اسماعيل حسين پور در ابتکار نوشت:
دکتر محمد مصدق مي گويد:« ارزش هر فرد به اندازه ي رنج هايي است که براي ملتش مي کشد.» و در اين ساليان سپري شده بر اين مردم نجيب که خيلي ها جيب شان را پر کردند و رفتند و برخي از اين جماعت غارتگر هم که در زندان به سر مي برند پاسخي به بانکها و مردم نمي دهند مفهوم اين جمله ي پرمغز دکتر مصدق بيشتر براي مردم ايران مصداق پيدا مي کند تا چهره افرادي که پشت شعارهاي رنگين ساده زيستي آمدند و کشور را با فسادهاي انبوه ميلياردي خود به اينجا رساندند را بيشتر و بهتر بشناسند.
اين روزها مردم صبور و قدخميده در زير بار قسط و وام و تورم با چشمان روشن و تيزبين شان، هر روز خبري از فسادهاي ميلياردي مي شنوند، اين روزها همان مردمي که انقلاب کردند و در 8 سال جنگ تحميلي با شکوه تمام ايستادند و در سخت ترين شرايط اقتصادي، تحريم ها را تحمل کرده اند و بسياري از همنوعانشان همواره بيم بيمه و بيماري دارند و در فراز و فرود زندگي، از ناداري موي سفيد کرده اند و با سيلي صورتشان سرخ مانده است، با نگاهي پرسشگر در حيرت اند که در اين ساليان وعده هاي رنگين عده اي که با شعار پاکدستي آمدند چه بر سر ملت و مملکت آمده است!
مردمي که اين روزها در جيب کت و پالتو و پيراهن شان دفترچه قسطي جاخوش کرده است وغم «نان» و «جان» دارند ولي هنوز هم با تمام وجود دين و ديارشان را عاشقند و به دولت و دولتمردان خود چشم اميد دارند تا با تدبير گره از کار فرو بسته شان بگشايد در شگفتند چگونه عده اي تندرو،غم قدم هاي «ظريف» بي خواب و تاب شان کرده است و آن را ضد ارزش مي دانند ولي انبوه فسادهاي ميلياردي عيان شده و ايمان سوز را ضدارزش نمي دانند و دم بر نمي آورند؟ مردم، همانها که هميشه و در همه جا در کنار نظام شان بوده اند و در صحنه هاي بسيار براي پاسداري از عزت ديارشان خوش درخشيده اند و استوار ايستاده اند در حيرتند چرا عده اي که در بسياري از صحنه هاي ديروز نبوده اند مدعي امروز ارزش ها و انقلاب شده اند؟
مردم خوب مي دانند دوران اين بازي ها و نقاب بر رخ زدن ها و سفره ي خلق تهي کردن ها گذشته است.مردمي که غم زندگي دارند و تحريم ها را صبورانه و عزتمندانه تحمل کرده اند خوب مي دانند چه کساني سفره ي آنها را خالي کردند و دلارهاي نفتي را به جاي اين که صرف سازندگي و عمران ايران – خانه ي اجدادي شان - کنند با لطايف الحيل از ايران و ايراني ربودند و از کشور خارج کردند؛ مردم خوب مي دانند برخي ها در آن سالهاي دولت «يار» با پول نفت چه کردند و با ثروت هاي بادآورده چه ها کردند! مردم خوب مي دانند «دزد» کيست و دزدي چيست!
مردم خنده شان مي گيرد وقتي عده اي دزد و غارتگر بيت المال ستايشگر هم مي شوند، مردم خوب مي دانند در قاموس برخي از اين مدعيان دروغين مردم باوري، پوزش جايي ندارد. اين روزها که عزم نظام براي مبارزه با فساد جدي شده است و هر روز با هر پرونده اي،پرده اي از فسادهاي ميلياردي کنار مي رود و طشتي از بام مي افتد اين تندروها سخت نگران فرداي خويشند. اينان هرچند امروز در ظاهر غم قدم هاي «ظريف» را دارند و فرياد واويلاي شان برخاسته است ولي در باطن غم خويش را دارند و نگران«نه» بزرگ مردم به خويش در فردا هستند.
اين جماعت به فرياد آمده در اين دولت و اين چشم بستگان بر روي فسادهاي ميلياردي همرهان و همراهان خويش، بايد خوب بدانند که ديگر نمي توان با شعار مردم «شعور» مردم را به گروگان گرفت، ديگر نمي توان با شعار مردم رأي آنها را گرفت و بعد با دولت برخاسته از رأي همين مردم اين همه عناد داشت؛ مردم خوب مي دانند خودشان غم شان چيست و مدعيان امروز چه غمي دارند.
مردم صبور و اين دزدان با چراغ آمده خوب مي دانند که سهم مردم از منابع عظيم نفتي چند سال گذشته چه قدر بوده است و چه بر جاي مانده است؟ مردم کوه غم در دل مانده خوب مي دانند امروز بزرگترين منکر چشم بستن بر اين غارتگري هاست، بزرگترين منکر دم برنياوردن کساني است که پا از بزرگان پيشتر نهاده و خود را به جاي مردم نشانده اند و فرياد بي هنگام شان گوش ها را کر کرده است.امروز اگر کسي ادعاي دينداري داشته باشد ولي اين دزدها و دزدي ها را منکر نداند بايد در ايمانش شک کرد.در پايان بايد صادقانه گفت قدم هاي «ظريف» بهانه است بين غم مردم تا غم اين جماعت قليل به اندازه کوه دماوند فاصله است.
