هنوز ساعات زیادی از وقوع کودتا در ترکیه و بر هم خوردن اوضاع در همسایه شمال غربی کشورمان نگذشته که خبر میرسد، صف انتظار ایرانیان جهت عزیمت به این سرزمین و تفریح در آنجا برقرار شده است؛ اتفاقی عجیب که پرسشهای فراوانی به ذهن متبادر میکند.
به گزارش «تابناک»، به فاصله کمتر از یک شبانه روز از وقوع کودتا در ترکیه و سقوط این خیزش نظامی برای در اختیار گرفتن قدرت در این کشور و در حالی که ابهامات فراوانی در خصوص امنیت در این کشور وجود دارد، نیم نگاهی به وضعیت فروش بلیتهای پرواز از کشورمان به مقصد شهرهای مختلف ترکیه، وضعیت عجیبی را نشان میدهد؛ گویی هیچ اتفاقی رخ نداده است.
وضعیتی که شاید بیش از همه مسئولان ترکیه و آن دسته از شهروندان این کشور را که مستقیم از محل ارائه خدمات به گردشگران ارتزاق میکنند، خوشحال کند؛ اما با اتفاقات معمول جهان همخوانی چندانی ندارد؛ به ویژه که میدانیم ترکیه در ساعات گذشته اتفاقی تاریخی را پشت سر میگذارد که برای همیشه در پیشانی سرزمینشان حک خواهد شد و به هیچ وجه قابل فراموش کردن نیست.
شاید اگر این اتفاق در هر کشور توریستی دیگری رخ داده بود، تا زمان طولانی میشد اثراتش را در اقتصاد آن کشور دید و به وضوح نارضایتی عمومی از برهم زدن ثبات آن کشور و تاراندن گردشگران را در قالب آمار و ارقام و تحلیلهای اقتصادی رصد کرد و حتی شاهد لعن و نفرین مردم به برهم زنندگان وضع سابق بود؛ اما ظاهرا ترکها در حال تجربه اتفاقی متفاوت هستند. تنها به این دلیل که بخشی از گردشگرانشان ایرانی هستند؛ ایرانیانی که آنقدر دل در گرو دیدار این سرزمین اوراسیایی دارند که هیچ چیز نمیتواند نظرشان را تغییر دهد.
این را میشود از مرور دیگر اتفاقات رخ داده در سالیان اخیر نیز دید. چه زمانی که انفجارهای اخیر فرودگاه مشهور استانبول، نگاه جهانیان را به سمت ترکیه برگرداند، چه وقتی که موضع گیریهای دولتمردان این کشور در قبال تحولات سوریه موجب شگفتی بسیاری شد، چه هنگامی که غائله پارک گزی و اعتراضات استانبول، اوضاع این کشور را ملتهب کرد و... .
اتفاقاتی که هیچ کدامشان نتوانست از حجم گردشگران ایرانیِ راهی این دیار بکاهد یا مبادلات اقتصادی با این کشور را محدود کرده یا تحت الشعاع قرار دهد و اکنون، یک بار دیگر در حال تکرار است؛ تکراری عجیب که در فروش تورهای تفریحی به مقصد این کشور، آن هم به فاصله چند ساعت از وقوع کودتا در آنجا قابل مشاهده است و به شکلی دردناک، کمبودهای گردشگری در کشورمان را به رخ میکشد.
با مراجعه به سایتهای فروش بلیت پرواز در کشورمان یا سرکشی به سایت آژانسهای هوایی و دفاتر مسافرتی و گردشگری یا حتی مراجعه حضوری به این دفاتر، پی خواهیم برد که حتی توقف چندین ساعته فعالیتها در امثال فرودگاه آتاتورک نیز نتوانسته منجر به تعلیق فروش بلیت پروازها و فروش تورها به مقصد ترکیه شود. آن هم در شرایطی که اخبار حوادث رخ داده در این کشور در ساعات اخیر، بازتاب وسیعی در کشورمان داشته و بعید است، کسی از هموطنانمان بی اطلاع از این حوادث، متقاضی سفر به این کشور باشد.
موضوعی که از یک سو ثابت میکند تورگردانان ایرانی در چنین شرایطی نیز حاضر به توقف فعالیت خود در خصوص اعزام ایرانیان به قلب مناطق ملتهب نیستند و از سوی دیگر نشان میدهد که مسئولان ایرانی هیچ گونه اشرافی بر ماجرا ندارند که اگر غیر از این بود، دست کم شاهد توقف رسمی تمامی فعالیتهای مشابه تا زمان برقراری آرامش کامل در ترکیه میبودیم و اتخاذ تدابیری در راستای به صفر رساندن یا کاستن از زیان احتمالی مسافران آتی به این کشور را انتظار میکشیدیم.
تدابیری که پس از وقوع انفجارهای تروریستی اخیر در فرودگاه استانبول و موارد مشابه نیز اتخاذ نشدند تا ثابت شود که سلامت اتباع کشورمان در چنین شرایطی هم مورد توجه مسئولان قرار نمیگیرد و موجب گرفتن تصمیمهای پیشگیرانه در این خصوص نمیشود. رویکردی که در کشورهای دیگر کاملا متفاوت است، ولی با این حال، نمیتواند مانع از عزیمت پر شمار ایرانیان به دیگر کشورها شود.
اینجاست که جا دارد از خودمان بپرسیم به راستی عامل کشش هموطنانمان به ترکیه یا کشورهای مشابه برای گذراندن ایام و تفریح چیست و چرا این شوق و اشتیاق را در سفر مراکز گردشگری کشورمان نمیتوان سراغ گرفت؟ پرسشی که در پاسخ به آن، مزیتهای سفر به ترکیه و معایب عزیمت به مقصد اماکن گردشگری کشورمان را میتوان یافت و احتمالا بسیاری شان برایمان ملموس و آشناست اما ترجیح میدهیم دربارهشان سخن نگوییم!
چه مسئولانی که در توسعه اماکن گردشگری کوتاهی میکنند، نمیتوانند زیرساختها و حداقلهای لازم برای توسعه گردشگری را فراهم آورند و چه مایی که ترجیح میدهیم به جای اعتراض به مسئولان و یادآوری کوتاهیهایشان در این خصوص، راهی سفر بیدغدغه شده و به رونق اقتصاد آنها یاری رسانیم. مایی که وقتی به دیدن مکان تاریخی در کشورمان میرویم و در آن کژی میبینیم، به روی خود نیاورده و حتی به قدر تذکر به مسئولان هم که شده، تلاشی نشان نمیدهیم تا مسئولان در آسایش کامل به گذران دوران مسئولیت خود مشغول شده و اوضاع هر سال بدتر از قبل شود.
وضعیتی که برای درکش کافی است سری به یکی از اماکن گردشگری کشورمان بزنیم و به دقت اوضاع را نظاره کنیم تا دریابیم که آیا کم کاریهای فراوان مسئولان گردشگری کشورمان هیچ اعتراضی به وجود میآورد یا خیر؟ آیا به راستی توقع داریم که در نتیجه سکوت ما و انفعالمان نسبت به این وضعیت، تغییری در اوضاع رخ داده و مسیر گردشگری کشورمان به جای ترکیه و دیگر کشورهای دور و نزدیک، به راه دیگری هدایت شود؟!