رشد نرخ بیکاری در سال های اخیر موجب شده است تا بسیاری از افرادی که در سن کار قرار دارند برای یافتن کار یا حتی برای یافتن کار بهتر به استان ها یا شهرها با نرخ بیکاری کمتر مهاجرت کنند. درصد کسانی که برای یافتن کار از شهر خود به شهر دیگری مهاجرت کرده اند در یک دهه اخیر رو به افزایش بوده است.
به گزارش
تابناک اقتصادی، در سال های اخیر به دلیل تحریم ها و رکود اقتصادی بسیاری از کارخانه ها و کارگاه های تولیدی یا تعطیل شده اند و یا با ظرفیت کمتری مشغول به فعالیت هستند. همین به تعطیلی کشانده شدن کارخانه ها و کارگاه ها و یا کار کردن با ظرفیت تولیدی کمتر باعث شده است تا نیروهای شاغل در این کارخانه ها و کارگاه های تولیدی از کار بیکار شوند. از طرفی در این سال ها جمعیت متقاضی برای کار همواره در حال رشد بوده است و نبود تقاضای مناسب برای این حجم از نیروی کار باعث شده است تا نرخ بیکاری همواره رو به رشد باشد و افزایش یابد.
در برخی از استان ها و شهرهای کشور، وضعیت بیکاری به حالت بحرانی درآمده است و عده ای از نیروی کار مجبور شده اند که برای یافتن کار یا حتی برای پیدا کردن کاری بهتر به استان ها و شهرهایی مهاجرت کنند که نرخ بیکاری آن ها کمتر از سایر نقاط می باشد. حالا پرسش این است که در یک دهه اخیر علت چند درصد از مهاجرت ها، یافتن کار و یا یافتن کار بهتر بوده است؟
برای پاسخ به این پرسش می توان به گزارش های نتایج آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران مراجعه نمود. در بخشی از این گزارش ها، دلایل مهاجرت مردم ذکر شده است. آن گونه که در این گزارش ها آمده است، دلایل عمده مهاجرات های مردم در این سال ها عبارت بوده اند از جستجوی کار، جستجوی کار بهتر، انتقال شغلی، تحصیل، پایان تحصیل، انجام خدمت وظیفه، پایان خدمت وظیفه و پیروی از خانوار.
نمودار زیر درصد مهاجرانی که برای جستجوی کار و یا جستجوی کار بهتر در یک دهه اخیر مهاجرت کرده اند را نشان می دهد. همان گونه که ملاحظه می شود در یک دهه اخیر هر دو نمودار در جستجوی کار و در جستجوی کار بهتر و همچنین نمودار نرخ بیکاری تقریباً روندی صعودی داشته است. این نشان می دهد که نرخ بیکاری با مهاجرات برای یافتن کار یا یافتن کار بهتر در ارتباط است. در حالی که نرخ بیکاری در سال 1387، 10.4 درصد بوده است این نرخ با رشدی 1.7 درصدی در طول یک دهه به 12.1 درصد در سال 1396 رسیده است. همین افزایش نرخ بیکاری باعث شده است که درصد مهاجرانی که برای جستجوی کار مهاجرت کرده اند از 7.7 درصد در سال 1387 به 9.7 درصد در سال 1396 برسد. همچنین درصد مهاجرانی که در جستجوی کار بهتر مهاجرت کرده اند نیز از 6.4 درصد در سال 1386 به 7.5 درصد در سال 1396 افزایش یافته است.
نکته جالب تر این است که مطابق با گزارش های نتایج آمارگیری نیروی کار، در حالی که "در جستجوی کار بهتر بودن" در سال 1386، ششمین دلیل برای مهاجرت بوده است این دلیل در سال 1396 به رتبه سوم نقل مکان کرده است.
توزيع نسبي مهاجران بر حسب علت تغيير محل اقامت قبلي در سال 1396 نشان می دهدکه علت 49.8 درصد از مهاجرت ها پیروی از خانوارها بوده است و بعد از آن جستجوی کار با 9.7 درصد و جستجوی کار بهتر با 7.5 درصد در رتبه های بعدی قرار دارند.
در تمامی گزارش های سالانه، تقریباً نیمی از مهاجران دلیل مهاجرت خود را "پیروی از خانوار" عنوان نموده اند و پس از این دلیل، "جستجوی کار" دومین دلیل مهاجرت بوده است.