نخستین روز سال هزار و سیصد و نود و هشت، احتمالاً مفرح‌ترین و آرامش‌بخش‌ترین روز سال است؛ به قول سعدی، فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردین بگسترد و دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات را در مهد زمین بپرورد. درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده. عصاره تاکی به قدرت او شهد فایق شده و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته.
گروهی به دیدن بستگان درجه یک می‌روند و گروهی دیگر این فرصت را به استراحت می‌پردازند و آرامش مطلق را به خود هدیه می‌دهند و دید و بازدید نوروزی را به عصر روز نخست یا روز دوم نوروز موکول می‌کنند. خوش حالی است که روز نخست را در مسیر نسیم بهاری سپری کنیم و پاسی از ایام را به آرامش مطلق و دوری از دغدغه‌های روزمره یا حتی زخم‌های عمیق‌تر سپری کنیم و این آرامش را به اطرافیانمان نیز منتقل کنیم. این بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که می‌توان در این ایام بدون دست کردن در جیب به دیگران داد.
اما چه نیکوست در این ایام دست در جیب کنیم و به قدر توان، بخشنده باشیم و سنت عیدی دادن را با «الاكرام بالتمام» به حسن خلق دیگران همراه کنیم. البته نباید بخشندگی را به عیدی دادن محدود کنیم. به قول سعدی، مال از بهر آسایش عمر است، نه عمر از بهر گِرد کردن مال. عاقلی را پرسیدند: نیکبخت کیست و بدبختی چیست، گفت: نیکبخت آن که خورد و کِشت و بدبخت آنکه مُرد و هِشت.
اگر این بخشندگی دشوار می‌آید، در صدور پیام تبریک نوروزی خست به خرج ندهیم و نه تنها به دوستان و آشنایان، بلکه به رقبا نیز پیام‌های دلنشین دهیم و قلب‌ها را با چند کلمه به هم نزدیک کنیم. چه خوب که از این کیلوبایت‌هایی که شکل پیامک و پیام الکترونیک به خود می‌گیرد، عبور کنیم، دست‌کم گوشی تلفن را برداریم، دفتر تلفن را مقابل خودمان برداریم و پیاپی زنگ بزنیم و بی‌منت نوروز را به این و آن تبریک بگوییم؛ این لحظاتی است که به دیگران چیزی نداده‌ایم، بلکه خودمان را به ضیافت رضایت از خودمان دعوت کرده‌ایم.
در نخستین روز بهار با شعری از خسرو و شیرین حکیم نظامی گنجوی شروع می‌کنیم و در فرح‌بخش‌ترین روز سال، موسیقی که نبض آرامش را تنظیم می‌کند را با انتخاب‌هایی پیش روی مخاطبان قرار می‌دهیم.
بهاری داری از وی بر خور امروز
که هر فصلی نخواهد بود نوروز
گلی کو را نبوید آدمی زاد
چو هنگام خزان آید برد باد
گل آن بهتر کزو گلاب خیزد
گلابی گر گذارد گل بریزد
نهادستی ز عشقم حلقه در گوش
بدین عیبم خریدی باز مفروش
تمنای من از عمر و جوانی
وصال تست وانگه زندگانی
سر زلفت به گیسو باز بندم
گهی گریم ز عشقت گاه خندم
چنان بندم به دل نقش نگینت
که بر دستت نداند آستینت
در آغوش آنچنان گیرم تنت را
که نبود آگهی پیراهنت را
گر از دستم چنین کاری بر آید
ز هر خاریم گلزاری بر آید
من چه دانم؛ شهرام ناظری
موسیقی تعادل؛ جو بروننبرگ
«کافه آستراخان» انور براهم
نامه‌های یک مسافر؛ اولافور آرنالدز
اصفهان در سال 1339
تصاویری رنگی که می‌بینید، از اصفهان در سال 1339 ثبت شده است؛ تصاویر نوستالژیکی که بسیاری از زیبایی هایی که از این شهر می‌شناسیم را در بیش از نیم قرن پیش ثبت کرده است. تماشای این تصاویر با با چهار مضراب حسین علیزاده از دست ندهید.
آداب غذا خوردن، قبل و بعد از مهمانی
ما در یک ویدیو در مورد آداب غذا خوردن در سر میز صحبت کردیم، خیلی مهم است وقتی به جایی دعوت می شوید، سر میز رفتار مناسب و درستی داشته باشید تا انگشت نما نشوید، اما در یک مهمانی علاوه بر سر میز غذا، رفتن به یک مهمانی و ترک کردن درست مهمانی هم درست به اندازه سر میز اهمیت دارد، به همین دلیل، در این ویدیو به آداب قبل و بعد از مهمانی شام می پردازیم. چیزی که در این ویدیو ممکن است برای شما تازگی داشته باشید، “RSVP” است، که مخفف یک عبارت فرانسوی و به معنای لطفا پاسخ دهید است. RSVP همان دعوت نامه است؛ با این تفاوت که شما حتما باید به میزبان پاسخ دهید که آیا در آن مهمانی شرکت می کنید یا خیر، تا میزبان بتواند به درستی برنامه ریزی کند.
نحوه بستن یک کوله پشتی با وسایل
حتماً پیش آمده برای سفری کوتاه به جای چمدان، کوله پشتی با خود ببرید. با دیدن این ویدیو نحوه صحیح بستن وسایل در کوله پشتی را فرابگیرید.
نخستین روز سال هزار و سیصد و نود و هشت، احتمالاً مفرح‌ترین و آرامش‌بخش‌ترین روز سال است؛ به قول سعدی، فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردین بگسترد و دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات را در مهد زمین بپرورد. درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده. عصاره تاکی به قدرت او شهد فایق شده و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته.
