فردی که دروازه‌بان تیم‌ملی در جام‌جهانی را نمی‌شناسد، چطور معاون باشگاه استقلال شده؟!

خشونت و خشم در جامعه ایران موج می زند و این میزان از عصبانیت و نزاع های خیابانی، طبقه اجتماعی و بالا و پایین شهری نمی شناسد. تازه ترین نزاعی که انتشار خبرش افکار عمومی را بار دیگر جریحه دار کرده، میان دو تن از اهالی فوتبال ایران، رخ داده که صفحات اجتماعی و خبرگزاری ها را پر کرده و همه جا بازنشر شده است.

به گزارش «تابناک ورزشی»؛ طبق ادعای علی خطیر، معاون کنونی باشگاه استقلال ـ که غیر از جنجال و اختلاف اخیر با وینفرد شفر سرمربی این باشگاه، سابقه درگیری با دستیار کارلوس کی روش در کمپ تیم ملی را هم دارد ـ او دیروز در ورزشگاه انقلاب با دروازه‌بان اسبق تیم ملی درگیر و سرانجام بنا به گفته وی این درگیری موجب شکستگی بینی معاون باشگاه استقلال شده است.

غیر از اینکه در یک نزاع، همیشه فردی که آسیب فیزیکی می بیند معمولا مظلوم خوانده می شود، نباید این نکته را هم دور از ذهن نگه داشت که همیشه فردی که آرام تر حرف می زند، لزوما نمی تواند بی تقصیر بوده باشد، چه بسا طرف مضروب با کلمات آرام اما تحریک آمیز خود می توانسته موجب خشم طرف مقابل و مقدمات یک اتفاق تلخ از همینجا چیده شده باشد. ما در محل دعوا حاضر نبودیم و نباید با حرف های یک طرف ماجرا به قاضی رفت. تا این لحظه فقط خطیر ماجرا را تعریف کرده و حقیقی سکوت کرده است.

علی خطیر درباره اتفاقی که بین او و علیرضا حقیقی به وقوع پیوسته، در چند گفت وگو با رسانه ها ادعا کرد: «من در حال عبور از زمین چمن به سمت قسمتی بودم که قرار است تجهیزات پیاده شود، که در آن لحظه مربی آن دروازه بان به سمت من آمد و از وضعیت تردد ماشین ها ابراز ناراحتی کردند و گفت، چرا باید ازاین جا عبور کنند.»

در نگاه نخست این یک اعتراض کاملا ورزشی و بحق است که می توانست با پاسخی فروتنانه جواب عادی بگیرد و همینجا ادامه بحث و باقی ماجرا به یک مکالمه کوتاه ختم شود؛ اما خطیر به طرف مقابل می گوید: «باشگاه استقلال این زمین را به اجاره خودش درآورده و این ماشین و تجهیزات هم آمدند که زمین را آماده بهره برداری کنند.» این در حالی است که همه اهالی حرفه ای ورزش تهران می دانند که آن مجموعه محلی برای تمرینات انفرادی بسیاری از ستاره های ورزش است و برای بهره برداری باشگاه استقلال هم اطلاع رسانی قبلی انجام نشده بود که همگان بدانند و دیگر برای استفاده از زمین به مکان تمرینی همیشگی شان مراجعه نکنند.

در ادامه اما جمله ای که باعث انفجار عصبی ورزشکاری چون حقیقی می شود، به زبان می آید که طبیعتا نباید از دهان فردی که خود را معاون باشگاه استقلال معرفی می کند، خارج شود: «مربی آقای حقیقی گفتند که اینجا تحت اجاره آقای حقیقی (که من ایشان را نمی شناختم!) است که من هم جواب دادم بعید می دانم، مجموعه انقلاب از لحاظ امنیتی بخواهد به شخصی سپرده شود.»

باید به حال این فوتبال تأسف خورد که معاون یکی از پرافتخارترین باشگاه هایش، دروازه بان تیم ملی در دوره قبل جام جهانی را نمی شناسد و حتی بعد از معرفی مربی وی نیز به اسم هم قادر به یادآوری آن بازیکن نیست! این مسئول چگونه امروز به نوشته بسیاری از رسانه ها در ماجرای جذب بازیکن برای استقلال فعالیت دارد، ولی از اطلاعات اولیه بازیکنان ملی فوتبال هم عاری و تهی است؟

بعد از مکالمه خطیر و مربی حقیقی، وی می گوید، در حال عبور بوده که این اتفاق می افتد: «حقیقی آن دورتر با مربی خودش یک صحبتی کرد و با حالت بی ادبانه ای به سمت من آمد و با گفتن عبارت هوی و های، چی میگی و عبارتی که از گفتن آن معذورم به شکل بسیار زشت و زننده ای رفتار کرد و ناگهان با صورت به بینی من کوبید و بینی من کاملا شکست و من در حال حاضر بیمارستان هستم. در حالی که من به هیچ وجه هیچ عکس العملی از خودم نشان ندادم. »

مسلما رفتار حقیقی بسیار زشت و زننده بوده و متأسفانه این پرخاش های عصبی از او سابقه دارد که باید به عنوان یک ورزشکار و بازیکن حرفه ای حتما این مشکل را با خویشتن داری، رفع کند و اجازه ندهد تا پایان فوتبال چنین پرونده هایی در کارنامه او بماند. پرونده دعواها و درگیری های حقیقی بسیار قطور شده و او از لحاظ رفتاری گویا کنترل پایینی روی عملکردش دارد. قبلا هم شنیده بودیم که این چهره درگیری های فیزیکی و کلامی در تیمهایی که عضوش بوده و یا حتی در برخی موارد بیرون از زمین فوتبال داشته است. در این مطلب نمی خواهیم روی ضعف رفتاری این دروازه بان سرپوش بگذاریم و مطمئنا باید این گونه رفتارهای خارج از عرف و اخلاق رذا محکوم کرد اما نکته مهم اینجاست که خطیر تصور می کند که هیچ کاری نکرده است.

مدیری که به هر دلیل، در دوسه سال اخیر وارد سطح مدیریتی فوتبال کشور شده است، باید احترام ورزشکار ملی هر چند سابق را داشته باشد و اگر مدعی است، سنگربان تیم ملی در جام جهانی برزیل را نمی شناخته و غیر مستقیم اعتراف می کند حتی بازی های تیم ملی در جام جهانی را هم نمی دیده، از مسئولیتش در فوتبال استعفا و اجازه دهد فرد شایسته ای که تجربه و تخصص لازم دارد چنین مسئولیت سنگین و حرفه ای را در استقلال به دوش بکشد.

خطیر که با ابراز تأسف از این اتفاق پای مشکلات فرهنگی فوتبال ایران و مقدار پول و قدرت بازیکن را به میان می کشد، باید بگوید که خود با چه روابط و تخصصی در حضور ده ها چهره کاربلد آبی ها، این پست بزرگ را اشغال کرده است و چه قدرت پشت پرده ای از او حمایت می کند؟ خطیر که از لحاظ آکادمیک خود را فردی تحصیل کرده و مسلح به سلاح علم فوتبال می داند، باید متوجه خطای خودش هم باشد که از شناسایی یک بازیکن ملی نه چندان دور عاجز بوده و با گفتن جمله «نمی شناسمش» زیرکانه به او توهین کرده است.

در این میان حساسیت های رنگی قرمز و آبی هم می تواند نقش آفرین باشد که با این حرف معاون فعلی استقلال، دروازه بان سابق پرسپولیس را به حساب نیاورده و اصلا او را نمی شناخته است! حتما همه ما در شرایط دعوا قرار گرفته ایم و کاربرد لحن این جمله در فضای تنش را درک می کنیم. اینکه طرفین برای هم رجز بخوانند و یکی به دیگری بگوید:« اصلا تو که هستی؟ من نمی شناسمت» بار معنایی خواصی دارد که می تواند خشم طرف مقابل را برانگیزد و آنچه نباید رخ دهد. به هیچ عنوان فصد تایید حرکت زشت بازیکن پرحاشیه ای همچون حققی را نداریم و باید این حرکت از لحاظ انضباطی با برخوردی کاملا متناسب و محرومیت احتمالی فدراسیون مواجه شود اما چه کسی به انتصاب امثال خطیر رسیدگی می کند؟