نرخ بیکاری که هر فصل و هر سال، با یک عدد بالاتر جلوه نمایی می کند، این بار نیز در بهار 96 افزایش یافت و نسبت به فصل قبل 0.1 درصد رشد را نشان داد. این در حالی است که عقربه نرخ بیکاری طبق جداول برنامه ششم توسعه تا پایان سال 1400 باید بر روی 8.6 درصد قرار بگیرد و این افزایش ها دولت را از رسیدن به هدف برنامه دور و دورتر خواهد کرد.
به گزارش
تابناک اقتصادی، نرخ بیکاری از جمله شاخص های اقتصادی است که در سال های اخیر گام در مسیر صعود گذاشته و بیکاری کم کم در حال تبدیل به یک بحران است. دولت یازدهم با طرح های اشتغال مختلف سعی نمود تا جلوی روند صعودی این نرخ را بگیرد اما شاید در کاهش سرعت این صعودی بودن موفق بود ولی تاکنون نتوانسته است جلوی افزایش این نرخ را بگیرد.
طبق گزارش جدید مرکز آمار ایران پیرامون شاخص های نیروی کار، در بهار 96 نرخ مشارکت اقتصادی برای جمعیت 10 ساله و بیشتر 40.6 درصد می باشد. این شاخص نشان می دهد که چند درصد از جمعیت در سن کار از نظر اقتصادی فعال می باشند. شایان ذکر است این نرخ نسبت به بهار 95 و زمستان 96 به ترتیب 1.1 درصد و 1.7 درصد رشد داشته است. نرخ مشارکت اقتصادی در بهار 96 برای مردان و زنان به ترتیب 64.5 درصد و 16.4 درصد بوده و برای نقاط شهری و روستایی نیز به ترتیب 39.8 درصد و 43 درصد بوده است.
بررسی نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر در بهار 96 نشان می دهد که 12.6 درصد از جمعیت فعال، بیکار بوده اند. این عدد نشان می دهد که نرخ بیکاری نسبت به زمستان 95، 0.1 درصد و نسبت به بهار 95، 0.4 درصد رشد داشته است.
نرخ بیکاری در بهار 96 برای مردان و زنان به ترتیب 10.6 درصد و 20.8 درصد بوده است. همچنین در این فصل، نرخ بیکاری در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر و حدود دو برابر بوده است. این نرخ در نقاط شهری 14.4 درصد و در نقاط روستایی 7.8 درصد بوده است.
نرخ بیکاری برای جوانان 15 تا 24 ساله در بهار 96، 28.8 درصد و برای جوانان 15 تا 29 ساله 26.4 درصد بوده است. طبق این گزارش، بررسی اشتغال در بخش های عمده فعالیت اقتصادی نشان می دهد که بخش خدمات به مانند گذشته با 49.8 درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است و در مراتب بعدی بخش های صنعت با 31.5 درصد و کشاورزی با 18.7 درصد قرار دارند.
بیشترین نرخ بیکاری در بین استان های کشور نیز به استان های البرز، چهار محال و بختیاری و کرمانشاه تعلق دارد که به ترتیب نرخ بیکاری در آن ها در بهار 96، 20.4 درصد، 20.3 درصد و 20.2 درصد بوده است. کمترین نرخ بیکاری نیز به استان های مرکزی، سمنان و همدان تعلق دارد. نرخ بیکاری در این استان ها به ترتیب 7.4 درصد، 8.8 درصد و 8.9 درصد بوده است.
طبق جداول قانون برنامه ششم توسعه، نرخ بیکاری در کشور در پایان سال 1400 باید به 8.6 درصد برسد و این مستلزم آن است که دولت سالانه حدود 1 میلیون شغل ایجاد نماید. اخیرا دولت از طرح اشتغال فراگیر خود برای سال 96 رونمایی کرد که در این طرح مشخص شده است که تا پایان سال 96 باید 970 هزار شغل ایجاد شود و سهم هر بخش در ایجاد اشتغال در آن تعیین شده است. در این طرح سهم صنعت از ایجاد اشتغال بیشترین سهم بوده است. انتقادی که می توان به این طرح وارد نمود این است که راهی که دولت برای ایجاد اشتغال انتخاب کرده راهی اشتباه بوده چرا که تجربیات جهانی نشان می دهد راه اشتغال گسترده از بخش خدمات می گذارد و این را به وضوح در آمارهای قبلی نیروی کار و سهم بخش خدمات در اشتغال نیز می توان دید. بنابراین دولت بهتر است بجای سرمایه¬گذاری در بخش صنعت جهت ایجاد اشتغال، دید خود را به سوی بخش خدمات بگرداند و امتیازات گسترده ای را جهت ایجاد انگیزه برای فعالان بخش خدمات به این بخش اختصاص بدهد و شاهد نتایج آن نیز باشد.
