یك روزنامه سوییسی در گزارشی به تجلیل از تاریخ و تمدن ایران پرداخت و یادآور شد در زمانی كه ایران دارای قدرت و ساختارهای پیشرفته بود، اروپا در برابر آن قدرتی به حساب نمی آمد.
به گزارش ایرنا، روزنامه سوییسی 'دربوند' در گزارشی نوشت: مومیائی های ایرانی در 'چهرآباد' استان زنجان مربوط به دوران بسیار قدیمی هستند كه در زمان امپراتوری هخامنشی درایران پهناور آن زمان زندگی می كرده اند و تاریخ كهن این كشور را نشان می دهند.
این روزنامه یادآور شد: در 20 سال پیش اولین جسد این مومیائی ها در این منطقه در ایران كشف شده و تا به امروز تعداد آنها به شش جسدرسیده است. این اجساد كنسرو شده در این كوههای نمكی كه بسیار خوب مانده اند بقدری توجهات را در بین كارشناسان مربوطه برانگیخته كه مسوولان ایران اینك می خواهد كارشناسان غربی را با برای بررسی درباره آنها دعوت كنند.
توماس اشتولنر باستان شناس و متخصص ساختارهای كوهستانی در اروپا تاكید می كند كه این مومیائی های كنسرو شده در نمك كشف شده در ایران واقعا برای جهان باستان شناسی نعمت بزرگی هستند زیرا دانش اختصاصی زیادی در آنها وجود دارد.
این پروفسور در سال 2005 و 2010 در چارچوب یك پروژه بین المللی كار می كرد كه هدف آن این بود كه چگونه درآن زمان انسانها نمك را از این كوهها تصفیه می كردند و با چه ابزاری این كار را انجام می دادند.
اولین جسد مومیائی كنسرو شده در این كوههای نمكی كه در سال1994 كشف گردیده مربوط به یك مرد 35 ساله است كه دارای یك چكمه با چرم مرغوب و یك شلوار درست شده از پشم گوسفند است.
ضمنا یك گوشواره طلا، یك مدال نقره و سه چاقو و یا كارد آهنی پیدا شده در كنار این جسد نشان می دهد كه این فرد در این معدن نمك كار می كرده و احتمالا نقش رهبری كارگران را داشته است.
او احتمالا براثر برخورد یك قطعه بزرگ نمك كه از كوه جدا شده و به سر وی اصابت كرده زخمی شده و بعدا جان داده است. آزمایش رادیو كربنالیسم صورت گرفته روی جسد وی نشان می دهد كه وی 1700 سال پیش درگذشته است.
روزنامه سوییسی همچنین یادآور شد: در سال 2004 نیز یك مومیائی دیگر در زمانیكه بولدوزری درحال بیرون آوردن نمك از این معدن بودند پیدا شد كه البته زیر چرخ های آن قرار گرفت و متاسفانه از هم پاشیده شد. البته آنچه از بدن وی مانده، بسیار كامل است و حتی موهای آن باقی مانده و انگشت های او هم بخوبی مانده است. وی دارای قد 180 سانتمتری است كه مرد بزرگ قدی بوده و سن وی 40 سال برآورد شده است.
'دربوند' در ادامه گزارش خود نوشت: سال 2005 سال مومیائی هابود زیرا در آن سال سه جسد دیگر در این معدن نمك كشف گردید كه آزمایش های صورت گرفته روی آنها در آكسفورد و همچنین زوریخ نشان داده كه این اجساد خیلی قدیمتر ازاجساد كشف شده پیش از آن هستند.
این اجساد مربوط به پانصد سال پیش از میلاد هستندكه آن زمان سلسله هخامنشی بر ایران حكومت می كرد. داریوش و كوروش دو پادشاه بزرگاین سلسله بودند كه پرسپولیس مشهور را بعنوان كاخ خود بنا كرده بودند.
در چهرآباد احتمالادر 400 سال پیش از میلاد زمین لرزه ای كه به كرات در آنجا چنین حوادثی رخ می داده،اتفاق افتاده كه پیامد آن برای كارگران در این كوه نمك فاجعه آمیز بوده است.
یكی از این سه مومیائی های كشف شده از همه آنها در وضعیت بهتری قرار دارد. یكی از این مومیائی ها كه یك جوان شانزده ساله بوده با دست و سر شكسته بر روی شكم دراز كشیده بوده است. در دست وی هنوز هم یك كیسه چرمی پر از نمك كه ظاهرا قرار بوده آنرا به بیرون معدن انتقال دهد وجود دارد. وی یك پیراهن از پشم بافته شده به رنگ قرمز برتن و یك چكمه چرمی بر پا دارد. در كمربند وی نیز یك كارد آهنی و یك كیسه كه غذای وی در آن وجود داشته قرار دارد. وی پیش از اینكه فاجعه مزبور رخ دهد، یك چراغ روغنی در دست داشته كه راه را برای او روشن می كرده است. روزنامه سوییسی افزود: لباس های این افراد كه درزیر نمك بسیار خوب مانده اند واقعا شگفت انگیز است. برای اولین بار است كه لباس اصلی زمان هخامنشی كشف می شود. در حالیكه تا كنون تصور در زمینه لباس مردم آنزمان به سنگواره هائی بوده كه در تخت جمشید وجود دارند.
به نوشته روزنامه سوییسی، این امر بسیار مهم است زیرا برای اولین بار ما پی می بریم كه مردم ایران در پانصد سال پیش از میلاد چه لباس هائی بر تن داشته اند و چه ابزاری را با خود حمل می كرده اند.
'دربوند' ادامه داد: كاشفان در حفاری ها به ابزار آلات زیادی هم دست پیداكرده اند. یعنی به تبر، كیسه های چرمی و وسائل شخصی مانند شانه و یك دستگاه نخریسی دستی. در بین غذاها نیز زیتون، انگور، هلو، تخمه هندوانه، گردو و پوسته های انار پیدا شده است.
ضمنا استخوانهای حیوانات هم پیدا شده كه نشان از مصرف گوشت ازسوی این افراد دارد یعنی كارگران در این معدن در زمان رفتن به سر كار خود موادغذائی با خود می برده اند.
در سال 2010 نیز در كاوش ها یك جمجمه كامل كشف شده است.
متخصصین بر این عقیده اند كه شش جسد پیدا شده در این معدن همه بر اثر یك حادثه جان خود را از دست داده اند.
پروفسور اشتولنر كه متخصص باستان شناسی است بر این عقیده می باشد كه با ایجاد خطوط موازی به درون این معدن، معدنچیان در آن زمان از آن بهره برداری می كرده اند. نمك را با ابزار آهنی از بدنه معدن جدا و باكیسه های چرمی به بیرون حمل می كردند و یا آنرا از طریق یك زنجیری كه اثرات آن باقی مانده از آن خارج می ساختند.
لباس های با ارزش نشان از آن دارد كه آنها افرادی بوده اند كه بادستمزهای خوب در این معدن كار می كرده اند.
روزنامه سوییسی در ادامه گزارش خود نوشت: كارگران در این معدن در 400 الی 500 سال پیش از میلاد می زیسته اند كه ایران دارای یك امپراتوری عظیم و پادشاه بزرگی موسوم كوروش كبیر بود.
داریوش و خشایارشاه نیز پادشاهان بعد از او بوده اند كه آنها نیز افراد بزرگی به حساب می آمدند. امپراتوری آنها از دریای مدیترانه تا سرحدات هندوستان و حتی مصر رادر بر می گرفت.
آنها در غرب در حال جنگ با یونانی ها بوده و حتی آنها زمانی موفق شدند كه آكروپولیس را نیز زیر كنترل خود در آورند.
'دربوند' در گزارش خود تصریح كرده است: اداره ایران در آن زمان توسط كارمندان متبحری صورت می گرفت كه نوشتار خاص خود را داشتند و سنگ نوشته های مربوط به آن زمان این موضوع را بخوبی نشان می دهد.
روزنامه سوییسی در پایان گزارش خود نوشت: ایرانی ها در آن زمان سكه داشتند و ضمنا اندازه گیری و وزن را خوب می دانستند و دارای یك ساختار پیشرفته بودند. آنها قصرها و كاخ های عظیمی را می ساختند كه تخت جمشید یكی از نمونه های بارز آنهاست در حالی كه اروپا در آن زمان قدرتی بحساب نمی آمد و در یونان بطور مثال آتنی ها با اسپارت ها در حال جنگ بودند و در ایتالیا نیز امپراتوری موجود در حال زوال بود.
