شورای شهر تهران در یک سال فعالیت خود وارد پنجمین انتخاب مدیریت شهر می شود. دو شهردار و دو سرپرست کارنامه شورای کم شانس تهران است.
یک سال گذشت و می توان پرسید که چه تغییر و تحول مثبتی در شهر تهران اتفاق افتاده است؟!! در نگاهی خوشبینانه می توان گفت شهر قربانی بی ثباتی مدیریت شهری شده و تصویر روشنی از آینده وجود ندارد.
در عصری که شفافیت و محرم دانستن مردم یک اصل مهم حکمرانی محلی است ، در خصوص انتخاب شهردار ضرورت دارد تا شهروندان در معرض شاخص ها و فرآیند انتخاب قرار گیرند و دایره انتخاب برآیند استعداد ها و ظرفیت های علمی و تجربی نخبگان در سطح ملی باشد.
متاسفانه باید گفت اسامی اعلامی افراد محترم برای شهرداری تهران از سوی شورا ، برآیند نخبگان صاحب علم و تجربه مدیریت شهری تهران نیست. گویا دوستان شورا، مدیریت شهر را با مدیریت بنگاه اشتباه گرفته اند .
عدالت انسانی حکم می کند از برترین ظرفیت های مدیریت شهری برای انتخاب شهردار تهران بهره گرفته شود و نگاه سیاسی به شهر و ارایه نمایشگاهی از چهره های تکراری بد آزمون داده پرهیز شود. چرا که افراد بازنشسته و خسته در آستانه بازنشستگی توان درانداختن طرحی نو برای تهران را ندارند
بگذارید شورای شهر و شهرداری یک نهاد اجتماعی - فرهنگی باقی بماند نه شورای شهر نیابتی احزاب سیاسی. لابی های بیرون شورا نباید تصمیم ساز مدیریت شورا باشد.
چه خوب بود شورای شهر تهران با انتشار شاخص های انتخاب شهردار، فراخوان عمومی میداد تا افراد صاحب تخصص ، تجربه و برنامه در سامانه ای ثبت نام کنند .
در گام بعدی کمیته منتخبی مرکب از متخصصان زیر نظر شورا ترکیب اولیه واجدالشرایط از فراخوان را به شورا معرفی می نمود.
منتخبین در کمیسیون های تخصصی شورا با ارایه مستندات علمی ، تجربی و برنامه ای به دفاعیه می پرداختند.
شورا از بین منتخبین پنج نفر را برای ارایه برنامه به صحن شورا معرفی و با حضور اصحاب رسانه و تشکل های مدنی انتخاب شهردار را نهایی می نمود.
در کنار فرآیند انتخاب پس از پنج نفر سامانه مجازی به نام " انتخاب مردم " طراحی و از نظر افکار عمومی و شهروندان برای انتخاب شهردار نیز آگاهی می یافتند.
انتخاب شهردار باید مبتنی بر اولویت ها و چالش های اساسی شهر تهران باشد. حرمت شهروندان نباید با انتخاب های غیر حرفه ای و غیر تخصصی خدشه دار شود.
انتخاب های غلط تصمیم های غلط را در پی دارد و تصمیم های غلط کلاف سردرگم مدیریت شهر را پیچیده تر می کند. حمل و نقل عمومی ، ترافیک ، آلودگی هوا ، بافت فرسوده و ناپایدار ، سیمای نامتوازن شهری همچنان در صدر مسئله ها خواهد ماند و شهر هم از شهر زندگی بودن فاصله خواهد گرفت.
باسلام