ابتکار نوشت:
از همان ابتداي کار دولت روحاني که قرار بود براي وزارت علوم، وزيري انتخاب شود حاشيه هاي زيادي بر سر انتخاب وزيرعلوم ايجاد شد، از انتخاب توفيقي براي سرپرستي تا معرفي ميلي منفرد و در نهايت سکانداري فرجي دانا بر وزارت علوم. اما اکنون اين سؤال براي همه مردم ايجاد خواهد شد مگر در چندماهه وزارت فرجي دانا چه بر سر وزارت علوم آمده که برخي از نمايندگان تقريبا از ابتداي کار وزارت تاکنون حتي يک روز از صحبت عليه وزارت علوم دست برنداشته و امروز چاره کار را در استيضاح مي بينند.
به جرأت مي توان گفت در دولت احمدي نژاد کمترين حاشيه براي وزارت علوم ايجاد شده، اما در دولت روحاني بيش ترين حاشيه ها متعلق به اين وزارت است.
دلايل چيست؟؟
1 - دکتر فرجي دانا پس از کسب رأي از مجلس؛ از دو گزينه ديگر وزارت در سمت هاي معاون آموزشي و مشاوري خود استفاده کرد، اين موضوع شايد استارت تقابل مجلسي ها با وزارت علوم بود. هرچند در تمام وزارت خانه ها از نيروهاي اصلاح طلب استفاده شده و مي شود و کسي از نمايندگان معترض نيست، بايد پرسيد افرادي که نه در دادگاه مجرم شناخته شده و نه عناد و دشمني با نظام داشته و به صرف فعاليت انتخاباتي از نظر نمايندگان محترم مجرم تلقي مي شوند. آيا وزير طبق قانون، خود اختيار انتخاب همکاران ندارد؟ آيا طبق قانون دخالت نمايندگان در موضوع انتصابات يک وزارت خانه مصداق زير سؤال بردن استقلال قوا نيست؟
2 - موضوع بعد فراخوان وزارت علوم از کساني بود که در سالهاي گذشته صرفا به دليل رفتار سياسي از ادامه تدريس يا تحصيل در دانشگاه محروم شده بودند،که زمينه برگشت اين افراد به دانشگاه فراهم شود. بايد پرسيد مگر قرار نيست دانشجويان در دانشگاه نخبه و ستاره شوند؟ پس چرا برخي رفتارهاي سياسي موجب شد تا دانشجويان با ستاره دار شدن در دانشگاهها عملا نه تنها از دانشگاه بلکه از فعاليت هاي اجتماعي نيز حذف شوند و موج نارضايتي عليه حاکميت را بوجود آورند. برگرداندن حق به کساني که صرفا به دلايل جناحي مورد اجحاف قرار گرفته بودند، نه تنها جايي براي سؤال و بازخواست نمي گذارد بلکه شايسته تقدير و ستايش است و اگر نمايندگان مجلس خود را حافظ منافع ملت مي بينند بايد از اين اقدام وزارت خشنود شوند.
3 - اما موضوع پرچالش و جنجالي وزارت علوم که بازتاب گسترده اي در سطح جامعه داشته، موضوع 3000 بورسيه شده در زمان دولت احمدي نژاد است. بايد پذيرفت که هزينه ميليوني که هر فرد بورسيه شده دريافت مي کند در واقع همان پول بيت المال است و کسي که اين بورس را دريافت ميکند بايد تا چند دهه آينده به فرزندان اين سرزمين دانش و آگاهي تعليم دهد و در توليد علم و دانش و کسب ثروت از علم سرآمد باشد. اما آمارها نشان مي دهد بيش از نيمي از اين 3000 نفر نه تنها شرايط حداقلي که خود وزارت علوم احمدي نژاد وضع کرده را ندارند بلکه عمق فاجعه چنان بالاست که انتشار برخي مطالب پيرامون پرونده هاي اين افراد باعث ايجاد يک شوک اجتماعي در سطح دانشگاههاي جامعه خواهد شد. در حالي که اکنون 6000 دکتر بيکار در سطح جامعه وجود دارد چه ضرورتي به بورس 3000 نفر که بعضا در رشته هاي غير ضروري بوده و آن هم به خارج کشور وجود داشته است. چرا افرادي که معدل بالا داشته و رزومه قوي علمي داشته اند فقط به دليل فقدان گرايشات خاص سياسي مورد توجه قرار نگرفته و بالعکس کساني بورس دريافت کرده اند که از حداقل هاي علمي بي بهره هستند و از رانت سياسي و قوميتي توانسته اند از اين امتيازات بهره ببرند.
آيا برخورد با اين مقوله، مصداق حقيقي فساد ستيزي وزارت علوم نيست؟ آيا تأکيد هميشگي رهبر معظم انقلاب به فساد ستيز بودن مسئولان نظام و مبارزه با تبعيض، مورد نظر و توجه نمايندگان محترم مجلس نيست؟ همگان منتظر بودند تا نمايندگان مجلس به جاي کارت زرد به وزير علوم در نامه اي از وي به دليل شجاعت در برخورد با مفاسد و استيفاي حقوق ملت تقدير مي کردند اما چرا اقدامات ستودني وزير بايد قرباني مطامع سياسي برخي از نمايندگان مجلس شود. مگر مجلس عصاره ملت نيست؟ پس چرا اين عصاره به جاي تشويق وزير در راه مبارزه با فساد و تبعيض مخصوصا در حوزه دانشگاه، بايد هرروز به يک دليل وزير را مورد بازخواست قرار بدهند
4: موضوع انتصابات روساي دانشگاه نيز يکي از موضوعاتي است که نمايندگان عزيز روزي نيست که از آن سخن نگويند. در کشورهاي اروپايي روال انتخاب رئيس دانشگاه، رفراندم در ميان اعضاي هيئت علمي است، اما چرا وقتي وزير براي انتصاب يک سرپرست دانشگاه قائل به قانون بوده و همچنين براي کارآمدي مدير دانشگاه اقدام به سنجش جو عمومي دانشگاه مي کند تا بهترين انتخاب را انجام دهد باز هم اين موضوع از نظر نمايندگان محترم نابجا تلقي شده و با آن مخالفت مي شود. اين درحالي است که تمام اين سرپرستان بايد از فيلتر شوراي عالي انقلاب فرهنگي که ساز و کار آن در همه دولت ها مشخص است بگذرند.
بايد از امثال زاکاني که امروز دلواپس وزارت علوم شده اند پرسيد، شما که خود را سينه چاک فساد در دانشگاه آزاد کرديد حال چطور شده که فساد ستيزي وزير علوم را برنمي تابيد.اين در حالي است که نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي، برخورد جهادي وزير علوم در موضوع اقتصاد مقاومتي را نايده گرفته و دستورات ويژه ايشان براي حمايت از موضوعات اقتصاد دانش بنيان را در غبار سياسي به فراموشي سپرده اند.
آنچه اين روزها در مجلس درحال وقوع است نشاني از دلسوزي براي ملت در آن نيست و به تعبيري شايد ترس عده اي از نمايندگان براي افشاي بيشتر از صندوقچه اي است که اگر همه آنچه در درونش هست فاش شود رسوايي بزرگي به بار خواهد آورد که عده اي ديگر جرأت سربلند کردن نزد مردم را نداشته باشند.
