جناب آقاي رئيسجمهور!
از آنجا که در سخنان اخير خود، بارها از اخلاق انتخاباتي و لزوم رعايت آن در رقابتهاي انتخاباتي سخن گفتهايد، لازم دانستم به عنوان يک جوان ايراني که آباداني و شکوفايي ايران اسلامي را آرزومند است و صداقت و يکرنگي را جزء لوازم اين آينده دستيافتني ميپندارد، نکاتي را از سر دغدغهمندي حضور جنابعالي يادآور شوم، به این اميد که مدنظر جنابعالي قرار گيرد.
از ادبيات سياسي نسلهاي اول و دوم انقلاب وام ميگيرم که در نقد شخصيتهاي سياسي، در دوران پس از انقلاب، هميشه نواقص و معايب را به اطرافيان شخصيت مورد نظر نسبت داده و با گفتن اينکه دور و بريهاي فلاني مسبب اين مشکلات شدهاند، آن شخصيت را از دايره نقد منتقدان بيرون برده و بحث را منحرف کردهاند.
نکته اينجاست که به نظر من، فضاي رسانهاي منتسب به شما و يا به اصطلاح حامي شما، عموماً در نقد ديگران پاي را فراتر از نقد گذارده و به تخريب شخصيت افراد ميپردازند و به هر بهانهاي، شخصيت و آبروي افراد را مورد تعرض و هتاکي قرار ميدهند و جالب آنکه تيغ اين تعرض و هتاکي، بيشتر بر گردن منتقدان منصف و دغدغهمندي فرود ميآيد که تنها گناهشان دلسوزي براي نظام، جامعه و ارزشهايي است که بهاي گزافي به پاي آن هزينه شده است.
آنچه ميگويم، واهي و خيالپردازانه نيست و شواهد آن هر روزه در رسانههاي دولتي و منتسب به شما قابل مشاهده است. نميخواهم در اينجا نامي از فرد يا رسانه ای ببرم، اما پرسشي که همواره ذهنم را به خود مشغول کرده، آن است که آيا جنابعالي چنين برخوردها و تخريبهايي را از سوي افراد و رسانههاي يادشده، تأييد ميکنيد؟ آيا اساسا اينها را ميبينيد يا به دليل مشغله فراوان، از چنين برخوردهايي آگاه نميشويد؟ آيا نصايح و تذکرات شما متوجه ايشان هم هست؟ و آيا اين گفتارتان، تنها متوجه منتقدان دولت است يا اینکه صادقانه با حاميان متخلف خود نيز برخورد ميکنيد؟
آقاي رئيسجمهور!
از آنجا که نميخواهم باورهاي يک نسل سومي نسبت به منش و رفتار مسئولان نظام خدشهاي بردارد، پس صادقانه بگوييد که در واقع، اين برخي از اطرافيان شما هستند که چنين رفتارهايي دارند و شما همانگونه که خود را معرفي کردهايد، تشنه خدمتيد نه شيفته قدرتي که از رهگذر تعرض به آبرو و اهانت به شخصيت رقيبان به دست ميآيد.
آقاي رئيسجمهور!
ميدانم در نزديک به چهار سال خدمات ارزشمند شما و همکارانتان، حملات بسياري متوجه دولتتان شده و ذهن جامعه نسبت به کارنامه دولت نهم، مورد تعرض قرار گرفته است، اما آيا اين دليلي خواهد بود که منتسبان به شما نيز همين رويه را در پيش گرفته و حتي گوي سبقت را بربايند؟ آيا همه را با يک چوب راندن، خلاف انصاف و تقوا نيست؛ آن هم از کساني که بيش از ديگران سنگ دين، اخلاق، ولايت و ... را به سينه ميزنند؟!
آقاي رئيسجمهور!
از آنجا که گفتهايد تخريب، کار آدمهاي عاجز است، پيشنهاد ميکنم که يک بار بدون ذهنيت و بدون القاء اطرافيان و رسانههاي منتسب به خود ـ که احتمالاً با انگ ضددولتي بودن، اين يادداشتها را بايکوت ميکنند ـ از باب «انظر الي ما قال» اين يادداشت را بخوانيد و به دليل اينکه شما هم به تقصير «دور و بريها»يتان متهم نشويد، حسابتان را از هتاکان منتسب به خويش جدا کرده تا همه تکليفشان با شما و اطرافيانتان روشن شود و اين عجز و ناتواني به حضرتعالي و دولت متبوعتان وارد نگردد.