اگر گذشتگانمان به پدید آوردن باغ های سرسبز در کم‌آب‌ترین شهرهای جهان شهره بودند، حالا در مسیری گام برمی‌داریم که گویی می خواهیم بزرگترین «درس عبرت» را برای جهانیان فراهم آوریم!
به گزارش «تابناک»؛ شیراز که در کنار شعر و ادب، به باغ های سرسبز و آب و هوای خوشی که درختان این باغ ها برای ساکنان و میهمانانش به ارمغان می‌آورد، شهره ایران و جهان است، به مدد تصمیمات مسئولان شهری در آستانه مسیری قرار دارد که پایانش، به تاریخ پیوستن باغ های خیال برانگیز این دیار است.
ماجرایی که از تصمیمات عجیب و غریب در پایتخت کشورمان آغاز و اکنون در امثال شیراز نیز الگو شده تا تحول در این شهر به سرعت پیگیری شود و باغ های این دیار، یکی یکی جایشان را به برج ها و سازه های بی روح دهند؛ با طرح «برج-باغ» که از زمان تصویب در تهران، پایان بخش عمر بسیاری از باغ های پایتخت شده بود و حالا مو به مو در شیراز در حال اجراست.
اتفاقی که شاید مطلع آن، ساخت نماد جدید شهری در شیراز بود؛ برج های دوقلو و 25 طبقه این شهر که حدود یک دهه بحث بر سر ساخته شدن یا نشدنشان میان موافقان و مخالفان در جریان بود تا سرانجام با رأی شورای این شهر در سال 92، احداثشان در باغی مشجر در قلب شهر کلید بخورد و این باور را در عموم به وجود آورد که محافظت از باغ ها تا زمانی اصل است که پای پول و نمادسازی در میان نباشد!
مثل این برج های دوقلو که مالک یکی شان شهرداری است و این مهم به واسطه ارائه مجوز به مالک زمین برای احداث دو برج در باغ مشجر، در اختیار شهرداری قرار گرفته است. نکته ای کلیدی که دیگر مالکان باغ ها و افراد ثروتمند علاقه مند به ساخ برج را بر آن داشت تا شانس خود را در ساخت و ساز در این شهر بیازماند و از آن زمان تا کنون، بسیاری از درختان باغ ها بریده شده و باغات در مسیر تبدیل به مجتمع های مسکونی و تجاری قرار گرفته اند.
اقدامی که هرچند در برخی مقاطع بعضی کوشیدند مقابل آن قرار گرفته و پایان بخشش باشند، به دلایل مختلف موفق به این کار نشدند. شاید از این روی که حکایت ساخت دو برج 25 طبقه به عنوان نمادهای جدید شهر شیراز را همه شنیده‌اند و می‌دانند همه چیز نرخی دارد؛ حتی باغ هایی که قوانین بر بقایشان اصرار دارند و ظاهرا امثال طرح های تفصیلی اجازه تغییر کاربری شان را نمی‌دهند.
باوری که با تغییر کاربری بسیاری از باغ ها در قصرالدشت، معالی آباد و چمران در شیراز به سازه های مختلف، به شدت در این دیار فراگیر شده و آینده تاریکی پیش روی این شهر سرسبز قرار داده است؛ اتفاقی از جنس شهرفروشی برای کسب درآمد نهادهایی مانند شهرداری که در تهران و بسیاری از دیگر شهرهای کشورمان به وضوح خودنمایی می‌کند.
بزرگترین آفتی که باغ‌های ایران را نشانه رفته و روز به روز از سبزی چهره شهرهای کشورمان می‌کاهد؛ انگار نه انگار که قوانین بالادستی بر ضرورت حفظ باغات تؤکید مؤکد دارند و شدت گرفتن آلودگی هوا و مؤلفه های مرتبط، اثبات نیازمندی شدیدمان به وجود فضای سبز، به ویژه در کلانشهرهاست.
وقتی نماینده شیراز مشغول سلفی گرفتن با موگرینی می شه و نه حل مشکلات شهر همین میشه 
پس این همه مالیالت و عوارض که میگیره کجا میره؟ 
