پروانه نمایش فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش صادر و قرارداد پخش فیلم نیز با حضور هنری منعقد شد که نمایش این فیلم به عنوان گرانترین فیلم تاریخ سینمای ایران ـ با توجه به تکمیل نشدن فیلم محمد (ص) ـ با چالش جدی روبهروست و نگرانی درباره احتمال فروش رفتن یا نرفتن این فیلم افزایش یافته، چرا که برآورد بهای بلیت این فیلم با اقتصاد مردم نسبتی ندارد.
به گزارش «تابناک»، پروانه نمایش فیلم سینمایی «رستاخیز» ساخته احمدرضا درویش صادر شد تا این فیلم به رغم حذف بخشهایی از تصاویر اصحاب امام حسین (ع)، همچنان با سکانسهایی که چهره حضرت عباس (ع) در آنها کاملاً مشخص است و حذفشان ناممکن بوده، اکران شود؛ رخدادی که بعید به نظر میرسید تحقق یابد، ولی فتوای یکی از عالیترین مقامات سیاسی و مذهبی کشور به همراه فتوای یکی از مراجع تقلید عراق به همراه سلسله نشستها با علما و مراجع راهگشا بود.
حوزه هنری سازمان تبلیغات به عنوان دارنده بزرگترین و وسیعترین مجموعه سالنهای سینمای کشور، ایدهآلترین گزینه برای اکران «رستاخیز» در ایران بود و همین اتفاق نیز رخ داد تا گرانترین فیلم تاریخ سینمای ایران که رنگ اکران را میبیند، بتواند از بیشترین وسعت دسترسی برای مخاطبانش بهره ببرد و بر گستره تماشاچیان این اثر افزوده شود؛ اما آیا برخورداری از این وسعت، منجر به حضور گسترده مخاطب و رقم خوردن فروشی بسیار بالا ـ دستکم ۱۰ میلیارد تومان ـ خواهد شد؟
آنچه مسلم است، نمایش چهره حضرت عباس (ع) و کیفیت تصویر و موسیقی و جلوههای ویژه و... این فیلم آنچنان بالاست که شاید هر بیننده حرفهای را ترغیب کند که به دیدن این اثرِ تحسین برانگیز و در تزار جهانی بنشیند و از دیدنش لذت ببرد.
تدوین فیلم سینمایی «رستاخیز» توسط «طریق انور» تدوینگر معروف و نامزد دریافت اسکار (برای فیلم سینمایی سخنرانی پادشاه) در لندن انجام شده است. موسیقی فیلم توسط «استیفن واربک» Stephen Warbeck آهنگساز برجسته و برنده اسکار برای موسیقی فیلم «شکسپیر عاشق» صورت گرفته و همه مراحل فنی این فیلم در استودیو «مولینر» لندن صورت پذیرفته است.
تماشاچی حرفهای در پایتخت نیز حداکثر شش هزار و پانصد تومان بابت بلیت سینما در بهترین سالنها هزینه میکند و نه بیشتر و همین بهای بلیت نیز باعث میشود در روزهای سه شنبه که بلیت سینما نیمبهاست یا روز گذشته (۲۱ شهریورماه) به عنوان روز ملی سینما که باز هم بلیت سینما نیم بها بود، جا برای سوزن انداختن در سالنهای سینما نباشد.
در این شرایط، اگر قرار باشد فیلم «رستاخیز» اکران شود، به واسطه زمان حدود ۱۶۰ دقیقهای باقی مانده از فیلم، امکان اکران در یک سانس را ندارد و سینماهای حوزه هنری باید برای فروش بلیت، اقدام به تبدیل دو سانس به یک سانس کنند.
بدین ترتیب، منطقی است که بلیت سانسهای نمایش «رستاخیز» نیز معادل دو سانس اکران باشد و در واقع اگر قرار باشد «رستاخیز» را در سینما آزادی ببینید، باید بلیت ۱۳ هزار تومانی بخرید که عددی سنگین است و این عدد وقتی سنگینتر است که در تعداد اعضای خانوار ضرب میشود.
البته حوزه هنری میتواند پول یک سانس را برای فیلمی با مدت زمان دو سانس از مردم بگیرد و در واقع عملاً بلیت نیم بها بفروشد که طبیعتاً به معنای ضرر این نهاد خواهد بود و در عین حال، برآورد مورد انتظار برای فروش این فیلم تحقق نخواهد یافت و به همین دلیل نیم بها کردن بلیت این فیلم نیز به همین سادگی شدنی نیست.
این چالش بزرگ در حالی بر سر راه اکران «رستاخیز» وجود دارد که بنا بر اعلام پیشین تهیه کننده «رستاخیز»، این فیلم باید مدتی پیش از محرم در سینماها اکران شود و دقیقاً همزمان با محرم اکران نمیشود تا همچون فیلم درخشان «روز واقعه» به واسطه نرفتن مردم به سینما در روزهای محرم، در گیشه شکست نخورد و مخاطبش را پیش از این ایام یافته باشد.
بنابراین با توجه به آنکه نخستین روز ماه محرم ۱۴۳۵ هجری قمری، مصادف با چهارم آبان ماه ۱۳۹۳ خواهد بود، طبیعتاً برای اجرای برنامه اکران اعلام شده، باید حداکثر تا آغاز مهرماه، شاهد اکران سراسری رستاخیز در ایران باشیم اما آیا تا آن زمان برای چالش بلیت فروشی این فیلم که تقریباً رویدادی بیسابقه در سینمای ایران به شمار میرود، راهکاری منطقی اندیشیده خواهد شد؟