جمشید مشایخی هنرمند بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران پس از پشت سر گذاشتن یک دوره طولانی بیماری، ساعتی پیش بر اثر ایست قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد و بدرود حیات گفت تا یکی از بازیگران نسل طلایی سینمای ایران به دوستان فقیدش بپیوندد و سینمای ایران عزادار این رویداد تلخ شود.
به گزارش «تابناک»؛ جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت و صاحب برخی از ماندگارترین نقشهای تاریخ سینمای ایران، ساعت ۲۱ امروز سهشنبه ۱۳ فروردین در هشتاد و چهار سالگی بدرود حیات گفت و بدین شکل خزان عمر این هنرمند برجسته در بهار هزار و سیصد و نود و هشت فرارسید؛ اتفاقی تلخ که جامعه سینمای ایران را عزادار و سیاه پوش کرد.
سام مشایخی فرزند جمشید مشایخی، با تأیید خبر درگذشت پدرش و ضمن تشکر از تلاش پزشکان برای حفظ جان پدرش گفت: «جمشید مشایخی ساعت ۲۱ امروز سهشنبه ۱۳ فروردین در یکی از بیمارستانهای تهران بر اثر بیماری و ایست قلبی درگذشت. زمان و مراسم تشییع متعاقبا اعلام میشود، اما به احتمال فراوان مراسم تشییع روز شنبه ۱۷ فروردین برگزار میشود.»
جمشید مشایخی در ششم آذر ۱۳۱۳ در جاجرود متولد شد. او تحصیلات را در رشته تئاتر ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۶ به استخدام اداره تازه تأسیس هنرهای دراماتیک درآمد و به عنوان بازیگر کار خود را در برنامه نمایشی کانال سوم غیردولتی آغاز کرد و از سال ۱۳۳۹ مجموعه تله تئاترهای متعددی را بازی کرد که از میان آنها به زعم منتقدان، نقش «بزرگ آقا» در نمایش «میراث» اثر بهرام بیضایی که سال ۱۳۴۶ اجرا شد، مهمترین اثر او محسوب میشود. «خشت و آینه» ساخته ابراهیم گلستان، نخستین نقش آفرینی مشایخی بازی کرد و بدین ترتیب همزمان با تئاتر در سینما نیز حضور مؤثری یافت.
پس از انقلاب، او مدتی مدیر اداره تئاتر شد تا اینکه بیماری باعث شد از نمایشی در حال تمرین بیرون برود و بعد از آن، برای سالهای متمادی نمایش دیگری کار نکرد اما در مقابل در سینما و تلویزیون حضور فعال و پررنگی داشت و خاطرات ماندگاری را در ذهن طیف وسیعی از مردم ایران بر جای گذاشت.
«گاو»، «قیصر»، «شازده احتجاب»، «سوتهدلان»، «خانه عنکبوت»، «کمالالملک»، «گلهای داودی»، «آوار»، «پدر بزرگ»، «طلسم»، «سرب»، «روز واقعه»، «خانهای روی آب» و «یک بوس کوچولو» و سریالهای «هزاردستان»، «داستانهای مولوی»، «سلطان صاحبقران»، «امام علی (ع)» و «پهلوانان» نمیمیرند، برخی از آثار مهمی است که مشایخی در آن نقش آفرینی کرد.
جمشید مشایخی، یکی از مردان میانسالی بود که به مدد همکاری در پنج فیلم با علی حاتمی و آثار درخشانش توانست جایگاههایی ماندگار به دست آورد. به قول حاتمی، او بهترین کسی است که دیالوگهای شاعرانهاش را میگوید. دیالوگهایش در «سوتهدلان» را به یاد بیاورید یا در «هزاردستان» و حتی «کمالالملک» را. البته بازی های درخشان مشایخی صرفاً به آثار علی حاتمی محدود نیست و حتی بازی او در فیلمی چون «یک بوس کوچولو» نیز در خاطرهها باقی است.
تنوع نقشهایی که مشایخی در سالهای متمادی بازی کرد و هریک نظر منتقدان و اهالی فن را به خود جلب کرد، نشان از قدرت بالای بازیگری او داشت. او در سال ۱۳۶۳، بابت بازی در دو فیلم گلهای داودی و کمالالملک، برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد. این هنرمند پیشکسوت در سالهای اخیر گلایهمند بود که به قدر همقطارانش قدر ندیده و همین مسأله در یک فقره منجر به حواشی و جنجالی نیز شد.
از مشایخی سه فرزند به یادگار مانده است: نادر، نغمه و سام. شاید شناختهشدهترین آنها نادر مشایخی رهبر ارکستر باشد که خبر فوت پدرش رسماً تأیید و اعلام کرد، این دیگر شایعه نیست که ای کاش باز هم شایعه بود و استاد سالهای بیشتری در میان جامعه هنری و مردمان این سرزمین بود و تجربیاتش را به نسلهای بعدی سینما انتقال میداد.
«تابناک» درگذشت این هنرمند گرانمایه را به خانواده محترم مشایخی، جامعه هنری به ویژه اهالی تئاتر و سینمای ایران و همچنین مردم کشورمان تسلیت میگوید.