یکی از مقرراتی که توسط فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) وضع شده، مربوط به مقرراتی تحت عنوان " مقررات صدور مجوز باشگاه ها " است.
به گزارش تابناک ورزشی، این مقررات، سندی پایه ای برای کنفدراسیون ها و فدراسیون های عضو فیفا است تا مطابق آن، مقرراتی داخلی برای صدور مجوز باشگاه ها ایجاد نمایند. اگرچه فدراسیون ها ملزم به اجرای خط به خط این مقررات نیستند، اما باید شرایط ابتدایی و حداقلی تعریف شده در آن را اجرایی کنند.
شرایط تعریف شده برای صدور مجوز باشگاه ها در این مقررات، به 3 بخش تقسیم شده است که در ادامه به شرح بعضی از قسمت های آن می پردازیم:
- بخش A (الزامی): اگر درخواست کننده مجوز (باشگاه) ، هر کدام از شرایط تعریف شده در قسمت A را نداشته باشد، در این صورت مجوز حضور در مسابقات کنفدراسیون یا فدراسیون مربوطه صادر نخواهد شد.
در بخش A، شرایط مختلفی برای وضعیت ورزشی، اداری، حقوقی و مالی باشگاه مشخص شده است. در این یادداشت مسئله مدنظر ما بخش ساختار حقوقی است و در ادامه به آن اشاره خواهد شد.
- بخش B (الزامی): اگر درخواست کننده مجوز (باشگاه) ، هر کدام از شرایط تعریف شده در قسمت B را نداشته باشد، ممکن است مجازات هایی مطابق آنچه که در مقررات مشخص شده برای آن در نظر گرفته شود، اما در این حالت همچنان امکان صدور مجوز حضور در مسابقات کنفدراسیون یا فدراسیون مربوطه وجود دارد.
یکی از این شرایط این بخش، این است که ورزشگاه و امکانات تمرینی باید در مالکیت باشگاه باشد.
- بخش C (شرایط مطلوب): این دسته معیارهایی هستند که اجرای آن ها باعث اعمال هرچه بهتر مقررات میشود. عدم انجام هر کدام از شرایط این بخش، هیچ مجازاتی نخواهد داشت و باعث عدم صدور مجوز نخواهد شد.
یکی از این شرایط این بخش این است که صندلی های ورزشگاه آن باشگاه دارای شماره بوده و راحت باشند. همچنین، فضای حداقل 30 سانتی متری مقابل آن ها برای استراحت وجود داشته باشد.
اما مسئله مهم این است که یکی از شرایط تعریف شده در ماده 9 این مقررات (شرایط حقوقی) و از شرایطی که در بخش A قرار گرفته است، بدین صورت است که باشگاه درخواست کننده باید یک اظهاریه معتبر به لحاظ حقوقی، ارائه نماید که طی آن ساختار مالکیتی و اداری باشگاه مشخص شده و تایید نماید که هیچ شخص حقیقی یا حقوقی در ساختار مدیریتی، اداری و یا عملکرد ورزشی باشگاه وجود ندارد که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سهام دار باشگاه دیگری از همان مسابقات بوده، و یا بر باشگاه دیگر کنترلی داشته باشد که بتواند به گونه ای ساختار مدیریتی، اداری و یا عملکرد ورزشی آن را تحت تاثیر قرار دهد.(شرایط دقیق این ماده در بخش L.03 مقررات کاملا توضیح داده شده و قابل رجوع است.)
با در نظر داشتن این مورد، به نظر می رسد باشگاه های پرسپولیس و استقلال و از طرف دیگر باشگاه تراکتورسازی و گسترش فولاد (ماشین سازی) تبریز به لحاظ رعایت این بند از مقررات که در بخش A قرار گرفته و حالت الزام آور دارد، چالش هایی جدی داشته و در صورت اجرای صحیح و کامل مقررات از سوی کمیته داخلی صدور مجوز، با موانعی جدی روبرو باشند.