روز پنجشنبه هفتم شهریور، در همایش مبلغان محرم که با حضور رئیس قوه قضائیه و با سخنرانی ایشان در دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شده بود، هنگامی که رئیس دفتر تبلیغات درحال خوش‌آمد‌گویی بوده، یکی از طلاب افراطی در حضور رئیس قوه قضائیه، با اعتراض به سخنرانی حجت الاسلام «احمد واعظی» رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم از وی خواست سخنان خود را قطع کند و تریبون را به حجت الاسلام والمسلمین «سیدابراهیم رئیسی» رئیس دستگاه قضایی بسپارد.
به گزارش «تابناک»؛ آنطور که خبر‌ها از این جلسه روایت می‌کنند، واعظی نیز با سعه‌صدر بلافاصله سخن خود را قطع و از آقای رئیسی برای سخنرانی دعوت کرد. این واقعه بازتاب زیادی در میان فضلا و علمای قم داشت و پرسش اساسی که اکنون مطرح است، اینکه رئیس قوه قضائیه، که در ماه‌های اخیر وعده‌های بسیار خوبی برای برخورد با اخلالگران در زمینه‌های مختلف داده است، با این فرد که در حضور بالاترین مسئول دستگاه قضا مرتکب اخلال در همایش و مانع سخنرانی کسی شد که با حکم رهبری مسئولیت دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم را دارد و میزبان مدعوین و رئیس قوه قضائیه بوده، چه برخوردی خواهد کرد؟
حجت الاسلام «احمد واعظی» که در پنجک شهریور ۱۳۹۷ طی حکمی از سوی رهبر انقلاب اسلامی به همراه حجج اسلام «محمد قمی، سید مهدی خاموشی، محمدحسین روحانی‌نژاد و محمدرضا فلاح» به عنوان اعضای هیأت امنای سازمان تبلیغات اسلامی منصوب شده است، برادر «محمود واعظی» رئیس دفتر رئیس جمهور است و جدای از حکم رهبری برای عضویت در هیأت امنای سازمان تبلیغات، مسئولیت‌های دیگری نظیر ریاست دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و عضویت در هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم قم را بر عهده دارد.
از قرار معلوم، طلبه‌ای که مانع از سخنرانی یکی از منصوبان رهبری شده، در این مراسم گفته بوده که: «آقای واعظی چه سنخیتی با جریان انقلابی و مبارزه با فساد دارید؟! چرا امروز می‌خواهید از جریانات انقلابی و آقای رئیسی کسب آبرو کنید؟! امروز این همه طلبه دغدغه‌مند و انقلابی نیامده‌اند با حرف‌های شما اتلاف وقت کنند. آقای واعظی بروید کنار بگذارید، آقای رئیسی ادامه دهند...»
یک روزنامه نگار در این خصوص نوشته: «این اتفاق و ساختن دوقطبی دیگرِ رسانه‌ای ـ سیاسی کمتر از یک روز پس از مخابره تصویر لبخند آیات لاریجانی/ یزدی در صحن شورای نگهبان رخ داد؛ یعنی تا اندکی دو قطبی هفته‌های گذشته رو به سردی و ضعف رفت، دو قطبی دیگر آفریدند تا قم خالی از دوقطبیِ کاذب نماند. این دو قطبی‌ها تنها راه حیات اقلیتی است که صفر‌هایی هستند که نیاز به اعداد صحیح دارند و هر روز با نزدیکی به شخصیتی، حمله به شخصیتی دیگر را آغاز می‌کنند. سال‌ها برخی از دومینوهایِ اختلافی‌افکنی، بهره می‌برند که گاهی آغازگران این دومینو، خود در این چرخه "تخریب-وحشت" افتاده و از مسیر خارج و قربانیِ خودساخته شده‌اند.»
آمران و مبدعان این دو قطبی‌های کاذب، نه دیروزی‌ها هستند و نه با چهره‌های اصیل انقلابی کنونی حوزه روابط تشکیلاتی دارند، بلکه حاشیه‌ای هستند که می‌خواهند متن شوند؛ آن هم در حاشیه‌ترین حاشیه‌ها. چون در رقابت حوزوی و مدیریتی، سطح و اعتبار لازم را ندارند، پس نیازمند تغذیه از اشخاص و جریان‌ها و تظاهر به هواداری آنان هستند و این اشخاص و جریان‌ها تنها به دلیل نگرانی از جیغ بنفش این جماعت، سکوت می‌کنند و حاضر نیستند اعلان کنند که رابطه‌ای با آنان ندارند.
شاهد طرفداری و تغذیه این جماعت از تقابل دوگانه و دوقطبی‌هایی پروژه‌ای، این است که گاهی مراجع عالی‌رتبه قم را به مرزبندی با نظام متهم و خلاف منافع نظام عمل کردند. همچنین نظام را برابر برخی بزرگان به تصویر کشاندند و بزرگان دینی را تضعیف نمودند و امروز هم به سراغ منصوبان رهبر معظم انقلاب آمدند تا آنان را از دیگر منصوبان جدا کنند و آتش دوقطبی را میان منصوبانِ نظام بیفروزند. این گونه است که در مسأله اخیر میان آقایان یزدی و لاریجانی نیز به‌رغم اعتراض‌های مکرر جامعه مدرسین و ریاست محترم آن و حتی دیگر اعضای ارشد این نهاد همچون آقای احمد خاتمی، حاضر به حذف متن سخنرانی آقای یزدی از کانال‌های ارگانی خود نشدند و به صراحت گفتند: "انتشار آن به نفع جریان انقلابی است"!
حال آنکه رهبر انقلاب بار‌ها و بار‌ها نسبت به چنین اقدامات و رفتار‌ها واکنش نشان داده و در نفی و مذمت آن سخن گفته اند. حضرت آیت الله خامنه ای، مکرر درباره برهم زدن سخنرانی‌ها و شعار دادن گروه‌هایی علیه مسئولان کشور تذکراتی داده‌اند که انتظار می‌رود قشر‌های مختلف و دغدغه‌مندانی که حتی نسبت به برخی عملکرد‌ها گله‌مندند، احساسات خود را در مسیر‌هایی هدایت کنند که به فرموده رهبر انقلاب، «به ضرر کشور» تمام نشود.
یکی از مهمترین این گلایه‌های رهبری از برخی اقدامات خودسرانه، به پس از برهم زدن سخنرانی رئیس مجلس در قم (سال ۱۳۹۱) بازمی‌گردد که ایشان به فاصله چند روز و در دیدار مردم آذربایجان شرقی، نسبت به این اتفاقات واکنش نشان دادند. ایشان در آن دیدار تصریح کردند: «اینکه شما یک نفر را به عنوان ضد ولایت، ضد بصیرت، ضد چه، مشخص کنید، بعد یک عده‌ای راه بیفتند علیه او شعار بدهند، مجلس را به هم بزنند، بنده با این کار‌ها هم مخالفم؛ این را من صریح بگویم. این کارهایی که در قم اتفاق افتاد، بنده با اینجور کار‌ها مخالفم. آن کارهایی که در مرقد امام اتفاق افتاد، بنده با اینجور کار‌ها مخالفم. بار‌ها به مسئولین و کسانی که می‌توانند جلوی این چیز‌ها را بگیرند، تذکر داده‌ام. آن کسانی که این کار‌ها را می‌کنند، اگر واقعاً حزب‌اللّهی و مؤمنند، خب نکنند. می‌بینید که تشخیص ما این است که این کار‌ها به ضرر کشور است، این کار‌ها به نفع نیست».
رهبر انقلاب همچنین در سخنرانی به مناسبت سالروز آزادی خرمشهر در سال ۱۳۹۵ خاطرنشان کردند: «گاهی اوقات یک جماعتی، یک افرادی، جوان‌های احتمالاً صالح و مؤمنی با یک کسی مخالفند یا با یک جلسه‌ای مخالفند، بنا می‌کنند هیاهو و جنجال کردن و شعار دادن؛ بنده با این کار‌ها موافق نیستم».
ادامه یافتن چنین رفتارهایی، یعنی تلاش برای برهم زدن سخنرانی یک نفر از مسئولان نظام و البته منصوبان رهبری علاوه بر اینکه مغایر با توصیه‌های صریح و تذکرات ایشان است که مواردی از آن‌ها را در این گزارش اشاره کردیم، قطعا ادامه راه اختلاف افکنی در بین مسئولان و همچنین دو قطبی سازی‌هایی است که نفع آن به هیچ عنوان به مردم، کشور و جامعه نمی‌رسد و صرفا ضرر آن بر دوش حاکمیت خواهد بود.
اینکه چرا کسی در قم داد می‌زند تا یک منصوب رهبری (رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه) سخنانش را قطع کند تا منصوب دیگری ایشان (رئیس قوه قضائیه)، سخن بگوید، قطعا موضوعی است که می‌توان در مورد آن این گونه تحلیل کرد که برخی در کشور، مشروعیت منصوبات رهبری انقلاب را صرفا برای دوستانشان قبول دارند و مشروعیت انتصاب‌های دیگر را با چنین رفتاریی زیر سؤال می‌برند. این رویکرد ادامه همان دوقطبی سازی‌ها در قم بین مرجعیت و نظام و حالا بین منصوبان رهبری است.
