در ماههای اخیر، بازار خودرو در برزخ قیمت قرار گرفته است؛ خودروهای خارجی که ورودشان کامل متوقف شده است، حالا با قیمتهای عجیب معامله میشوند و در طرف مقابل خودروهای داخلی نیز با عرضه قطره چکانی از سوی خودروسازان جاده مخصوص، هر روز رکورد جدید قیمت را به ثبت میرسانند.
در این میان، راهکار خودروسازان و قطعه سازان، آزادسازی قیمت خودروهاست؛ اما مخالفان این راهکار معتقدند که مقدمه آزادسازی، شکستن انحصار تولید خودرو در کشور است؛ انحصاری که در ماههای اخیر با ممنوعیت واردات خودرو و بسته شدن مرزهای کشور به روی خودروهای روز دنیا، رقابت را بین خودروسازان داخلی نه برای افزایش کیفیت و عرضه، بلکه برای پیش فروشهای چندین و چند ماهه با قیمت های نامشخص، افزایش داده و نتیجه این نوع عرضه، گرانی خودروها در بازار آزاد است.
به نظر شما در این شرایط چه راهکاری مناسبتر است؟
♦ آیا دولت در بودجه سال آینده برنامهای برای واردات خودرو باید داشته باشد؟
♦ آیا آزادسازی قیمت خودرو، بهانه عدم عرضه را از خودروسازان داخلی خواهد گرفت و شاهد تعادل در عرضه و تقاضا خواهیم بود؟
♦ آیا آزادسازی در فضای انحصاری فعلی، به سود مصرف کننده خواهد بود؟
♦ آیا با آزادسازی شاهد افزایش کیفیت خودروهای داخلی خواهیم بود؟
♦ آیا آزادسازی قیمت خودرو به بهانه حمایت از تولید و اشتغال، منطقی است؟
♦ آیا در اوضاع کنونی اقتصاد کشور و تحریمهای جدید، خروج ارز برای واردات خودرو منطقی به نظر میآید؟
♦ آیا پیشنهاد افزایش قیمت خودرو تا ۵ درصد کمتر از قیمتهای حاشیه بازار، به سود مردم خواهد بود؟
و در پایان، یک سؤال اساسی مطرح است؛
* به نظر شما، چرا در این سالها با وجود همه امکانات برای خودروسازان از قبیل: نیروی کار ارزان، حمایتهای دولت و انحصار کامل در بازاری که رقابتی وجود ندارد، خودروسازان ما نتوانستند خودرویی تولید کنند که امکان صادرات به معنای واقعی حضور در بازار جهانی، داشته باشد؟ شاید اگر خودروسازان داخلی، در شرایط فعلی صادرات قابل توجهی داشتند، امروز با برگشت پول حاصل از صادرات، دیگر دغدغه ورشکستگی نداشتند!
در پایان باید یادآور شد که کامنتهای این خوانده میشوید، تا ساعت ۱۹ امروز به صورت آنلاین منتشر خواهد شد.