در مورد حوزه های انتخابیه مرکزی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

 

کلیات


استان مرکزی از استان‌های ایران است. بزرگترین شهر و مرکز استان مرکزی شهر اراک است. این استان به عنوان پایتخت صنعتی ایران شناخته می‌شود. در روزگار کهن این مکان عراق نام داشت که در زمان تسلط اعراب بر ایران عراق عجم نامیده می‌شد که شامل بسیاری از استان‌های همجوار امروزی نیز می‌شد. عراق معرب اراک است. این استان بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ دارای ۱٬۴۲۹٬۴۷۵ جمعیت است.

آخرین نتایج انتخابات در استان مرکزی +جدول

 

جغرافیا


 این استان از شمال به استان‌های البرز و قزوین، از غرب به استان همدان، از شمال شرقی به استان تهران از جنوب به استان‌های لرستان واصفهان و از شرق به استان‌های قم و اصفهان محدود است. این استان با مساحتی معادل ۲۹٬۵۳۰ کیلومتر مربع حدود ۱٬۸۲ درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده‌است. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری، استان مرکزی دارای ۱۲ شهرستان، ۲۳ بخش، ۳۲ شهر، ۶۶ دهستان، ۱٬۳۹۴ آبادی دارای سکنه و ۴۶ آبادی خالی از سکنه‌است.

شهرستان‌های این استان عبارت‌اند از: اراک،  محلات،  ساوه،  تفرش،  خمین،  فراهان،  دلیجان،  شازند،  آشتیان،  کمیجان،  زرندیه و خنداب. گلپایگان و قم نیز پیش‌تر جزو استان مرکزی بوده‌اند.


نام‌گذاری


نام استان مرکزی برای اولین بار در سال ۱۳۲۶ خورشیدی مطرح گردید. در آن سال استان مرکزی (به مرکزیت تهران) پهنه وسیعی از مرکز کشور شامل شهر‌های تهران، قزوین،  ساوه،  قم،  دماوند و محلات بود. در سال ۱۳۳۹ شهر‌های اراک و کاشان به استان مرکزی اضافه شدند تا سرانجام در سال ۱۳۵۶ با انتقال مرکز استان از تهران به اراک، نام مرکزی بر روی استان باقی ماند.
از نظر واژه شناسی،  مرکزی یک صفت است که ریشه‌ای غیر فارسی دارد.

در سال ۱۳۸۹ رئیس‌جمهور وقت، محمود احمدی‌نژاد پیشنهاد تغییر نام استان به استان آفتاب را مطرح کرد. دلیل وی برای طرح این پیشنهاد روشن نبودن نام مرکزی در تبیین هویت و معرف فرهنگ استان بود،  اما این پیشنهاد دربرنامه زنده تلویزیونی با مخالفت مجری برنامه و پس از آن با مخالفت برخی از نمایندگان استان مرکزی مواجه شد. بعد از این برای تغییر نام استان نام‌های دیگری مانند استان ماد و استان اراک نیز پیشنهاد شد.


تقسیمات کشوری


در سال ۱۳۱۶ کشور ایران به ۲۷ قسمت تقسیم گردید که شهر‌های ساوه، زرند، عراق عجم،  خمین (کمره)،  گلپایگان،  خوانسار و محلات از قسمت‌ها اصلی این تقسیم‌بندی بودند، در همان سال براساس قانون کشور به ۱۰ استان و ۴۹ شهرستان تقسیم گردید که استان‌ها برحسب شماره نام‌گذاری گردیدند که استان مرکزی امروزی در استان یکم قرار داشت.
در تغییر دیگری که در قانون تقسیمات کشوری در سال ۱۳۳۹ اتفاق افتاد، استان‌ها به جای نام به اسامی اصلی و تاریخی خود نامیده شدند و براساس این قانون کشور به ۱۴ استان، ۶ فرمانداری کل، ۱۳۹ فرمانداری، ۴۹ بخش‌داری تقسیم گردید که بخش اعظم استان مرکزی فعلی در استان مرکزی آن زمان به مرکزیت شهر تهران قرار گرفت، براساس قانون مورخه ۸/۱۲/۱۳۵۶ استان مرکزی به دو استان تهران به مرکزیت شهر تهران و استان مرکزی به مرکزیت اراک تبدیل شد، که شهر‌های تابعه استان مرکزی به این شرح بودند: اراک،  ساوه،  قم،  خمین،  تفرش،  کاشان
براساس تصویب‌نامه سال ۱۳۵۷ شهر کاشان از استان مرکزی جدا به استان اصفهان افزوده شد، براساس قوانین سال‌های ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ شهر‌های سربند و دلیجان به استان مرکزی اضافه و در سال ۱۳۶۵ شهرستان قم از استان مرکزی جدا و به استان تهران الحاق و در سال ۱۳۷۵ مستقلاً به استان تبدیل گردید.

 

حوزه های انتخابیه مجلس


استان مرکزی ۶ حوزه برای انتخابات مجلس دارد که در مجموع ۷ نماینده را در بر می‌گیرد.
-حوزه انتخابیه اراک، کمیجان و خنداب با ۶۸۲۲۱۵ جمعیت و دو نماینده
-حوزه انتخابیه تفرش و آشتیان با ۷۰۲۶۴ جمعیت و  یک نماینده
-حوزه انتخابیه خمین با ۱۰۵۰۱۷ جمعیت و  یک نماینده
-حوزه انتخابیه ساوه و زرندیه با ۳۴۷۴۴۵ جمعیت و یک نماینده
-حوزه انتخابیه شازند با ۱۱۷۵۷۱ جمعیت و یک نماینده
-حوزه انتخابیه محلات و دلیجان با ۱۰۶۹۶۳ جمعیت و یک نماینده

 


نمایندگان استان در مجلس دهم 


در ادامه به نام، گرایش سیاسی و حوزه‌های انتخابیه نمایندگان این استان در مجلس دهم اشاره می‌شود:

 

در مورد حوزه های انتخابیه مرکزی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

کد خبر: ۵۷۰۹۳۹   تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۲/۰۸

تبلیغات در تابناک صفحه خبر
اینترنت پیشگامان