خبرنگار بلومبرگ ویو تاکید کرد اگر توافق جامع با ایران حاصل شود دستاورد بزرگی برای اوباما خواهد بود.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی بلومبرگ، جفری گولدبرگ در گفتگو با چارلی رز در شبکه بلومبرگ درباره گفتگوهای نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا گفت من از زمانی که اوباما یک سناتور بود با او درباره مواضعش درباره روند گفتگوهای صلح میان فلسطینیان و اسرائیل مصاحبه می کردم. آنچه درباره اوباما جالب است تسلط او بر جزئیات قضیه است. این در حالی است که ماموریت هدایت گفتگوها را شخص جان کری وزیر خارجه بر عهده دارد. دو دیدگاه مختلف درباره اوباما وجود دارد: اول اینکه برخی او را ضد اسرائیل می دانند و دیدگاه دیگر اینکه او درباره مسیری که مناقشه اسرائیل و فلسطینیان در آن حرکت می کند و آینده آن، بسیار نگران است و می خواهد نگرانیهای خود را آشکار کند. باید توجه داشت این دوره، آخرین دوره ای است که اوباما رئیس جمهور است و دیگر نمی تواند برای یک دوره دیگر نامزد شود، بنابراین به نظر می رسد او در مقایسه با دوره اول نقاب دیپلماتیک را به تدریج از چهره خود بر می دارد و آشکارتر و صریحتر موضع گیری می کند. بنابراین او دیگر نیازی ندارد حمایت ایپک را از سیاستهای خود جلب کند. اساسا اوباما از ایپک خوشش نمی آید. البته به نظر نمی رسد دیگر اعضای کاخ سفید نیز از ایپک خوششان بیاید. بنابراین می بینیم اوباما در انتقاداتش از اسرائیل صریحتر از گذشته است و مشکلات موجود را در مسیر گفتگوهای صلح آشکارتر بیان می کند. البته اسرائیلیها نیز از این رویکرد اوباما چندان خوشنود نیستند. در واقع اوباما به صراحت گفته است در مقایسه با گذشته برای دفاع از اسرائیل در عرصه بین المللی و سازمانهای بین المللی دشواری بیشتری دارد و اسرائیل بیشتر از گذشته منزوی شده است.
خبرنگار بلومبرگ ویو درباره روابط نتانیاهو و اوباما گفت اکنون دیدگاه اوباما درباره نتانیاهو تا حدود زیادی تغییر کرده است. البته تغییر در دیدگاه اوباما درباره سیاست نتانیاهو نیست بلکه درباره اینکه آیا او در قدرت می ماند یا خیر و اینکه او تا چه حد برای روند صلح کلیدی است. بنابراین در عین حالی که اوباما نتانیاهو را تحت فشار می گذارد و می گوید فرصت رو به پایان است و باید حرکتی کند ، در همان حال هم تاکید دارد که نتانیاهو تنها کسی است که می تواند این مسئله را حل کند. البته من درباره رسیدن به چارچوب کلی توافق میان فلسطینیان و اسرائیلیها چندان بدبین نیستم به ویژه که جان کری خیلی مصرّ است به چارچوب کلی توافق دست پیدا کند. البته همین رویکرد کری، محمود عباس را خیلی عصبانی کرده است.
جفری گولدبرگ درباره اختلافات نتانیاهو و اوباما درباره ایران گفت من این اختلافات را به دو دسته تقسیم می کنم. یک دسته مربوط به مسائل عملی است. نتانیاهو می خواهد برنامه هسته ای ایران به طور کامل برچیده شود و ایران به طور کامل تسلیم شود. او از آمریکا می خواهد ایران را به تسلیم وادار کند. اوباما نمی خواهد ایران هیچ ظرفیت غنی سازی از خودش داشته باشد. اما مسئله بزرگتر به ویژه پس از آنچه که درباره تسلیحات شیمیایی سوریه در تابستان گذشته اتفاق افتاد، این است که نتانیاهو به این باور رسیده است که اوباما هرگز حاضر نمی شود از نیروی نظامی برای ایران استفاده کند. در هر حال اوباما همچنان موضع خود را تکرار می کند. دو سال پیش که با او مصاحبه کردم او گفت من لاف نمی زنم و همه گزینه ها درباره ایران روی میز است و من پشتیبان اسرائیل هستم. اوباما همچنان می گوید من هر کاری که لازم باشد برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی انجام خواهم داد.
جفری گولدبرگ گفت به نظر من سه مسئله است که اوباما می تواند یک روزی بگوید که دستاوردهایش در خاور میانه اینها بوده اند. جدای از کشتن بن لادن و عقب نشینی از عراق، مسئله خارج کردن تسلیحات شیمیایی از سوریه و انهدام آنها می تواند پیروزی برای اوباما باشد. در واقع انهدام تسلیحات شیمیایی سوریه می تواند پیروزی برای دیپلماسی اوباما همراه با تهدید به استفاده از نیروی نظامی باشد. یک مسئله دیگر هم ایران است که اوباما به دنبال رسیدن به توافق هسته ای با این کشور است. البته اوباما درباره توافق نهایی با ایران چندان خوشبین نیست. او قبلا هم گفته بود احتمال رسیدن به توافق نهایی پنجاه-پنجاه است اما اگر این توافق حاصل شود دستاورد بسیار بزرگی برای اوباما خواهد بود. این یکی از عللی است که منتقدان اوباما درباره روند گفتگوها با ایران تا این حد نگران هستند زیرا آنها می دانند اگر توافق جامع با ایران حاصل شود دستاورد بسیار بزرگی برای اوباما خواهد بود به همین علت آنها از این می ترسند که اوباما برای اینکه دستاوردی داشته باشد، به توافقی ضعیف و بد با ایران تن دهد. اما مهمترین مسئله برای اوباما صلح میان فلسطینیان و اسرائیلیهاست زیرا تا کنون رؤسای جمهور زیادی قبل از او تلاش کرده اند اما به نتیجه نرسیده اند.
