به گزارش تابناک اقتصادی به نقل از تسنیم، هیات وزیران در جلسه 20 فروردین 1399، ضریب حقوق اعضای هیات علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و قضات را به میزان 34 هزار و 730 ریال تعیین کرد. همچنین، ضریب حقوق شاغلین مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری، کارمندان مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت - مصوب 1370- از جمله کارمندان وزارت اطلاعات و شاغلین پستهای سیاسی وزارت امور خارجه برای سال 1399 به میزان دو هزار و 438 ریال تعیین میشود.
افزون براین، ضریب حقوق مقامات و همطرازان موضوع ماده (71) قانون مدیریت خدمات کشوری و مدیران عامل و اعضای هیات مدیره و رؤسای دستگاههای اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده (29) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و شهرداران مراکز استانها به میزان دو هزار و 300 ریال تعیین میشود.
حق جلسه اعضای شوراهای اسلامی شهر مراکز استان در سال 1399 براساس ضریب ریالی دو هزار و 300 ریال طبق تبصره (1) ماده (6) آیین نامه نحوه پرداخت حق جلسه و مزایا به اعضای شورای اسلامی محاسبه و پرداخت می شود.
همچنین، افزایش حقوق کارکنان مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی و شرکت های دولتی دارای مقررات خاص از جمله شرکت ها و دستگاه هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر و یا تصریح نام است از قبیل شرکت ملی نفت ایران، سازمان انرژی اتمی ایران، سازمان های موضوع ماده (5) قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور و همچنین بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، در سال 1399 به میزان 15 درصد تعیین میشود.
گفتنی است، حداقل حقوق و مزایای مستمر شاغلین موضوع ماده (76) قانون مدیریت خدمات کشوری برای کارمندان دستگاههای اجرایی مشمول این قانون و سایر مشمولین ماده مذکور به استثنای مشمولین قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت در سال 1399 به میزان 17 میلیون و 974 هزار و 500 ریال و حداکثر حقوق و مزایای مستمر این قبیل کارکنان به میزان هفت برابر حداقل حقوق مذکور در این بند تعیین می شود.
در اجرای ماده (1) قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور – مصوب 1395- اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی از شمول حداکثر این بند مستثنی میباشند.
همچنین، حداقل حقوق کارمندان مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت در سال 1399 به میزان نه میلیون و 717 هزار و 500 ریال تعیین میشود که با احتساب فوق العادههای موضوع ماده (6) قانون یادشده، این میزان نباید کمتر از 17 میلیون و 974 هزار و 500 ریال شود و مابه التفاوت آن تا 17 میلیون و 974 و 500 ریال به سقف محاسبه شده، اضافه خواهد شد.
پس از اعمال افزایشهای موضوع بندهای فوقالذکر، مبلغ مابه التفاوت ریالی مجموع مبلغ مندرج در حکم کارگزینی (برای کارکنان رسمی و پیمانی) و قرارداد ماهانه (برای کارکنان قرارداد کار معین و کار مشخص و طرحی) به نسبت مدت کارکرد از مبلغ 28 میلیون ریال با عنوان "تفاوت تطبیق موضوع جز (1) بند (الف) تبصره (12) " در احکام درج میگردد.
از سوی دیگر، به سازمان برنامه و بودجه کشور اجازه داده میشود تا با هماهنگی سازمان اداری و استخدامی کشور و متناسب با منابع ردیف (22-550000)، پس از اعمال بند (7) این تصویبنامه و در اجرای جزء (2-1) بند (الف) تبصره (12) ماده واحده قانون بودجه سال 1399 کل کشور مبنی بر افزایش حقوق و مزایای کارکنان (رسمی، پیمانی و قرارداد کار معین و مشخص و طرحی) که مجموع مبلغ مندرج در آخرین حکم کارگزینی و یا قرارداد ماهانه آنها به نسبت مدت کارکرد در سال 1398 بین 24 میلیون ریال تا 51 میلیون است، به نحوی که اشخاص با حقوق پایینتر از ضریب افزایشی بالاتری برخوردار باشند، اقدام لازم را بعمل آورد. این مبلغ در"تفاوت تطبیق موضوع جزء (1) بند (الف) تبصره (12) " موضوع بند (7) این تصویبنامه درج میگردد.
مبالغ ناشی از اجرای بندهای (7) و (8) تصویبنامه شماره 8724/ت 56485 هـ مورخ 31 فروردین 1398 و اصلاحات بعدی آن مشمول افزایش این آییننامه میباشند.
در اجرای این تصویبنامه رعایت احکام بند (ب) ماده (74) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و تبصره بند (ی) ماده (28) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) - مصوب 1393- الزامی است.