بررسی مقالات علمی، ارزشیابی اساتید دانشگاه‌ها، مالکیت فکری، توان تولید دانشگاه‌ها و پذیرش بی رویه دانشجو در کرسی آزاداندیشی دانشکده رسانه فارس بررسی شد.
به گزارش فارس، کرسی آزاداندیشی «وضعیت مقالات علمی پژوهشی در دانشگاه‌های کشور و ارزشیابی اساتید دانشگاه‌ها»، با همکاری خبرگزاری فارس و رادیو گفت‌وگو با حضور محمدمهدی زاهدی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی و قاسم عمو عابدینی رئیس مرکز پژوهش فناوری‌های نوین در مهندسی علوم زیستی دانشگاه تهران در دانشکده رسانه فارس برگزار شد.
در بخش نخست این جلسه مسأله مقالات علمی پژوهشی در دانشگاه‌های کشور بررسی شد و بخش دوم این کرسی آزاداندیشی به مسأله آئین‌نامه ارتقای اساتید اختصاص یافت.
در زمینه آئین‌نامه ارتقای اساتید، گوینده برنامه اعلام کرد که در روند فعلی ارزشیابی اساتید، از سویی فرم‌های دانشجویی و از سوی دیگر کار پژوهشی اساتید مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا با چند پرسش 4 گزینه‌ای که توسط دانشجویان پاسخ داده می‌شود، می‌توان اساتید را ارزیابی کرد؟ یا اینکه مقالات ارائه شده از سوی اساتید به خوبی می‌تواند این نکته را نشان دهد که آنان در کلاس به اهداف خود رسیده‌اند یا خیر؟
* لزوم تغییر آئین‌نامه ارتقای اساتید
عموعابدینی در این زمینه گفت: ارتقای اساتید یک آیین‌نامه دارد که چندین نوبت مورد بازبینی قرار گرفته است، از شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه دارد و بر اساس رأی هیأت ممیزه‌ای که در دانشگاه تشکیل می‌شود، اساتید رأی می‌آورند. این هیأت ممیزه با روند تعریف‌شده، پرونده استاد را بررسی می‌کنند که استاد از مربی به استادیاری، دانشیاری و استاد تمامی می‌رسد و برای این منظور استاد باید امتیاز بخش‌های مختلف را کسب کند.
رئیس مرکز پژوهش فناوری‌های نوین در مهندسی علوم زیستی دانشگاه تهران اظهار داشت: امتیازات بخش‌های مختلف دارد، بخش آموزشی، پژوهشی و غیره در این زمینه بررسی و کمیت و کیفیت در نظر گرفته شده است، حتی نظرات دانشجویان نیز لحاظ می‌شود و با بررسی این بخش‌ها، استاد امتیاز کامل را کسب می‌کند و سپس در کمیته منتخب و صحن هیأت ممیزه رأی گیری می‌شود.
به گفته وی، حتی برخی از این امتیازات به صورت «وتو» در نظر گرفته می‌شود، یعنی اگر استاد امتیاز آن بخش را کسب نکند، ارتقا نمی‌یابد.
عموعابدینی با بیان اینکه من عضو هیات ممیزه دانشگاه بوده‌ام و با این روند کاملا آشنا هستم، افزود: بخش بعدی ارتقای اساتید نیز بخش فرهنگی است و استاد باید برای ارتقا، حداقل امتیاز فرهنگی را نیز کسب کند، بخش پژوهشی نیز محورهای مختلف دارد و استاد باید در زمینه‌های مختلف ثبت اختراع، تولید مقاله، کمک به صنایع و غیره امتیاز لازم را داشته باشد.
وی گفت: ارزشیابی اساتید، باید از مسیرهای بررسی دیگری بگذرد تا پرونده در صحن هیات ممیزه بررسی شود، مسیر طولانی است و معیارهایی دارد که باید اصلاح شود و تغییرات اساسی صورت گیرد تا مسیر برای اساتید در راستای نقشه جامع علمی و نیازهای کشور هموار شود.
رئیس مرکز پژوهش فناوری‌های نوین در مهندسی علوم زیستی دانشگاه تهران ادامه داد: یک روز تصمیم گرفتیم که اساتید مقاله بدهند تا ارتقا یابند و حتی برای تولید مقاله مشوق‌هایی قرار دادیم و نتیجه این شد که دانشگاه‌هایی فقط برای تولید مقاله ایجاد کردیم بنابراین باید به مسئله ارتقای اساتید توجه بیشتری شود.
وی اضافه کرد: دانشگاه‌های نسل اول دانشگاه آموزش محور و دانشگاه‌های نسل دوم پژوهش‌محور بوده‌اند که باید در نسل سوم به دانشگاه کارآفرین می‌رسیدیم ولی با این روند دانشگاه‌های تولید مقاله ایجاد کردیم.
* آئین‌نامه ارتقا باید متناسب با هر زیرنظام تدوین شود
زاهدی نیز در این زمینه گفت:باور دارم که آیین‌نامه ارتقا باید اصلاح شود.
وی افزود: ما در کشور تنوع دانشگاهی داریم، دانشگاه‌های دولتی ما چند نوع هستند، دانشگاه پیام نور، علمی‌کاربردی و غیره را داریم و در بخش غیر وزارت علوم نیز دانشگاه فرهنگیان، دانشگاه نیروهای مسلح، دانشگاه وزارت اطلاعات و... را داریم. چرا باید آیین‌نامه ارتقا برای تمام این زیرنظام‌ها یکسان باشد؟ به نظر من این یک کج راهه وجود دارد و حتماً باید آیین‌نامه تغییر کند، استاد دانشگاه فرهنگیان باید معلمی پرورش دهد که آن معلم بتواند آدم‌سازی کند. اساسا لازم نیست مقاله ISI بنویسد.
رئیس سابق کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی ادامه داد: من اصلا باور ندارم که استاد دانشگاه فرهنگیان را مجبور به نوشتن مقاله ISI کنیم ولی اعتقاد دارم که وی باید طرحی برای شاگردمحوری و تربیت معلم ارائه دهد که دانش آموزان را از نظر مسائل دینی،فرهنگی و تخصصی هدایت کند، چرا در حال حاضر وضعیت مدارس ما آن گونه نیست که در سند تحول نوشته شده است؟ نه بحث حیات طیبه و نه بحث دانش‌آموز وارسته عدالتخواه دین‌مدار مطرح است. آیا واقعا ما توانسته‌ایم موفق شویم دانش آموزان مطابق با اسناد جامع تربیت کنیم؟ آیا اینکه به استاد دانشگاه فرهنگیان بگوییم مقاله ISI بنویسد تفکر درستی است؟
وی عنوان کرد: استاد دانشگاه علمی ـ کاربردی و فنی و حرفهای نیز باید شیوه‌های آموزشی جدید مهارت را ارائه دهد و به ازای آن ارتقا یابد، من باور ندارم استاد این دانشگاه باید مقاله ISI بنویسد، او باید پروژه بیاورد و مشکلی را برطرف کند تا از امتیاز بالای مقالات برخوردار شود.
زاهدی ادامه داد: چه کسی گفته است که باید استاد علوم انسانی ما مانند استاد فنی و مهندسی یا پزشکی باشد؟ اینها به نفع کشور نیست. آیین‌نامه ارتقا باید آنقدر انعطاف‌پذیر باشد که به هیأت ممیزه توان دهد که اساتید را متنوع و متناسب با رشته‌شان ارزیابی کند، اما در حال حاضر همه را با یک مدل نگاه می‌کنیم و این درست نیست.
وی گفت: البته برخی بخش‌ها مانند بخش فرهنگی باید درباره همه باشد ولی وجود بعضی بخش‌های آئین‌نامه ارتقا برای اساتید برخی دانشگاه‌ها یا رشته‌ها مناسب نیست.
رئیس سابق کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ما باید آیین‌نامه‌های ارتقایی متنوعی داشته باشیم، گفت: به طور مثال باید از استاد وزارت اطلاعات بخواهیم پروژه‌هایی ارائه دهد که امنیت کشور را تأمین کنیم، راه‌های نفوذ دشمن را بهتر بشناسیم، تنوع در آیین‌نامه ارتقا اجتناب‌ناپذیر است و راهی جز این نداریم، راه فعلی راه کجی است که کشور با این وجود هیچ گاه گام درستی در ارتقا برنمی‌دارد.
زاهدی تأکید کرد: من خودم نیازی به امتیاز ندارم و امتیاز ذخیره هم دارم، بنابراین مطمئن باشید که اینها را برای خودم نمی‌گویم؛ اینها را می‌گویم زیرا می‌دانم که کشور مشکل دارد و باید مشکلات را با کمک هم حل کنیم.
* مالکیت معنوی یک چالش بزرگ بین استاد، دانشجو و بخش صنعت است
در ادامه یکی از حضار گفت: اینکه بگوییم مقاله مشکل کشور را حل می‌کند به نظر من آدرس غلط است، آن‌که مقاله را نوشته است می‌تواند مشکل را حل کند و استادی وظیفه خود را انجام داده است که می‌تواند شخص «مسئله حل‌کن» تربیت کند.
زاهدی در این زمینه گفت: ما نگفتیم مقاله مشکل کشور را حل کند، اتفاقاً تأکید بنده این است که به جای مقاله پروژه‌ای که رفع نیاز کند، داشته باشیم که ارزش چند مقاله را هم دارد و اصالت را به مقاله نمی‌دهیم.
یکی از حاضرین سوالی را مطرح کرد که آیا مسئله‌ای با عنوان احترام به مالکیت فکری در کشور وجود دارد؟ لایحه‌ای از سوی دولت به مجلس آمده که فقط بر روی ثبت اختراع تمرکز دارد و جالب اینجاست که به جای کمیسیون صنایع یا آموزش به کمیسیون قضایی رفته است زیرا ثبت در قوه قضاییه است، من خواهش می‌کنم کمیسیون آموزش به این موضوع توجه کند که مالکیت فکری تنها به اختراع نپردازد مثلا یک شاعر، نویسنده یا هنرمند نمی‌تواند اثر خود را ثبت کند. ما برای حفط این مالکیت چه کرده‌ایم؟
عموعابدینی در رابطه با مالکیت فکری گفت: مالکیت معنوی یک چالش بزرگ بین استاد، دانشجو و بخش صنعت است که باید حل شود.
وی تأکید کرد: من 75 ثبت اختراع دارم و استاد تمام هستم و این مراحل را طی کرده‌ام، منظورم این است که من مشکلات این حوزه را می‌دانم و مسائل را لمس کرده‌ام، باید جدی به این مسئله بپردازیم. ما در بحث تجاری‌سازی چالش‌هایی داریم که همه باید دست به دست هم دهیم تا مشکل حل شود.
زاهدی نیز در پاسخ به این سوال عنوان کرد: ما درباره لایحه مالکیت معنوی اعتراض کردیم و توافق شد که محمود صادقی به عنوان نماینده کمیسیون آموزش که تخصص‌اش در حوزه مالکیت معنوی است در جلسات این لایحه حضور دارد، ما بر روی مالکیت معنوی در کنار صنعت تأکید داریم و امیدواریم بتوانیم مشکلات این حوزه را حل کنیم.
* دانشگاه‌ها در زمینه درآمدزایی متحول شوند
سوالی نیز در این زمینه مطرح شد که آیا بودجه‌ای برای پژوهش در نظر گرفته می‌شود؟
زاهدی درباره بودجه پژوهشی عنوان کرد: در زمینه بودجه قبول کنیم که کشور محدودیت داریم و دست کشور درزمینه بودجه باز نیست، چندین سال است که ما تحریم هستیم و آن‌طور که انتظار می‌رود پول به کشور نمی‌آید، ما در جنگ اقتصادی هستیم.
وی افزود: البته نگاه اشتباهی است که فکر کنیم تمام بودجه پژوهشی باید دولتی باشد، این تفکر اشتباه است، دانشگاه‌ها باید خودشان پول دربیاورند، مگر دانشگاه‌های بزرگ دنیا از دولت پول می‌گیرند؟ بیشتر این دانشگاه‌ها با نهادهای دیگر قرارداد صنعتی امضا می‌کنند و پول در می‌آورند.
زاهدی عنوان کرد: در کشور 1700 هزار میلیارد تومان نقدینگی است، ما نمی‌گوییم ده درصد این بودجه یک درصد این بودجه که به دانشگاه‌ها می‌رسد، ولی بودجه را به دانشگاه نمی‌آورند اگر از این پول‌ها وارد دانشگاه شود به نفع کشور و صنعت است.
نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه صنعت، دانشگاه را باور نکرده است، اظهار داشت: اگر پول به دانشگاه‌ها بیاید به نفع صنعت و کشور است و دانشگاه هم منتظر نمی‌ماند که پول دولت برسد.
وی گفت: دانشگاه ما باید متحول شود و اساتید به دنبال پروژه باشند، وزیر صنعت یا شورای عالی انقلاب فرهنگی باید صنایع را موظف کنند که در واحدهای تحقیق و توسعه صنعت حتماً دانشگاهیان حضور یابند، اگر ارتباط صنعت و دانشگاه برقرار شود اصلا نیازی به پول دولت برای دانشگاه نیست.
زاهدی اضافه کرد: کل بودجه دولت امسال نزدیک به 400 هزار میلیارد تومان است، اما نقدینگی بیش از 4 برابر بودجه دولت است، پس می‌بینیم که پول بیرون بیشتر است، پس دانشگاه هم باید از بیرون دولت پول بیاورد.
* پژوهش تکراری نتیجه وقت نگذاشتن استاد برای تحقیق است
در ادامه معصومه اسمعیل‌نژاد تهیه‌کننده برنامه رادیو گفت‌وگو گفت: من تهیه کننده این برنامه هستم اما به عنوان دانشجوی دکتری که هنوز از پایان‌نامه خود دفاع نکرده‌ام سوال خود را مطرح می‌کنم. شما فرمودید که صنعت ما دانشگاه ما را باور ندارد، سوال من این است اساتیدی که تخصص حرفهای ندارند آیا صلاحیت حرفهای رشته‌ای که درباره آن می‌خواهند پژوهش کنند دارند یا خیر؟
وی افزود: با توجه به اهمیت پژوهش‌های بنیادی و کیفی در دانشگاه‌های دنیا اما مجلات ما همچنان به دنبال انتشار پژوهش‌های کمی هستند چرا که پایایی و روایی این پژوهش‌ها مشخص است و انتقاد کمتری به آن وارد است. به نظر شما زمانی که دانشگاه‌های مطرح دنیا در بخش پژوهش‌های کیفی فعال شده‌اند آیا بهتر نیست ما هم در این زمینه فعال شویم تا شاید این پژوهش‌ها راهگشای مشکلات ما باشد؟
عموعابدینی در پاسخ به این سوال گفت: دنیا در حال حرکت به سمت پژوهش‌های بین رشته‌ای است، مسیر و فکر عوض شده و تمام رشته‌ها در حال همگرا شدن هستند، اتفاقات جدیدی در حوزه آموزش و پژوهش در سطح دنیا در حال شکل‌گیری است که ما باید سریع فکر کنیم و باید از سنتی بودن به سمت دانشگاه‌های پیشرفته برویم.
وی اضافه کرد: مشکل ما در پژوهش چیست؟ من در پژوهش خیلی سختگیر هستم و مثالی برای دانشجویانم مطرح می‌کنم و به آنها می‌گویم آیا شما دوست دارید آدامس نیمه جویده دیگران را بجوید یا آدامس جدید می‌خواهید؟ قرار است کار تحقیقاتی تکراری انجام دهید؟ البته جنبه ترویج و توسعه در جای خودش است ولی پژوهش تقلیدی هم داریم و این مسئله یک عارضه است.
رئیس مرکز پژوهش فناوری‌های نوین در مهندسی علوم زیستی دانشگاه تهران ادامه داد: زمانی که اساتید وقت نمی‌گذارند یا به دلیل دانشجوی زیاد کیفیت را رعایت نمی‌کنند، پژوهش تکراری ایجاد می‌شود که بهترین زمان عمر جوانان ما از دست می‌رود.
وی افزود: در حوزه علوم انسانی که فاجعه است، در این حوزه ما باید خودمان تولیدات داشته باشیم.
عمو عابدینی اظهار داشت: من 20 تا 30 درصد مطالبی که در کلاس‌هایم ارائه می‌دهم کار تحقیقاتی جدید خودمان است، وقتی کار جدید بسیاری داریم، چرا باید از ابتدا تا انتهای کلاس‌هایمان کار خارجی قدیمی ارائه دهیم؟ بخشی از تحقیقات ما باید در تدریس هم استفاده شود زیرا این مسئله باور جوان ما را بالا می‌برد. زمانی که دانشجو می‌بیند که منبع تدریس استاد، کار تحقیقاتی یک ایرانی است خوشحال می‌شود و اعتماد به نفسش افزایش می‌یابد.
وی گفت: در سال 2018 ایران 2.06 درصد از میزان تولید علم جهان را دارد، درحالی‌که ما دارای یک درصد جمعیت جهان هستیم. چرا این تولیدات را در منابع‌مان استفاده نمی‌کنیم؟
* برخی مسؤولان هنوز به کالای داخلی اعتماد ندارند
زاهدی نیز در پاسخ به این سؤال گفت: گفتم دلیل اینکه صنعت، دانشگاه را باور نمی‌کند این است که استاد ما مهارت ندارد، ولی ما نباید از استاد انتظار داشته باشیم که خودش وارد کار صنعت شود، دانشگاه می‌تواند وارد ساخت مدل‌های کوچک شود، ولی نباید وارد حجم بزرگ صنعتی شود، ما گاهی ناچاریم در صنعت، مهندسی معکوس کنیم که این کار ابتکار عمل و اعتماد به نفسی به ما می‌دهد که در طولانی مدت می‌توانیم خودمان طرح را انجام دهیم. مثلا در بحث‌های دفاعی استاد دانشگاه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی ما این توان را دارند.
وی افزود: رک بگویم که ما وزارتخانه‌ای داریم که شاید سالی 10 هزار میلیارد تومان خرید از خارج دارند. چرا باید اینگونه باشد درحالی‌که توان تولید بسیاری از مواد و تجهیزات را در داخل داریم؟ حالا برند فلان شرکت را استفاده نکنند، مهم کارآیی است، باید اعتماد کنیم.
وی افزود: برخی مسئولان ما هنوز متوجه نیستند که باید به کالای داخلی اعتماد کنند. شما را به خدا رانت‌خواری نکنید، پورسانت نگیرید، عِرق ملی را بالا ببرید، مطمئن باشید دانشگاه توان دارد، نگران نتوانستن نباشید.
* اگر پروژه‌ها به دانشگاه وارد شود مطمئنا دانشگاه پاسخ می‌دهد
در ادامه یکی دیگر از حضار نیز سؤال خود را اینگونه عنوان کرد که دانشجویان دکتری دوست ندارند آدامس جویده استفاده کنند، ولی کسی را ندارند که به آنها موضوع پژوهش معرفی کند. آیین‌نامه ارتقا موارد خوبی دارد که اگر اجرایی شود مشکلات رفع می‌شود، چرا باید یکی از زیرنظام‌های آموزش عالی در سال 95 خیل عظیمی از دانشجویان دکتری را جذب کند که حتی نتواند آزمون زبان آنها را برگزار کند؟
وی افزود: آیا بهتر نیست در جنگی که در حال حاضر قرار گرفتیم و جوانان با غیرتی هم داریم مدیران مشکلات را به صورت واضح اعلام کنند؟ مشکل اصلی در اجراست، نظارتی بر اجرا وجود ندارد. کجای آیین‌نامه‌ها نوشته شده است که استاد نداند پژوهش کیفی چیست؟ پنج مجله علمی ـ پژوهشی در حوزه ارتباطات در کشور داریم و اکسپت‌های خارجی را هم نمی‌پذیرند و مجلات داخلی هم باندبازی است. آیا قوانین مجلس نباید در اجرا محکم‌تر باشد؟
عمو عابدینی در پاسخ به این سوالات گفت: اینکه می‌گویید استادهایی هستند که خودشان آدامس جویده به دانشجویان می‌دهند، من قاطبه کسانی که می‌شناسم اینگونه نیستند و با برنامه گام برمی‌دارند.
وی افزود: من رشته‌ام علوم انسانی نیست ولی در این حوزه مطالعه می‌کنم و متعجبم که چرا دانشگاه و حوزه‌ها به هم نزدیک نمی‌شوند، در حوزه مبانی بسیار ارزشمندی وجود دارد که می‌تواند تولیدات گسترده‌ای ایجاد کند که دنیا از آن استفاده کند. این ضعف را باید حل کرد.
عمو عابدینی همچنین عنوان کرد: من فکر نمی‌کنم که اساتید از دانشجویان عقب‌تر هستند، اگر من دانشجویی را تربیت می‌کنم که علمش از من کمتر باشد پس من معلم خوبی نبودم، دانشجو مطالعات عمیق‌ترین دارد و باید علمش از استادش بیشتر باشد اگر این اتفاق نیفتد، علم کشور پیشرفت نمی‌کند. دانشجو مانند فرزند است و باید بالاتر از استاد باشد. ما افتخار می‌کنیم که دانشجویان ما در مدارج بالا قرار بگیرند.
همچنین زاهدی نیز گفت: ما پس از انقلاب در رشته محیط‌زیست 9556 مقاله چاپ کردیم که قبل از انقلاب از سال 1930 تا سال 1978 دارای 48 مقاله بودیم. ببینید چند صد برابر رشد کردیم، البته باید ببینیم این مقالات چه تأثیری در زندگی مردم داشته است، بسیاری از این مقالات می‌تواند به رفع مشکلات کمک کند ولی ما در این زمینه‌ها کم کار کردیم.
وی افزود: اگر پروژه‌ها به دانشگاه وارد شود من یقین دارم دانشگاه پاسخ می‌دهد به شرطی که هم جامعه آن پاسخ را بپذیرد هم دولت و هم صنعت، زیرا استفاده از برخی پروژه‌ها نیز زمینه فرهنگی دارد و باید از سیستم‌های تشویقی هم استفاده کنیم، راه‌حل‌های دانشگاهی باید با حمایت جمعی عملیاتی شود.
* مجلس محکم در برابر پذیرش بی رویه دانشجویان دکتری ایستاده است
وی در رابطه با پذیرش بی‌رویه دانشجویان دکتری نیز عنوان کرد: ما هم به این موضوع انتقاد داشتیم و به همین دلیل قانون سنجش و پذیرش تصویب شد که در حال حاضر نیز اعتراض می‌کنند و از مجلس می‌خواهند که این قانون لغو شود ولی مجلس محکم ایستاده است.
زاهدی ادامه داد: نظارت‌ها نیز باید جدی باشد، هم درون دانشگاه و هم خارج دانشگاه مسئولان باید جدی برخورد کنند، ولی نظارت بیرونی حتماً باید باشد، وزارت علوم و وزارت بهداشت متولی هستند که به شکایت‌ها رسیدگی کنند.
زاهدی گفت: ما ضعف در نظارت هم درون‌سیستمی و هم خارج سیستمی داریم اما در باره مقالاتی که اساتید، دانشجو را وارد می‌کند تا در مجلات داخلی به چاپ برسد به عقیده من درست نیست. اگر بنا بر اعتبار مجله باشد چه داخل و چه خارج فرقی ندارد.
وی اضافه کرد: ما مجله‌ای در کشور چاپ می‌کنیم که بیش از 93 درصد مقالات را رد می‌کنیم زیرا آنقدر مقاله از داخل و خارج ثبت می‌شود که ظرفیت نداریم و این مجله دارای اعتبار بین‌المللی است، این‌طور نیست که مجله داخلی بی‌کیفیت است.
نماینده مجلس شورای اسلامی افزود: نباید بر سر مجلات خودمان بزنیم و اگر رابطه‌بازی در مجلات صورت می‌گیرد، مدیر مسئول مجله باید وجدان علمی داشته باشد که رابطه‌بازی به ضرر کشور است. اگر موردی را می‌شناسید گزارش دهید، برخورد می‌شود.
وی در مورد مقالات کیفی و کمی گفت: معنای اینگونه مقالات باید مشخص شود، روش تحقیق ممکن است متفاوت باشد ولی واقعیت این است که ما باید روی پای خود بایستیم؛ چراکه مجلات خارجی کشور عنایتی به مقالات ما در رشته علوم انسانی ندارد.
زاهدی ادامه داد: من یک نوه 9 ساله دارم که در بحث‌های کامپیوتری از من بیشتر اطلاعات دارد، دلیل نمی‌شود که بگوییم نسل نوی ما عقب افتاده است، این نسل از ما ابتکار بهتری دارد و ما به عنوان استاد وظیفه داریم آنها را هدایت کنیم، استاد نباید با دانشجویش رقابت کند، بلکه باید از کار دانشجو لذت ببرد. ما باور داریم نسل نوی ما در بحث میان‌رشته‌ای مسلط‌تر است.
* در کل نظام آموزش عالی مشکل داریم
در ادامه سیدمحسن بنی‌هاشمی رئیس دانشکده رسانه فارس با بیان اینکه ما در کل نظام آموزش عالی اشکال اساسی داریم، گفت: چرا متن‌های رساله دانشجویان خوانده نمی‌شود؟ چرا اینها در تونل‌هایی که تعاریف عجیب دارد، گم می‌شود؟ شاید در صنعت اینگونه نباشد یا در رشته‌های فنی کمتر باشد ولی اینکه بحث‌های علمی ما بخصوص در رشته‌های علوم انسانی در تونل‌های خاموش مهارت‌های محدود منِ معلم گم شود بسیار تلخ است.
وی افزود: ایران سرزمین علوم انسانی است، اینجا جمهوری اسلامی است، اینجا سرزمین فرهنگ است، به نظر من ما واقعا باید این بحث را ادامه دهیم و نظام جذب استاد را بازنگری کنیم.
بنی‌هاشمی ادامه داد: باید ساعت کلاس‌ها را درست تنظیم کنیم، در یک ترم معمولی استاد باید 16 ساعت در کلاس حاضر شود ولی کلاس با 5 جلسه تمام می‌شود و مسؤولان سکوت می‌کنند و آن حقوق را به سفره خانوادگی‌شان می‌برند، دانشجو هم فکر می‌کند به برد رسیده است و خوشحال است، درحالی‌که این اصل باخت است و سبب باخت کشور هم می‌شود.
رئیس دانشکده فارس اظهار داشت: باید جسورانه‌تر و صریح‌تر با برخی اساتید روبه‌رو شد تا خواب را برای اساتیدی که مطالبات دانشجویان را در حوزه علمی و فناوری پیگیری نمی‌کند، گرفت. البته من دست‌بوس اساتید هستم ولی شاید کرسی‌های آزاد اندیشی باید در این مسیر گام بردارد.
وی افزود: شاید برخی از من دلگیر شوند ولی باید بگویم که اساتیدی هستند که دست‌نوشته‌های دانشجو را نمی‌خوانند و دانشجو جرأت صحبت کردن ندارد. زیرا رساله و آزمون جامع و اعتبار اجتماعی را در پیش دارد. بنابراین ما از مجلس، کمیسیون آموزش، شورای عالی انقلاب فرهنگی و حتی خبرگزاری فارس در این زمینه مطالبه داریم.
عمو عابدینی در پاسخ به این سؤال گفت: ما در کل نظام آموزش عالی مشکل اساسی داریم، مسائل آموزش عالی ما باید در کرسی‌های آزاداندیشی بررسی شود تا به راه حل مشکلات دست یابیم.
وی افزود: ما کنکوری را برگزار می‌کنیم که جوانان را بدبخت و افسرده کرده‌ایم، در دورانی که جوانان باید از فکرشان بهره ببرند، اجازه نمی‌دهیم این اتفاق بیفتد. ما از دورانی که باید تربیت را آغاز کنیم یعنی پیش از دبستان مسیر درستی را نمی‌رویم، همه چیز را نمی‌توانیم در دانشگاه اصلاح کنیم، پایه ضعیف است و مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال بررسی این مسائل هستند.
وی افزود: البته نباید استثنائات را قاعده کنیم، قاطبه اساتید ما علاقه‌مند به استادی و معلمی هستند، البته باید در حوزه جذب استاد و نظارت بر اساتید تأکید بیشتری شود.
* چرا مسؤولان دستگاه‌های ذی‌ربط برای پاسخگویی به سوالات در کرسی‌های آزاداندیشی حاضر نمی‌شوند
در پایان این کرسی آزاداندیشی، زاهدی گفت: خواهش من این است که چالش‌ها و کرسی‌های آزاد اندیشی با حضور مسئولان دستگاه‌ها برگزار شود.
در پاسخ به این صحبت، مسئولان برگزاری کرسی آزاداندیشی اعلام کردند که از مسئولان وزارت علوم دعوت شده ولی نیامده‌اند که زاهدی گفت: باید اسامی مسئولانی که در این کرسی‌ها حاضر نمی‌شوند را هم بیان کنید تا مردم بدانند و از آنها مطالبه کنند.
وی اضافه کرد: ما به عنوان استاد اینجا هستیم که مشکلات دانشجو و استاد را بیان کنیم.
اساتید ایران تشنه ی پیشرفت کشورشان هستند.نماینده، مسیول اجرایی، استاد و... همه بفکر پیشرفت کشورشان هستند، ارتباط بین صنعت و دانشگاه و مراکز علمی و نوبنیان و پژوهش محوری در علوم کاربردی اصل است که اموزش محوری پایه و پژوهش محوری عمل است و ایران باید همانگونه که در پایه سرامد است در عمل هر چه بیشتر تلاش کند تا سرامد شود و باید حمایت شود، حمایت که باشد، ماده ی خام اولیه ی تولیدی یا قطعه ای تولید شود و...سرمایه می شود و آینده نگری است و دیدن نسل آینده است و بهترین پاسخ برای بیگانه است که کشور تا همیشه از گرسنگی بیگانه نجات یابد و علمی که باعث خودکفایی کشور در همه ی زمینه های علمی شود تعهد است و آینده نگری است و به نوعی خداشناسی است که خداوند متعال و ایمه اطهار همیشه به شکافت پدیده های افرینش دعوت کرده اند و پیشرفت در همه ی زمینه ها از مصادیق اولیه ی حقوق بشر و در جهت خودکفایی کشور و سرمایه ی مردمی است و نمایندگان و مسیولین اجرایی محترم که در راس کارند، نسبت به مردم شان مسیولیت پذیری سنگین تری دارند، مردم امانت الهی در دست مسیولین هستند