آتش به جان هورالعظیم افتاد. اهوازی‌ها نفس کم آوردند. اتوبوس‌های سیار پزشکی به کمک هویزه‌ای‌ها رفتند. بستان هم از نفس افتاد.
به گزارش روزنامه ایران، «سیدعادل مولا» معاون محیط زیست استان خوزستان این هوای آلوده را ماحصل آتش‌سوزی گسترده در وسعت 10 هزار هکتاری هورالعظیم در عراق می‌داند اما آب پاکی را روی دست همگان می‌ریزد و می‌گوید که بعید می‌داند با توجه به وجود جنگ‌های داخلی در داخل عراق بتوان با گفت‌و‌گو، عراقی‌ها را متوجه وضعیت وخیم هورالعظیم کرد.
با وجود این به گفته مولا از یک هفته گذشته گفت‌و‌گو‌ها با طرف عراقی شروع شده و جریان دارد. او وسعت آتش در بخش ایرانی را 60 هکتار اعلام می‌کند و می‌گوید:«آبگیری سال گذشته اجازه نمی‌دهد آتش‌سوزی در بخش ایرانی گسترش پیدا کند.» شهروندان اهوازی هم از مشکل تنفس در شب دوشنبه در اهواز بر اثر این آلودگی‌ها خبر می‌دهند.
این مقام مسئول در محیط زیست خوزستان اعتقاد دارد که آتش‌سوزی‌ها در سمت عراق نفس کشیدن را برای شهرهای مختلف استان از جمله بستان، سوسنگرد و... سخت کرده است. او پای کشور ترکیه را هم وسط ماجرای آتش‌سوزی هور می‌کشاند و خشکی هورالعظیم در بخش عراقی را ناشی از سد سازی‌های ترکیه و بویژه تأثیر سد «آتاتورک» می‌داند. آتش‌سوزیی که به جان هورالعظیم افتاده و همچنان سر خاموش شدن ندارد جان گونه‌های زیستی آن را هم به‌خطر انداخته است. مولا از نگرانی خوزستانی‌ها برای «لاک‌پشت فراتی» و گربه‌های وحشی تالاب خبر می‌دهد و همچنین می‌گوید که احتمال دارد اردک مرمری‌های تالاب هم که جزو گونه‌های تحت حمایت جهانی هستند نتوانند از این آتش‌سوزی جان سالم به در ببرند.
«محمد درویش» معاون سابق مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست و مولا هر دو روی ایجاد کانون‌های جدید گردو غبار در خوزستان به‌دنبال این آتش‌سوزی تأکید دارند. به گفته مولا طرف عراقی هیچ نظارتی روی آتش‌سوزی یک هفته گذشته ندارد: «در ایران آتش‌سوزی محدود است و زود خاموش می‌شود.» او بیش از هرچیزی آبگیری سال گذشته هورالعظیم و خیس بودن نی‌ها را باعث زود خاموش شدن آتش‌سوزی در بخش ایرانی می‌داند. هرچند فعالان حوزه محیط زیست آمارهای محیط زیست خوزستان را قبول ندارند و معتقدند که محدوده آتش‌سوزی‌ها بیش از عدد اعلام شده از سوی محیط زیست خوزستان است. حتی آمارهای محمد درویش هم با مولا متفاوت است. به گفته درویش 135 هکتار از نیزارها و پوشش گیاهی تالاب هورالعظیم طعمه حریق شد.
مولا می‌گوید: «علاوه بر ایجاد آلودگی در شهرها و مشکلات تنفسی شهروندان، تنوع زیستی تالاب هم بسیاری را نگران کرده.» او خزندگان را هم از جمله قربانی‌های این آتش‌سوزی می‌داند. به‌گفته او از تغییر اقلیم گرفته تا درجه بالای دما و بادهای موسمی همه دست به دست هم داده‌اند تا یک جهنم تمام‌عیار برای هورالعظیم درست کنند. پوشش گیاهی خشک شده هم به گفته او مثل انبار باروت است که با هر جرقه‌ای شعله می‌کشد. به گفته مولا مردم شهرهای الاماره و دیوانی عراق هم دچار مشکلات تنفسی شده‌اند. مولا از جریان برعکس باد حرف می‌زند که دود ناشی از آتش‌سوزی در سمت همسایه‌ها را به جان خوزستانی‌ها انداخته تا در تقویم شهرهای این استان جنوبی یک بار دیگر هم تعطیلی بخورد.
«محمد درویش» در گفت وگو با «ایران» تأکید کرد آتش‌سوزی جدید پوشش گیاهی ناشی از دو سال پرداخت حقابه هورالعظیم و هورالهویزه را هم خاکستر می‌کند. او روی عمدی بودن بسیاری از آتش‌سوزی‌های هورالعظیم از جمله این آتش‌سوزی هم تأکید می‌کند. حتی پای هنگ مرزی دو کشور هم به وسط می‌آید. به گفته او آتش زدن نی‌ها معمولاً ساده‌ترین راه برای حل مشکلات حفاظتی است اما گاهی اوقات حساب کار از دست نیروها در می رود. او تأکید می‌کند:«مثل اتفاقی که الان افتاده است.»
به گفته درویش باد این بار نقشی در گسترش آتش‌سوزی نداشته است: «براساس صحبت‌هایی که کردم باد خیلی شدیدی در استان در جریان نیست و در واقع گسترش آتش است که دارد روی مشکلات مانور می‌دهد.» او انگشت روی نبود پایگاه اطفای حریق می‌گذارد و می‌گوید: «وقتی پایگاهی وجود ندارد آتش هم پوشش گیاهی را نابود و هم چشمه‌ها و کانون جدید گرد و غبار ایجاد می‌کند.» درویش هم تالاب هورالعظیم را بهترین محل تخم‌ریزی پرندگان و دوزیست‌ها می‌داند و می‌گوید:«قبلاً قرار بود آتش‌برهایی در حریم هورالعظیم ایجاد شود تا در چنین حوادثی فاجعه گسترده نشود. این کار را باید به شرکت‌های مهندسی و مشاور بسپارند. چون این آتش‌سوزی بار اول نیست، بار آخر هم نخواهد بود.»
او اعتقاد دارد که با کمک جامعه محلی دو کشور می‌توان تا حدودی هورالعظیم و هورالهویزه را از دست آتش‌سوزی‌ها نجات داد. درویش تأکید می‌کند که برای وسعت پوشش گیاهی هورالعظیم که دو برابر وسعت تهران بزرگ است باید حتماً پایگاه اطفای حریق داشت. مولا هم اعتقادی به پایگاه اطفای حریق ندارد. می‌گوید که پایگاه اطفای حریق در جنگل‌ها جواب می‌دهد در هور‌ها اما بی‌نتیجه می‌ماند. او بیش از هر چیزی روی پرداخت حقابه هورالعظیم اصرار دارد و تأکید می‌کند که خبری از حقابه هور نیست. او خبر تلخ‌تر دیگری هم دارد. هور تابستان پرفاجعه‌ای را با توجه به گرمی هوا که مدت‌هاست دمای 50 درجه را رد کرده و بی‌آبی پشت سر خواهد گذاشت.
