با وجود همه سنگين ترين مجازات ها، ماده محرك شيشه در آشپزخانه‌هاي زيرزميني و منازل متخلفان كه براي دست يافتن به اسكناس‌هاي بيشتر به هر كاري دست مي‌زنند، همچنان توليد مي شود. پژوهشگران مي‌گويند اين روزها در زيرزمين خانه‌ها در ازاي 200 تا 300 هزار تومان، فرمول ساخت شيشه آموزش داده مي‌شود! آنهايي كه پا بر همه ارزش‌ها گذاشته و تن به توليد شيشه داده‌اند با خريد لوازم آزمايشگاهي و اختصاص آشپزخانه منزلشان به محل توليد شيشه مي‌توانند شيشه‌اي را كه توليد كرده‌اند به جوانان اين مرز و بوم بفروشند تا مهر اعتياد بر پيشاني جوانان بيشتري نقش ببندد و هر‌روز كودكان بيشتري قرباني اعتياد والدين خود شوند.
براساس گزارش عملكرد ستاد مبارزه با موادمخدر در سال 90، انهدام 120 لابراتور توليد شيشه، دستگيري 60 هزار نفر در ارتباط با توليد اين ماده و كشف 4 تن شيشه توليد داخل، گواهي بر رشد لابراتوارهاي توليد شيشه در كشور است. از يكسو اعداد و ارقام آژير قرمز توليد شيشه را به صدا در آورده‌اند و از سوي ديگر آسيب‌شناسان نسبت به آثار توليد آن هشدار مي‌دهند. رويا نوري پژوهشگر اعتياد در اين باره به تهران امروز مي‌گويد: «وقتي آمار مصرف شيشه افزايش پيدا مي‌كند، پرواضح است كه ميزان توليد آن هم افزايش پيدا كرده است. اگر فرض كنيم كه واردات شيشه در كشور داريم، با توجه به اقدامات امنيتي در مرزها و توان نيروي انتظامي، واردات اين حجم از شيشه امكان‌پذير نيست. گذشته از آن، توليد شيشه در آشپزخانه‌هاي زير زميني براي قاچاقچيان و توليدكنندگان از نظر اقتصادي به صرفه است.»
از شابو تا شيشه
روزي كه شيشه از آسياي جنوب شرقي وارد كشور شد، نامش «شابو» بود. شابو از طريق جوانان ايراني كه در آن كشورها كار مي‌كردند، وارد شد. در ابتدا مصرف كنندگان گمان مي‌كردند كه مصرف شابو اعتيادآور نيست، افراد را لاغر مي‌كند و توان‌شان را بالا مي‌برد. رويا نوري، كارشناس ارشد جامعه‌شناسي، سال گذشته نتايج پژوهشي درباره اعتياد را به ستاد مبارزه با موادمخدر ارائه كرد كه با حمايت مالي دفتر كنترل جرايم و موادمخدر سازمان ملل و تاييديه ستاد مبارزه با موادمخدر انجام شده بود.
او در گفت‌وگو با تهران امروز درباره توليد شيشه در كشور مي‌گويد: «اولين افرادي كه به ايراني‌ها فرمول ساخت شيشه را آموزش دادند فقط در قبال قيمت بسيار بالايي حاضر به انجام آن شدند اما در شرايط كنوني آشپزخانه‌دارها ساخت شيشه را با قيمت بسيار نازلي كه بيشتر افراد جامعه از عهده پرداخت آن بر مي‌آيند، آموزش مي‌دهند. اين قيمت 200هزار تا 300 هزار تومان است.»
او ادامه مي‌دهد: «اتفاقا يكي از مصرف‌كنندگان به من گفت كه در گذشته «اصلا اين ماده يك چيز ديگر بود! نه اعتياد داشت و نه حالم را بد مي‌كرد! اما شيشه‌اي كه اين روزها مصرف مي‌كنم زمين تا آسمان با آن ماده اوليه فرق مي‌كند.»
از 90 هزار شيشه‌اي در پايتخت، هر روز حداقل 9 هزار نفرشان به درجاتي از توهم مي‌رسند. نکته اينجاست که ميانگين سني مصرف کنندگان اين ماده محرک با 4 سال کاهش نسبت به سال‌هاي گذشته، به 29 سال رسيده است.
ایران مقام نخست کشف هروئین در دنیا را براي سومين سال پياپي كسب كرده اما صرف‌نظر از اعداد و ارقام غيررسمي، آمارهاي رسمي نشان مي‌دهد اين بلورهاي شيشه‌اي كوچك با فرمول متيل آمفتامين، بلاي جان 27 هزار جوان ايراني هستند
ادامه از صفحه اول: و اين به معناي آن است كه وقتي شيشه در آشپزخانه‌هاي داخلي ساخته شد ناخالصي‌هايي به آن افزوده شد كه تاثيرات مخرب‌تري بر بدن دارد.» به گفته نوري،بعد از آنكه آشپزخانه‌هايي در شرق و غرب تهران و در نواحي‌اي كه كمتر مسكوني بود داير شد، بر حسب اتفاق هنگام اضافه كردن اسيد به ماده اوليه انفجارهايي رخ داد و پليس در اين مرحله بود كه متوجه وارد شدن شيشه به كشور شد. او مي‌گويد: «پیش از آن معلوم نبود كه شيشه در داخل توليد مي‌شود. از همان موقع (سال 78) شيوع شيشه در كشور پيش‌بيني مي‌شد.»
دروازه غار، زخمي شيشه
اسمش رضاست. اگر چرتي كه بين كلماتش مي‌زند امان بدهد، مي‌تواني كلمات بريده‌اش را كنار هم بگذاري و بلايي كه شيشه بر انسان وارد مي‌كند را از نزديك بشنوي. اينطور كه مي‌گويد 23 سال بيشتر ندارد. مي‌گويد: «17 سالم بود. برادرم در آشپزخانه كار مي‌كرد. با يكي از دوستانش. من هم شيشه‌اي شدم.» اگرچه برادرش را در انفجار آزمايشگاه وقت توليد شيشه از دست داده است اما رضا تا امروز ميراث‌دار اوست و شيشه‌اي باقي مانده. حالا روزها و شب‌هايش را در پارك يا گوشه خيابان مي‌گذراند. مجبور است براي تهيه جنس خرده فروشي هم بكند.
خودش مي‌گويد براي آنكه هزينه مصرفش را دربياورد همه كار كرده است. توي پرونده‌اش از دزدي ديده مي‌شود تا زورگيري.مي‌گويند براي خودش يلي بوده. اما اين روزها شيشه از او چيزي باقي نگذاشته است. از دور كه نگاه كني تصوير جوان سياه‌چرده‌اي مي‌بيني كه گويي پوستش را بر استخوان‌هايش كشيده‌اند و توي صورتش كه نگاه كني زخم اعتياد در عمق چهره‌اش فرياد مي‌زند. زيرچشم چپش قي سبز رنگي ديده مي‌شود كه نشان از عفونت چشمش دارد. دستانش زخم شده و عفونت كرده‌اند. رضا اما نه به غذا فكر مي‌كند و نه به زخم هايش. رضا تنها نگران جنسي است كه بايد تا شب براي به دست آوردن هزينه‌اش كار كند.
كشف 43آشپزخانه ديگر داستان آشپزخانه‌هاي توليد شيشه داستاني ادامه دار است. تنها در سه ماهه نخست امسال پليس مبارزه با موادمخدر نيروي انتظامي 43 آشپزخانه ديگر را كشف كرده است.
سردارعلي مويدي چندي پيش با اعلام اين خبر ميزان كشفيات موادمخدر در همين زمان را تا 100 تن اعلام كرد كه سهم روانگردان‌ها از آن تا سه و نيم تن بوده است. اين در حالي است كه 533 كيلوگرم از روانگردان‌هاي ضبط شده، شيشه بوده است. مقايسه اين ارقام با مدت مشابه در سال گذشته افزايش 11 درصدي اين ارقام را نشان مي‌دهد.
رويا نوري در اين باره مي‌گويد: «به صرف افزايش ميزان كشفيات نمي‌توان به اين نتيجه رسيد كه مصرف و توليد شيشه افزايش پيدا كرده است اما نشانه‌هاي آن را در جامعه مي‌توان ديد. نتايج پژوهش انجام شده نشان داد كه 90 هزار نفر تنها در پايتخت در روز، هفته يا ماه شيشه مصرف مي‌كنند.»
پزشكان و درمانگران اعتياد مي‌گويند كه فقط يك يا چند بار مصرف كردن شيشه مي‌تواند مصرف‌كننده را به درجاتي از توهم برساند و در همين باره نوري مي‌گويد: « از 90 هزار شيشه‌اي در پايتخت، هر روز حداقل 9 هزار نفرشان به درجاتي از توهم مي‌رسند. نکته اينجاست که ميانگين سني مصرف کنندگان اين ماده محرک با 4 سال کاهش نسبت به سال‌هاي گذشته، به 29 سال رسيده است.»
هرچند خبرهاي رسيده از دفتر مبارزه با جرایم و موادمخدر سازمان ملل حاكي از آن است كه ایران مقام نخست کشف هروئین در دنیا را براي سومين سال پياپي كسب كرده اما صرف‌نظر از اعداد و ارقام غير رسمي، آمارهاي رسمي نشان مي‌دهد اين بلورهاي شيشه‌اي كوچك با فرمول متيل آمفتامين، بلاي جان 27 هزار جوان ايراني هستند.
اين در حالي است كه نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد تحصيلكرده‌ها هم مشتري شيشه هستند و شيشه، زنان را نيز وارد بازي اعتياد كرده است. شايد باز شدن پاي شيشه به كشور بود كه ميانگين سن اعتياد را با چهارسال كاهش به 28 سال رساند.
همين است كه كارشناسان نسبت به افزايش آشپزخانه‌هاي توليد شيشه كه مثل قارچ در كشور رشد مي‌كنند هشدار مي‌دهند. چرا كه عرضه و تقاضا در كنار يكديگر معنا مي‌يابد. به نظر مي‌رسد بايد محتاط‌تر عمل كنيد شايد در پشت ديوارهاي خانه ساكنان كوچه‌تان يك آشپزخانه توليد شيشه وجود داشته باشد!
منبع: تهران امروز
