پس از آنکه سیروان خسروی، خواننده جوان تأکید کرد در همراهی با شرایط سخت مردم از برگزاری کنسرت انصراف داده و اجراهای زنده‌اش را لغو کرده، این پرسش پیش آمد که آیا این جنس تحرکات که در ماه‌های پیشین با فرم‌های دیگر از سوی برخی دیگر از هنرمندان شاهد بودیم، کمکی به مردم می‌کند و آیا گزینه دیگری برای همراهی هنرمندان با شرایط نه چندان مناسب اقتصادی عامه مردم وجود ندارد که واقعاً تأثیری در احوال مردم داشته باشد؟
به گزارش «تابناک»؛ «وقتی می‌بینم کمر مردم زیر بار مشکلات شکسته شده و من هم مثل تمام مردم جامعه شرایط روحی نابسامانی دارم، وقتی می‌بینم که تمام کسب و کارها تعطیل شده و نان‌آور خانواده چیزی جز شرمندگی به خانه‌اش نمی‌برد، من هم کنسرت تهران را لغو و علاوه بر از دست دادن سود 12 سانس کنسرت، 150 میلیون تومان خسارت کنسلیِ اجرا به سالن پرداخت می‌کنم، ولی شرافتم را به منافع شخصی خودم نمی‌فروشم.» این متنی بود که سیروان خسروی خواننده مورد علاقه نسل حوان منتشر کرد.
این آهنگساز و خواننده همراه با انتشار این متن، تصویر مجوز برگزاری کنسرت‌هایش را نیز منتشر نمود تا نشان دهد بلوف نزده و واقعاً با وجود طی تشریفات برگزاری کنسرت‌ها چنین کاری کرده است؛هرچند پس از این اتفاق حرف و حدیث‌ها در فضای مجازی درباره انگیزه‌های چنین اقدامی منتشر شده، بر فرض که حمل بر صداقت خسروی گذاشت و این حرکت را در راستای همدردی با شرایط سخت طیف وسیعی از مردم تلقی کرد، در این ارتباط پرسش‌های جدی مطرح می‌شود که صرفاً متوجه این خواننده نیست.
پیش از خسروی نیز برخی هنرمندان دست به حرکت‌های محدودی در قالب نامه‌نگاری و عدم حضور در مراسم داشتند و از این منظر در واقع هنرمندان بدین ترتیب تلاش کرده‌اند، نشان دهند درک مشترکی نسبت به نگرانی‌ها و دغدغه‌های مردم دارند. همچنین نباید از نظر دور داشت، بر خلاف طیف اندکی از هنرمندان ـ که دستمزدهای کلانی دریافت می‌کنند و مستمراً در پروژه‌های مختلف به کسب درآمد بسیار بالایی می‌پردازند ـ اغلب هنرمندان وضعیت مالی متوسطی دارند و اساساً جزو طبقه‌ای تقسیم می‌شوند که با وضعیت کنونی اقتصاد کشور، ممکن است در معرض آسیب جدی قرار گیرند و از این منظر، خودشان دور از این فضا نیستند.
با این حال پرسش جدی که باید مطرح شود، درباره میزان تأثیر این جنس همدردی‌ها بر روی طبقه فرودست و متوسط اقتصادی است. حقیقتاً این همدردی چه تأثیری در روحیه و احوالات طبقه آسیب پذیر از شرایط کنونی اقتصاد کشور می‌گذارد؟ جامعه در شرایط سخت کنونی، بیش از هر زمان نیاز به آرامش، شادی و تفریح دارد که با توجه به افزایش هزینه‌های روزمره و ضروری زندگی، سهم کمتری از سبد خانوار را به خود اختصاص خواهد داد و به تعبیر ساده‌تر، طبقه فرودست و طبقه متوسط رو به پایین مردم ترجیح خواهند داد که کمتر سراغ تفریح بروند.
در این شرایط، ای کاش هنرمندان به جای تعطیلی یا اعتراض، به کمک مردم بیایند و خدماتشان را با هزینه کمتر در اختیار مردم قرار دهند و از بخشی از سود قابل توجهشان به نفع مردم گذر کنند. چه اشکالی دارد که خوانندگانی چون سیروان خسروی کنسرت‌هایی با بلیت بسیار ارزان یا حتی رایگان در فضای باز برگزار کنند و بدین ترتیب برای مردم که توان خرید بلیت 120 هزار تومانی کنسرت را ندارند، امکان ساعتی شادی و آرامش را فراهم کنند؟ آیا این رویکرد کمک واقعی‌تری به مردمی نمی‌کند که به اندازه کافی از شرایط موجود ناراحت هستند و همدردیِ صرف، دردی از آنها دوا نمی‌کند؟
اگر خواننده پرطرفداری چون خسروی به جای لغو کنسرت‌ها، 50 درصد بلیت‌های این کنسرت‌ها را میان مردم جنوب تهران که هیچ گاه رنگ سالن اصلی برج میلاد را ندیده‌اند، توزیع می‌کرد و امید را به قلب گروهی ولو کوچک تزریق می‌کرد و دیگر موزیسن‌ها نیز این سنت را در این ایام پایه می‌گذاشت، هم برای مردم و هم برای وجهه او بهتر نبود؟ به همین ترتیب، آیا برخی هنرمندان نمی‌توانند قید دستمزدهای چندصدمیلیونی را بزنند و پروژه‌های سینمایی با هزینه ی تمام شده کمتر تهیه و در نهایت شاهد فروش ارزان تر بلیت سینماها باشیم تا همه روزها با استقبالی که سه شنبه‌ها (روز نیم بها بودن بلیت سینماها) شاهدش هستیم، مواجه شویم؟
این استقبال در میانه هفته نشان می‌دهد، بخشی از مردم توان سینما رفتن در آخر هفته را ندارند و چه خوب که اهالی سینما اعم از صاحب فیلم، پخش کننده و صاحب سالن سینما، در برخی روزها اساساً سانس رایگان در نظر بگیرند و این سانس‌ها را به قشر نیازمند جامعه که شاید حتی یک بار در سالن نتواند به سینما برود، اختصاص دهند.
کشور در شرایط پیش روی، نیازمند چنین رویکردهایی است و هنرمند حتی اگر از دولت ناامید شده باشد، باید به جای رفتار سلبی، رویه ایجابی داشته باشد. آیا هنرمندان برای برداشتن بخشی از بار روانی از روی دوش مردم، سراغ رویکردهای ایجابیِ مستمر می‌روند و شاهد خدمات ارزان‌تر فرهنگی خواهیم بود؟
پس از آنکه سیروان خسروی، خواننده جوان تأکید کرد در همراهی با شرایط سخت مردم از برگزاری کنسرت انصراف داده و اجراهای زنده‌اش را لغو کرده، این پرسش پیش آمد که آیا این جنس تحرکات که در ماه‌های پیشین با فرم‌های دیگر از سوی برخی دیگر از هنرمندان شاهد بودیم، کمکی به مردم می‌کند و آیا گزینه دیگری برای همراهی هنرمندان با شرایط نه چندان مناسب اقتصادی عامه مردم وجود ندارد که واقعاً تأثیری در احوال مردم داشته باشد؟
لغو کنسرت توسط ایشان بسیار کار صحیحی بود. باید همان وقت که در مشهد و برخی شهرها از اجرای کنسرت ها جلوگیری می کردند همین کار را می کردند. درود بر اقای سیروان خسروی عزیز. 
گویا شما هیچ درک و آگاهی از اهمیت شادی و هیجان در ایجاد سلامت روان جامعه نداری متاسفانه! 