون توجه عموم خوشش آمده است؛ این را میشود از سخنان اخیر وی دریافت که به نسبت مواضع قبلی وی، عجیبتر و سؤال برانگیزتر است.
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور خبر از تجاوز سه مرد به یک کودک ساکن خمینیشهر داد، نماینده این شهر در مجلس شورای اسلامی طی نامهای خطاب به رئیس سازمان بهزیستی کل کشور، درخواستی مطرح کرد که موجب تعجب همگان شد و واکنشهای فراوانی به دنبال داشت؛ طرح درخواست عزل مسئولی که این خبر را رسانهای کرده بود، در یک نامه رسمی!
این درخواست که بر خلاف عادت مالوف و قدیمیِ بسیاری از مسئولان کشورمان، نه رسانه، که فرد منتشر کننده خبر را مقصر جلوه میداد، سیدمحمدجواد ابطحی را در کانون توجه عموم، از جمله کاربران پرشمار شبکههای اجتماعی و فضای مجازی قرار داد و انتقادات فراوانی را متوجه وی کرد، چون بسیاری بر این باور بودند مضمون نامه این نماینده، تأکید بر لاپوشانی ماجرا و ممانعت از درز و انتشارش بوده است.
ابطحی در آن نامه از محسنی بندپی خواسته بود تا رئیس اورژانس اجتماعی کشور را برکنار کند، چون به زعم وی، "خبری را رسانهای کرده و موجبات سوءاستفاده رسانههای ضد انقلاب را فراهم آورده که معلوم نیست تجاوز باشد، مشخص نیست عاملان رقم زدنش چند نفر هستند و تبعه کجا و مشخص نشده انگیزه شان چه بوده است! سلسله دلایلی عجیب و غریب که هیچ کدام نتوانستند خوانندگان آن نامه کذایی را قانع کنند که حق با این نماینده است.
اما این پایان راه نبود و نیست چراکه به فاصله ده روز از انتشار آن نامه، امروز گفتوگویی با این نماینده روی خروجی خبرگزاری پانا قرار گرفت که به نوعی بازخوانی مواضع وی در آن نامه است. گفتوگویی که موجب شده نکات عجیب و غریب دیگری به نقل از ابطحی منتشر شود و بار دیگر تعجب آفرینی کند.
بی هیچ تفسیر و تشریحی، بخشهایی از این گفت وگو را بخوانید؛
* [در پاسخ به این سوال که آیا "درخواست عزل" شامل اختیارات نمایندگان میشود؟]مقام مافوق او (جعفری، رئیس اورژانس اجتماعی کشور) آقای محسنی بندپی از دوستان خوب ما در مجلس هشتم است و بنده را میشناسد و دغدغه مرا نیز درک میکند. در ضمن همان شب هم در روزنامه دیدم که آقای جعفری اظهارات خود را تکذیب کرد و گفت که رسانهها این اظهارات را به من نسبت دادهاند؛ هرکسی در جایگاه خودش باید اظهارنظر کند و بداند چه میگوید. اگر ایشان رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور نبود من مشکلی با حرفهایش نداشتم.
* هیچ رسانهای از ایشان سوالی نکرده است و ایشان خودش این مسئله را رسانهای کرد. بحث من این است که مخصوصا در زمینه مسائل اخلاقی و آبروی افراد باید به تبعات امنیتی موضوع دقت کرد.
* من نمیگویم مجازات نکنند بلکه باید متجاوز را به اشد مجازات رساند. من در مجلس تشدید مجازات را برای این مسائل اخلاقی درخواست کردم، اما بحث این است که آموزههای دینی و اسلام به ما میگوید که در این مسائل خیلی خیلی با احتیاط وارد شویم.
* اثبات زِنا یا لواط در اسلام کاری بسیار سخت است، اما اگر اثبات هم بشود مجازاتش وحشتناک است تا قبح کار از بین نرود. شما ببینید یک سلسله اخبار منتشر شد که مثلا این دختر (دختر افغانستانی که مورد تجاوز 3 مرد قرار گرفته است) اینطور شد، آتنا چنان شد، ستایش چنین شد، فلانی فلان شد، مدرسه غرب تهران هم آنطور شد.
* حرف من این است که اصولا این اخبار تا اثبات نشدهاند نباید منتشر شود. شما به عنوان یک خبرنگار الان میروید و یک نفر به شما یک تهمتی میزند؛ آیا به محض اینکه تهمت به شما زد و این پخش شد، دیگر شما میتوانید آنرا جمع کنید؟ مثلا میتوانید بگویید که آقا اشتباه اسمی بوده؟
* به قول معروف «تا شلوار حقیقت به نصفه بیاید، دروغ تمام فضا را گرفته»، یعنی نمیشود دیگر آنرا جمع کرد به ویژه در این قبیل مسائل که اسلام به عنوان دین برتر به ما دستور داده که شما حق ندارید این اخبار را پخش کنید.
* ما میخواهیم بگوییم اصلا معلوم نیست تجاوز صورت گرفته باشد. [خبرنگار در جواب: خبرگزاریها و سایتهای خبری معتبر کشور به نقل از پزشکی قانونی نوشتند که تجاوز تایید شده است و ازاله بکارت صورت گرفته است.] ابطحی: یعنی بچه کوچک را به طرق مختلف نمیشود رفع بکارت کرد؟ فقط باید تعرض جنسی صورت گرفته باشد؟ من رشته تحصیلیام حقوق است، من حقوقدان هستم؛ بنابراین میدانم نظر پزشکی قانونی برای قاضی حجت نیست.
* [خبرنگار: اما مادر بچه خردسال افغانستانی میگوید که کودک را وقتی پیدا میکنند به بیمارستان میبرند و در آنجا به اتاق عمل برده میشود، چون خونریزی داشته است.]ابطحی: هرچیزی وارد بشود خونریزی ایجاد میکند، من نباید اینها را رسانهای کنم، اگر بر اساس ورود «شیشه پپسی» بوده باشد چه؟ [خبرنگار: یعنی تعرض به این کودک خردسال صورت گرفته است.] ابطحی: پس تعرض است، کودکآزاری است. ما از کودکآزاری حتی به صورت روحی هم ناراحتیم چه برسد به جسمی، اما این مورد را که هنوز ثابت نشده است، چرا میگویید؟