«مشکل اساسی کشور، همچنان مشکل اقتصادی است»؛ این جمله‌ای بود که در دقایق ابتدایی سال جدید، رهبر انقلاب در پیام نوروزی خود بر آن تأکید داشت و ضمن اشاره به مشکلات معیشتی مردم در ماه‌های اخیر، بیان داشتند: در مسأله‌ی اقتصاد مسائلی که داریم زیاد است: بحث کاهش ارزش پول ملّی یک مسأله‌ی مهم است، بحث قدرت خرید مردم همین جور، بحث مشکل کارخانه‌جات و کم‌کاری و احیاناً تعطیل بعضی از کارخانه‌جات از این قبیل است. این‌ها مشکلات است. آنچه من مطالعه کردم و از نظر کارشناس‌ها استفاده کردم، کلید این همه، عبارت است از «توسعه‌ی تولید ملّی». تولید اگر چنانچه به راه بیفتد، هم می تواند مشکلات معیشتی را حل کرده و هم می تواند استغنای کشور از بیگانگان و دشمنان را تأمین کند، هم می تواند مشکل اشتغال را برطرف کند، هم حتّی می تواند مشکل ارزش پول ملّی را تا حدود زیادی برطرف کند. لذاست که مسأله‌ی تولید به نظر من مسئله‌ی محوری امسال است.
اما آنچه در این میان دغدغه بسیاری از کارآفرینان و کارفرمایان در بخش‌های تولیدی کشور است، موانع متعدد بر سر راه رونق تولید و کسب و کار‌هاست.
بسیاری بر این باورند که در شرایط تحریم، تهیه مواد اولیه و دستگاههای تولیدی به روز دنیا، سدی بر سر راه تولید است.برخی دیگر معتقدند که صادرات به عنوان پیشران تولید در کشور، با بحران بازگشت ارز مواجه است و صادرکننده محصولات ایرانی برای رقابت با تولیدکنندگان دیگر کشور‌ها با مشکات متعددی دست و پنجه نرم میکند و حتی قوانین متعدد نظام بانکی و گمرکی در مسیر صادرات، انگیزه تولید را از تولیدکننده گرفته است.عده‌ای دیگر، مشکلات اداری در مسیر اخذ مجوز کسب و کار و مالیات‌های سنگین از تولیدکننده آن هم در این شرایط اقتصادی را به عنوان مانعی بزرگ در راه تولید می‌دانند.در این میان، برخی کارشناسان اقتصادی، تخصیص ارز دولتی برای واردات کالا‌های اساسی را به عنوان عاملی در جهت تضعیف تولیدکننده داخلی معرفی میکنند و معتقدند که تولید کننده در شرایطی که با تورم حدود ۶۳ درصدی شاخص بهای تولید کننده به فعالیت خود ادامه می‌دهد، دیگر توان رقابت با کالا‌هایی که با دلار ۴۲۰۰ تومانی وارد شده اند را ندارد و در نتیجه با این سیاست ارزی، پشت جبهه‌های تولید داخلی زمین می‌خورد.برخی اقتصاددانان نیز بر این باورند که در سال جدید، دولت در هر شرایطی باید تمرکز خود را بر مهار تورم قرار دهد و پس از فروکش کردن دامنه‌های تورم به فکر بخش تولید باشد، اما ممکن است مهار تورم هزینه جبران‌ناپذیری بر بخش اشتغال و تولید داشته باشد.همچنین باید یادآور شد که مهمترین موانع تولید از نظر فعالان اقتصادی، مواردی همچون «غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»؛ «بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب و کار»؛ «دشواری تأمین مالی از بانک ها» و «فساد و سوءاستفاده افراد از مقام و موقعیت اداری در دستگاههای اجرایی» عنوان شده است.به نظر می‌رسد در شرایطی که کشور با رکود تورمی در اقتصاد مواجه شده است، تولید و رونق آن، با دشواری‌های متعددی روبه روست. در این شرایط، شما اگر به عنوان یک تولیدکننده و یا یک کارآفرین امروز قصد شروع یک فعالیت تولیدی و اشتغال زایی و یا رونق کسب و کار و تولید خود را داشته باشید، با کدام موانع روبه رو خواهید شد و راهکارتان برای رفع این موانع چیست؟ چشم اندازتان از تولید و رونق آن در سال ۹۸ چگونه است؟ مثبت با منفی؟
نظریات و پیشنهادهای خود را با ما در این خوانده می‌شوید در میان بگذارید.
دلالی پدر تولید این مملکت را دراورده. 
تنها راه نجات گذاشتن قانون درست و حسابی و باز کردن واردات به داخل است. تولید کننده امروز باید در سطح جهانی حرف بزند و اگر در جهان بازار نداشته باشد در داخل هم نخواهد داشت. اینکه درها را ببندیم و انحصار در نظر بگیریم از تولید حمایت نکردیم بلکه از تولید کننده حمایت کردیم. تولید کننده هم سر بزنگاه پدر همه رو در میاره و هر کاری بخواد میکنه و هی گرو کشی و ناز و عشوه میکنه تا هم زور بهش میاد کاسه کوزه رو جمع میکنه چون نیازی نمی بینه 
