بی بی سی فارسی در حالی از امروز پخش برنامه کودک را آغاز و به صراحت هدف آن را جذب گروه تازه‌ای از مخاطبان فارسی‌زبان اعلام کرده که به نظر می‌رسد صداوسیمای ایران باید مراقب باشد تا پس از عرصه خبر، در این حوزه سهم قابل توجهی از مخاطبان را از دست ندهد و قافیه را نبازد؛ رویکردی که انتظار می‌رود با افزایش کیفیت برنامه‌های کودک تحقق یابد و تلویزیون دست‌کم مخاطب کودک را حفظ کند.
به گزارش «تابناک»؛ بی‌بی‌سی فارسی با توسعه زمان پخش برنامه‌هایش، برای نخستین بار از صبح امروز برنامه کودک پخش کرد؛ مجموعه‌ای شامل پنج برنامه که قرار است هر هفته، قسمت‌هایی از سه تای آنها پخش شود و آن گونه که عوامل این شبکه به صراحت گفتند، هدف از پخش آنها، طیف سنی تازه‌ای از مخاطبان و همچنین گروه دیگری از مخاطبان بزرگسال است که لزوماً پیگیر اخبار سیاسی نیستند، ولی برنامه‌های روزمره را پیگیری می‌کنند.
برنامه‌های مذکور عمدتاً برای شبکه‌های داخلی بی بی سی است که با دوبله نه چندان قوی پخش شد و رویکرد کلی آنها به جای سرگرمیِ صرف، نگاه آموزشی به کودکان است که ممکن است باعث شود برخی والدین راغب به تماشای این برنامه‌ها شوند و کار تا حدودی دشوار شود. با این حال با توجه به آنکه برنامه کودک بر خلاف بخش‌های خبری خطوط قرمز ویژه فراوانی ندارد و دست برنامه‌سازان در این زمینه باز است، تولید برنامه در این حوزه و رقابت جدی با صداوسیما چندان دشوار نیست و صداوسیما می‌تواند با یک بودجه نه چندان بزرگ، عرصه را در این حوزه برای خود حفظ کند.
خوشبختانه شبکه کودک، زیرساخت فنی مناسب برای عرضه و نمایش این آثار است و صرفاً باید تلویزیون پیش از آنکه رقبا در این زمینه حضور جدی داشته باشند و در اصطلاح، سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند، دست بالا را داشته باشد. طیف وسیعی از برنامه‌های کودک در سال‌های اخیر بازپخش انیمیشن‌های دهه شصتی است که البته از کیفیت و محتوای مناسبی برخوردار است اما قطعاً کفایت نمی‌کند و نیاز جدی برای تولید و تأمین ویژه‌ای برای یک رقابت جدی وجود دارد.
گروهی از بهترین بازیگران تلویزیون و سینمای ایران در دهه شصت، اقدام به تولید آثار ژانر کودک می‌کردند و اکنون نیز می‌توان یا از این ظرفیت کیفی و یا با فعال کردن ظرفیت‌های تازه، اقدام به تولید آثار جدی کرد و شاهد خلق سری جدیدی از آثار و تولید محصولات مشابه «خونه مادربزرگه»، «مثل آباد»، «محله برو بیا» و... باشیم؛ آثاری که از قضا تولیدکنندگان آنها غالباً در عرصه تولید فعال نیستند و از ظرفیتی که داشتند برای خلق محصولات تازه برای نسل کودک و نوجوان کنونی ایران استفاده نمی‌شود.
روزگاری «نیم‌رخ» به عنوان برنامه‌ای در حد فاصل دوره کودکی و نوجوانی و «کوله پشتی» به عنوان برنامه‌ای در حد فاصل دوره نوجوانی و جوانی همراه دهه شصت بود اما اکنون نه از برنامه‌های کودکی و نه برای دوره نوجوانی و جوانی دهه شصتی‌ها، برای دهه هفتادی‌ها، دهه هشتادی‌ها و دهه نودی‌ها خبری نیست و حال در این شرایط که عرصه در زمینه تولیدات قدرتمند خالی به نظر می‌رسد، رسانه رقیب با رسانه ملی دست‌به‌کار شده است و این را باید با نگرانی ارزیابی کرد.
مجموعه «کلاه قرمزی» که در فصول متعدد از تلویزیون پخش شد، نشان داد ظرفیت برنامه کودک می‌تواند آنقدر بالا باشد که همه گروه‌های سنی را درگیر کند و از این منظر مدیران می‌توانند با تولید چنین برنامه‌هایی طیف وسیعی از مخاطبان را از گروه‌های مختلف سنی جذب کنند و این اقدام اخیر بی بی سی که شبیه آن پیش از این توسط من وتو و جم‌تی‌وی نیز انجام شده بود، بهانه‌ای برای نگاه جدی‌تر به تولید در حوزه کودک نزد سیاستگذاران و مدیران اجرایی رسانه ملی شود.
بی بی سی فارسی در حالی از امروز پخش برنامه کودک را آغاز و به صراحت هدف آن را جذب گروه تازه‌ای از مخاطبان فارسی‌زبان اعلام کرده که به نظر می‌رسد صداوسیمای ایران باید مراقب باشد تا پس از عرصه خبر، در این حوزه سهم قابل توجهی از مخاطبان را از دست ندهد و قافیه را نبازد؛ رویکردی که انتظار می‌رود با افزایش کیفیت برنامه‌های کودک تحقق یابد و تلویزیون دست‌کم مخاطب کودک را حفظ کند.
زنده باد سيماي ميلي 
ما هستیم مشکلیه؟ 
