مهدی تاج در برنامه فوتبال برتر این هفته مستأصلتر از همیشه به نظر میرسید. تحت فشار بیپایان رسانهها که هنوز از پاسخهای ضد و نقیض رئیس سابق فدراسیون درخصوص قرارداد ویلموتس قانع نشدهاند. با وجود این، آنچه بیش از هرچیز در شرایط امروز تاج روشن به نظر میرسد، تنهاماندن رئیس سابق فدراسیون فوتبال خصوصا در غیاب حامیان و همراهان دیروز است.
تاج دیگر سمتی در فدراسیون فوتبال ندارد و تشت رسوایی قرارداد ویلموتس هم از بام افتاده که دیگر جایی برای لبخندهای تصنعی و خودنمایی در تصاویر رنگارنگ نیست. یاران دیروز تاج و ویلموتس همانها که با بنز لاکچری و دستههای گل به استقبال مربی بلژیکی رفتند و در تور نمایشی بازدید از مرکز ملی، کاشت درخت یا تهرانگردی و تماشای پل طبیعت کنار مربی نجیب بودند، حالا کمترین اثری از خودشان به جای نمیگذارند.
محمدرضا ساکت بدون تردید یکی از عوامل تأثیرگذار در انتخاب، مذاکره، تفاهم و تنظیم قرارداد با ویلموتس بود، خصوصا در سفر اول که لحظهای از مربی بلژیکی فاصله نمیگرفت و درنهایت بهعنوان سرپرست تیمملی به همکاری با او ادامه داد. بخشهای زیادی از اشکالات نحوه تعامل فدراسیون با ویلموتس ازجمله سفرها و غیبتهای طولانیمدت سرمربی سابق حاصل دوره مدیریت ساکت در تیمملی است، سرپرستی که البته در مواقع بحرانی ترجیح میدهد سکوت کند و پنهان شود.
دومین یاور دیروز تاج و ویلموتس امیرمهدی علوی، مدیر روابط عمومی فدراسیون و مدیر رسانهای تیمملی است. همان سخنگویی که در فرودگاه تهران مانع از ملاقات اهالی رسانه با ویلموتس شد و در طول این مدت اجازه نداد یک کلمه با مربی بلژیکی گفتوگویی صورت بگیرد تا مبادا کمترین جزئیات و خبری از نحوه انعقاد قرارداد و تنظیم توافق ننگین فدراسیون با این مربی به بیرون درز کند.
ساکت و علوی که با صورتهایی خندان ویلموتس را در مراسم سوالبرانگیز بازدید از کارخانه گلگهر سیرجان همراهی میکردند و شایعات همچنین موارد دیگری درخصوص این بازدید هم در برخی رسانهها مطرح شد، تاج را مقابل دوربین برنامه فوتبال برتر تنها گذاشتند تا بار گناه را به تنهایی بر دوش بکشد و بهعنوان تنها مقصر این ماجرا شناخته شود، حال آنکه میزان شناخت ساکت و علوی از گزینهها و تأثیر آنها در انتخاب و حتی تعیین رقم قرارداد ویلموتس کمتر از تاج نبوده و نیست. ساکت همچنان در سکوت به سر میبرد و سخنگو خاموش است، بار انتقادات و فشار رسانهای به تنهایی بر دوش مهدی تاج سنگینی میکند و خبری از یاران دیروز نیست.
منبع: شهروند