علیرضا حقیقی گلر ایران در جام جهانی 2014 بار دیگر به تمجید از کارلوس کی روش پرداخته است.
به گزارش تابناک ورزشی، حقیقی که تصور می شد در باشگاه های بزرگتری بعد از جام جهانی بازی کند، افت کرد و نتوانست به اهداف بالاتری برسد و حالا چندماهی است که راضی شده در باشگاه نساجی قائمشهر بازی کند.
خیلی ها دوست دارند او را به پرسپولیس برگردانند و خود او نیز با وجود رفتن بیرانوند حالا شانس بیشتری دارد اما آیا او در فرم بازی در پرسپولیس قرار دارد؟ پاسخ های حقیقی را بخوانید.
نساجی انتخاب خوبی بود؟
به هر حال تصمیمی بود که در آن زمان گرفتم و میخواستم در کوران مسابقات باشم که کرونا آمد. من همیشه گفتهام و همه میدانند که از انتخابم فوق العاده راضی هستم و من برای تیم پرسپولیسی بازی میکردم که میلیونها هوادار داشت و در نساجی هم همین است و در مقیاس کوچکتر هواداران فوق العادهای دارد. تکرار میکنم که علاقه دارم لیگ دوباره ادامه پیدا کند تا بتوانیم در آخر با هم باشیم و کنار هم لذت ببریم.
آینده تو در نساجی چطور خواهد بود؟
در این وضعیت کرونا که نمیتوان صحبتی کرد. من تا پایان فصل با تیم خوب نساجی قرارداد دارم. باید ببینیم چه اتفاقی میافتد و اگر خدا بخواهد در زمانی که باید تصمیم گیری خواهم کرد. من اینجا هم در کنار هواداران و جوی که وجود داشت لذت بردم. حمایت آنها واقعا فوق العاده است و طبیعی است که هرکس اینجا بازی میکند حس خوبی دارد. چه باشم و چه نباشم آنها گوشهای از قلب مرا به تسخیر خودشان درآوردهاند و بهترین آرزوهایم را برای آنها خواهم داشت. الان هم در صورت شروع دوباره مسابقات تمام تلاشم را خواهم کرد تا در بازیهای باقیمانده به بهترین شکل به نتیجه لازم دست پیدا کنیم و حمایتی که از ما داشتهاند را جبران کنیم.
شایعات میگویند که دوباره پرسپولیسی میشوی.
من همیشه گفتم و بی اغراق گفتهام که من پسر پرسپولیسم و این باشگاه خانه من است. من جزو بازیکنانی هم نبودم که ذاتا استقلالی باشم و قرارداد امضا کنم و بگویم که یک پولی میگیریم و بعد از چند بازی اگر بیشتر پیشنهاد شد به تیم دیگر بروم! من واقعا اینطور نبودم و خود هواداران بهترین قاضی هستند. در حال حاضر نمیتوانم درخصوص بازگشت به پرسپولیس صحبت کنم، چون من همچنان تحت قرارداد با باشگاه محترم نساجی هستم. پرسپولیس باشگاه بزرگی است و قطعا هر کسی دوست دارد تجربه پوشیدن پیراهن این تیم را نصیب خود کند. خدا خیلی دوستم داشت و واقعا نمیدانم چطور باید قدردان آن باشم که در دو مرحله این سعادت نصیب من شد. همانطور که گفتم پرسپولیس اینقدر بزرگ است که بعضیها که حتی استقلالی بودند هم آمدند و افتخار پوشیدن پیراهن آن نصیبشان شد.
چند وقت پیش به حمایت دوباره از کیروش پرداختی. چرا هنوز به کی روش علاقه داری؟
صادقانه میگویم. کارلوس کی روش چند بازیکن به فوتبال ایران معرفی کرد؟ چه کسی مانند او نسل خوبی را به فوتبال ما معرفی کرد؟ چه کسی مانند او تیم ملی را با پوست اندازی رو به رو کرد؛ تیمی که در آن مافیا وجود داشت و خیلیها با زد و بند به تیم ملی میآمدند! واقعا چه کسی مثل او چه در داخل و خارج از زمین مثل او نظم به تیم ملی داد؟ چه کسی باعث شد که بازیکن ایرانی به فوتبال خارج منتقل شود؟ روزهای اولی که کی روش به فوتبال ایران آمد من و جواد نکونام فقط لژیونر بودیم. وقتی که او رفت در حال حاضر ما چند لژیونر داریم؟ اگر هر سرمربی در ۲۰۱۴ بود با آن سیستمهای بازی، نمیخواهم به مربیان دیگری بی احترامی کنم، مطمئن باشید ما چندین گل از نیجریه میخوردیم چه برسد به آرژانتین که جایگاه جدایی دارد. در ۲۰۱۸ هم همینطور. خیلیها میگویند که او پول گرفته است، خب نوش جانش که پول گرفته است. روزی که کارلوس کی روش آمد ما چند زمین تمرین داشتیم؟ ما چند ساختمان مانند پک داشتیم؟ چند دفتر برای پزشکان و اعضای کادرفنی تیم که روی کارشان تمرکز داشته باشند؟ بعضی حرفها واقعا بی انصافی است. ما پیشکسوتان و مربیانی داشتیم که مصاحبههایی کردند و حرفهایی زدند که درست نبود. بعدا هم مصاحبه کردند و گفتند که اشتباه کردند الان هم باید با میکروسکوپ بگردند تا بخواهند امثال کی روش را به فوتبال ایران بیاورند. جالب است ما مربی داشتیم که چندین سال در منچستریونایتد همه کاره الکس فرگوسن بود. کسی بود که سرمربی رئال مادرید بود و خیلی از مربیانی که با او کل کل میکردند بروند و ببینند که آیا حتی آنها را در تمرینات منچستر یا رئال راه میدهند که فقط تمرین را تماشا کنند یا نه. فکر نکنم کسی مانند کی روش به فوتبال ما بیاید مخصوصا با توجه به وضعیت اقتصادی که فوتبال ما دارد.
شرایط تیم ملی را بعد از انتخاب دراگان اسکوچیچ چطور میبینی؟
همیشه هم گفتهام وقتی که کی روش رفت، مربی ایرانی خیلی به درد ما میخورد، چون شناخت داشت؛ نه آن هم هر سرمربی ایرانی؛ مربیانی مانند علی دایی یا امیرقلعه نویی فکر میکنم خیلی به درد تیم ملی میخوردند، اما به هر حال با هر نظری اسکوچیچ را انتخاب کردند و او اکنون سرمربی است. در هر صورت باید به او احترام گذاشت و با در اختیار گذاشتن امکانات باید از او حمایت کرد، چون بیشتر از هر شخص دیگری نیاز به حمایت دارد. تیم ملی ما در حال حاضر چهار بازی بسیار حساس دارد که خدایی نکرده هر کدام از آنها را از دست بدهیم دیگر باید جام جهانی را ببوسیم و کنار بگذاریم. باید فقط حمایت کرد و برای اسکوچیچ آرزوی موفقیت دارم.
کاریزما اسکوچیچ برای تیم ملی کافی است؟
نظمی که تیم ملی نیاز دارد را بازیکن باید خودش داشته باشد و ربطی به سرمربی ندارد، اما اگر بحث تیم باشد آن زمان به اسکوچیچ بستگی دارد. من نمیتوانم راجع به بازیکنان دیگر اظهار نظر کنم، اما منِ علیرضا حقیقی با سابقه تجربه فوتبال اروپا میدانم که سرمربی از من چه چیزی میخواهد. فکر میکنم خیلی دیگر از بازیکنان ایران که در اروپا هستند مطمئنا این طرز تفکر را دارند، اما متاسفانه در همه تیمها بازیکنانی هستند که کار خودشان را میکنند. این هم اشکالی ندارد، چون اسکوچیچ همین امروز که سرمربی نشده است و تجربه کار کردن در فوتبال ایران را هم دارد و اگر از بازیکنی سرپیچی ببیند میتواند با یک خط کوچک روی اسمش همه چیز را تمام کند. اسکوچیچ به نظرم باید نظم را دوباره چه در داخل و خارج از زمین به تیم ملی تزریق کند، چون اصلیترین فاکتور در فوتبال حرفهای همین نظم است.