قانون‌گذاران آمریکایی که ازابتدای روی کار آمدن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری جدید ایالات‌متحده، رویکرد تندی را علیه ایران در پیش گرفته‌‌اند اکنون کمی از شتاب روند ضدایرانی خود کاسته‌اند.
به گزارش پانا به نقل از سایت تهران فردا، در شرایطی که برخی از قانون‌گذاران آمریکایی چندی پیش طرح تحریمی جدیدی را علیه ایران ارائه کرده بودند اما روز چهارشنبه خبری منتشر شد مبنی بر اینکه فعلا این سناتورها قصد ندارند این طرح را به‌طور رسمی وارد روند قانون‌گذاری آمریکا کنند؛ سناتور باب کورکر «واکنش اتحادیه اروپا» و «انتخابات» ریاست‌جمهوری در ایران را، دلیل تعویق در بررسی این طرح عنوان کرده‌است.
قانون‌گذاران آمریکایی می‌گویند طرح تحریمی جدید علیه ایران پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور به‌طور رسمی وارد روند قانون‌گذاری نخواهد شد.اما سرآغاز طرح این تحریم ها کجا بود؟در دی ماه سال 95به فاصله اندکی از روی کار آمدن ترامپ جمعی از فعالان سیاسی خارج‌نشین در نلمه ای به وی درخواست اعمال تحریم علیه ایران کردند.30 تن از اوپوزوسیون خارج نشین در نامه‌ای به ترامپ نوشته‌اند:« در زمان مبارزات انتخاباتی شما، ما و میلیون‌ها ایرانی هم‌عقیده در اعتراض صریح شما به توافق اتمی اوباما، با ایران بودیم. صمیمانه امیدواریم که با انتخاب دولت جدید و کنگره برای اولین بار فرصتی برای بازنگری به عواقب فاجعه‌بار این توافق و اجرای تعهدی که به رأی‌دهندگان در این زمینه داده شد، فراهم شود.»
در میان این ضد انقلاب‌ها که نامه به ترامپ را امضا کرده‌اند نام‌هایی چون احمد باطبی، سلمان سیما، سیاوش صفوی، مجید محمدی، امیرحسن اعتمادی و سعید قاسمی‌نژاد از اعضای گروه موسوم به دانشجویان لیبرال در میان آن‌ها دیده می شوند.
«مجید محمدی» مسن‌ترین و تا حدی شناخته شده‌ترین فردی است که نامه را امضا کرده است. «احمد باطبی» که در 18 تیر سال 78، اسم و رسمی در رسانه‌های غربی برای خود دست و پا کرد. همین رسانه‌ها از او «نماد جنبش دانشجویی ایران» ساختند.
سلمان سیما یکی دیگر ازامضا کنندگان نامه به ترامپ است؛ وی پس از خروج از ایران به کانادا می رود و فعالیت هایی به اصطلاح حقوق بشری خود را آغاز می کند.نقطه آغاز این فعالیت ها در میان برخی دوستان وی نیز منتقدانی دارد؛ شاید به همین دلیل است که سلمان سیما در متنی که در برخی رسانه ها نظیر گویا نیوز بازتاب داشت، برای تبرئه خود می نویسد: «هر کس که خواهان حمایت قدرت‌های خارجی از مردم شد و هر کس که خواهان دخالت انسان‌دوستانه و بشردوستانه قدرت‌ها شد لزومأ طرفدار حمله نظامی به ایران نیست؛ می‌توان خواستار حمایت قدرت‌ها شد؛ می‌توان خواستار تحریم‌ها شد؛ می‌توان خواستار حمایت رسانه‌ای شد ولی با حمله نظامی در مقطع فعلی و یا از اساس مخالف بود؛ این که تا کسی صحبت از نقش آمریکا در جامعه‌ی جهانی کرد و تا کسی از لزوم حمایت قدرت‌های خارجی سخن به میان می‌آورد؛ سریع متهم‌اش کنیم که تو خواب چکمه‌پوش‌های آمریکایی در خیابان‌های تهران را می‌بینی استدلال صحیحی نیست»سلمان سیما در این مطلب ناخواسته به یک حقیقت قابل تامل اعتراف می‌کند؛ حقیقتی که 5 سال طول می کشد تا به صورت گسترده در رسانه ها مطرح شود؛ «درخواست از قدرت ها برای تحریم بیشتر ایران!»از دیگر امضاکنندگان نامه می توان به «نیما راشدان» اشاره کرد.
او ازگردانندگان وب‌سایت ضدانقلاب «توانا»(فعال در زمینه آموزش‌های براندازی نرم در حوزه فضای مجازی) است. راشدان بعد از چند ماه بازداشت به دلیل جرائم امنیتی از ایران رفت و به سوئیس پناهنده شد. راشدان به عنوان کارشناس حوزه امنیت سایبر درقالب بودجه‌ای که از سوی آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) برای براندازی نرم جمهوری اسلامی تعیین شده بود،
با همکاری شماری دیگر از چهره‌های ضد انقلاب«پروژه گویا» را فعال کرد که وب‌سایت گویانیوز یکی از زیرمجموعه‌های آن بود. از ویژگی‌های بارز وی، ارادت بی پرده و صریح او به رژیم اسراییل است.در لیست امضا کنندگان چهره های دیگری هم به چشم می خورند.نکته اساسی این است که این وطن فروشانی که نام ایرانی برخود نهاده اند چگونه ثمره تلاش دو ساله دولتی که در شرایط فعلی همه امبد ملت ایران است را آماج تهدیدهای ترامپ دیوانه می خواهند بکنند.امروزچیزی که این مردم نیاز دارند اتحاد برای تکرار یک حماسه جدید است.این را اروپا و آمریکا فهمید اما سلمان سیماها نفهمیدند.
