چرا اوباما توافق هسته ای با ایران را عقب انداخت؟

از نظر محافظه کاران آمریکایی همچون "الیوت آبرامز" با سناتورهایی همچون "جان مک کین" و "مارکو روبیو" گذر کم تنش اوباما از عادی سازی روابط با کوبا به این معنا خواهد بود که او می تواند مخالفت ها با توافق هسته ای نهایی با ایران را در عرصه سیاسی آمریکا مدیریت کند.
کد خبر: ۴۶۱۴۸۷
|
۰۶ دی ۱۳۹۳ - ۲۳:۲۴ 27 December 2014
|
13164 بازدید
از نظر محافظه کاران آمریکایی همچون "الیوت آبرامز" با سناتورهایی همچون "جان مک کین" و "مارکو روبیو" گذر کم تنش اوباما از عادی سازی روابط با کوبا به این معنا خواهد بود که او می تواند مخالفت ها با توافق هسته ای نهایی با ایران را در عرصه سیاسی آمریکا مدیریت کند.

یک تحلیلگر معروف کلمبیایی بر این باور است که توافق هسته ای با ایران در نوامبر گذشته در دسترس بود، اما دولت آمریکا در لحظات پایانی توافق هسته ای نهایی را به چند دلیل مشخص به تاخیر انداخت.

به گزارش عصر ایران "آندرس کالا" تحلیلگر و روزنامه نگار کلمبیایی با نگارش یک مقاله در پایگاه اینترنتی " کنسرسیوم نیوز" می نویسد، محافظه کاران آمریکایی و اوباما در نبرد سیاسی بر سر توافق هسته ای با ایران هستند و از نظر محافظه کاران، مخالفت شدید با گشایش اخیر روابط سیاسی  آمریکا و کوبا می تواند در جلوگیری از یک توافق هسته ای احتمالی با ایران در 7 ماه آتی تاثیر گذار باشد.

بر اساس این گزارش و به نقل از برخی منابع دیپلماتیک نزدیک به مذاکرات هسته ای با ایران، اوباما در گفت و گوهای نوامبر گذشته با ایران در وین در لحظات آخر و در زمانی که کلیات توافق نهایی قابل دسترس بود، توافق نهایی با ایران را به عقب انداخت.

پس از گذشت 3 هفته از تمدید دوباره مذاکرات هسته ای با ایران اوباما و رائول کاسترو رهبران آمریکا و کوبا به یکباره در صحنه تلویزیون ظاهر شدند و اعلام کردند به بیش از نیم قرن خصومت و قطع روابط دیپلماتیک خاتمه می دهند و چند زندانی آمریکایی و کوبایی معاوضه شدند.


چرا اوباما توافق هسته ای با ایران را به عقب انداخت؟


بر اساس گزارش این تحلیلگر کلمبیایی، اوباما به چند دلیل مشخص توافق هسته ای با ایران را به تعویق انداخت تا:

1- موقعیت سیاسی و افکار عمومی آمریکایی ها و مخالفان داخلی خود را با توافق با کوبا محک بزند؛ به همین علت است که محافظه کاران آمریکایی به شدت در حال مخالفت با سیاست اوباما در قبال کوبا هستند، زیرا آنها می دانند که این توافق مقدمه ای برای توافق نهایی هسته ای با ایران است.

محافظه کاران می خواهند هزینه سیاسی بهبود روابط دیپلماتیک با کوبا را برای دولت اوباما آن قدر بالا ببرند که دیگر او جرات انجام توافق نهایی با ایران را نداشته باشد.

2- نتایج انتخابات زودهنگام در سرزمین های اشغالی : اگر بنیامین نتانیاهو ، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در انتخابات زودهنگام اسفند امسال از میانه روهای این رژیم شکست بخورد یک مانع عمده و بزرگ که برای توافق هسته ای با ایران در مقابل دولت اوباما بود از میان خواهد رفت و توافق هسته ای با ایران راحت تر حاصل خواهد شد.

به گمان این تحلیلگر کلمبیایی،رژیم  صهیونیستی نفوذی بسیار بالا در حاکمیت سیاسی آمریکا به ویژه در کنگره دارد و اگر دولتی میانه رو در تل آویو بر راس کار باشد که دیدگاهی ملایم تر نسبت به نتانیاهو در قبال برنامه هسته ای ایران داشته باشد، توافق هسته ای آمریکا با ایران برای اوباما با هزینه سیاسی کمتری روبرو خواهد بود.

از نظر محافظه کاران آمریکایی همچون "الیوت آبرامز" با سناتورهایی همچون "جان مک کین" و "مارکو روبیو" گذر کم تنش اوباما از عادی سازی روابط با کوبا به این معنا خواهد بود که او می تواند مخالفت ها با توافق هسته ای نهایی با ایران را در عرصه سیاسی آمریکا مدیریت کند.

با این حال از نظر "آندرس کالا"تعویق توافق نهایی هسته ای با ایران می تواند خطر پذیری های خاص خود را نیز به همراه داشته باشد از جمله این که موفعیت جمهوریخواهان مخالف توافق در آمریکا و در داخل کنگره و تندروهای مخالف در داخل ایران در این مدت تقویت شود ، یا اینکه احتمال تشدید تنش بین آمریکا و روسیه بر سر بحران اوکراین ، موضع مشترک دو کشور را در جمع گروه 1+5 که طرف مذاکره با ایران است ، تحت الشعاع قرار دهد.

از سوی دیگر همان گونه که تا کنون نیز بوده است بزرگ ترین چالش اوباما برای توافق هسته ای با ایران نه فقط در مسائل پیش گفته بلکه مخالفت های اسراییل و برخی کشورهای عربی منطقه از جمله عربستان با توافق هسته ای با ایران بدون از بین بردن قابلیت غنی سازی اورانیوم ایران است.

اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
برچسب ها
مطالب مرتبط
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟