هشدار شورای نگهبان به پارلمان نشینان، پاسخ رهبر انقلاب به نامه رئیسقوه قضاییه درباره مجازات مفسدان اقتصادی، اعتیاد امریکا به تحریم، چشم انداز دعوی ایران در لاهه، ابلاغ قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم توسط روحانی، خواب سنگین در برابر سیل نقدینگی، تحریم ناخواسته نتها!، همه تلاشهای دولت در حوزه مسکن، پیامهای سازش اردوغان در پوشش خشن تهدید، جای خالی نظارت بر افزایش قیمت پروازهای داخلی، بحران نفتی بیخ گوش پایتخت و توافق خزر پس از دو دهه مذاکره از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز یکشنبه ۲۱ مردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که پاسخ رهبر معظم انقلاب به نامه رئیس قوه قضاییه در مورد مجازات مفسدان اقتصادی، ابلاغ قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم FATF توسط رئیس جمهور و توافق خزر عناوینی هستند که در صفحات نخست آنها، برجستهتر از سایر اخبار و موضوعات منعکس شده است.
روزنامه کیهان عنوان مجازات مفسدان اقتصادی سریع و عادلانه انجام شود را از پاسخ رهبری به نامه رئیس قوه قضائیه به عنوان تیتر یک انتخاب کرد. این روزنامه یادداشت روز امروز خود با تیتر مذاکره مجدد یا ورود به میدان تیر دشمن؟! را به قلم ابراهیم کارخانهای منتشر کرده است.
روزنامه اعتماد با چاپ تصویری از اردوغان و ترامپ در نیم صفحه نخست خود، با توضیح اینکه اردوغان رفتار ترامپ را تشبیه به کودتا کرد و آن را جنگ اقتصادی خواند، اعتیاد امریکا به تحریم را تیتر یک کرده است. این روزنامه همچنین گفت و گویی با فرشاد مومنی با عنوان بی اعتنایی به عدالت منتشر کرده است.
روزنامه ایران نیز پیشنهاد رئیس قوه قضائیه درباره برخورد با اخلالگران اقتصادی را با عنوان محاکمه ویژه مفسدان اقتصادی در صفحه اول خود برجسته و در گزارشی دیگر با عنوان بین کودتا و تحریم هیچ فرقی نیست واکنشهای اردوغان را به مسأله تحریمهای آمریکا بررسی کرده است.
روزنامه شرق عنوان هشدار به پارلمان نشینان را از سحنان اخیر سخنگوی شورای نگهبان استنباط و به عنوان تیتر یک انتخاب کرد. این روزنامه همچنین در گزارشی از هشدار عارف نسبت به خطر متلاشی شدن انسجام اصلاح طلبان نوشته است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالهها منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم؛
حرف مشترک احمدینژاد و رضا پهلوی
روزنامه همدلی در شماره امروز خود، بخشی از گفت وگوی غلامرضا تاجگردون را منتشر کرده که طی آن گفته است: امروز احمدینژاد و رضا پهلوی هر دو یک حرف را میزنند و متاسفانه یک جریان سیاسی داخل حاکمیت از آقای احمدینژاد حمایت میکند.
احمدینژاد همانند سالهای گذشته همچنان یک پدیده است. در سال ۹۱ و در دولت او ارز سه برابر شد. ما آن زمان سوال از رییسجمهوری را مطرح کردیم، ایشان گفته بود اگر این سوال را مطرح کنید من در مجلس برخی حرفها را میزنم، گفتند سوال را مطرح نکنید. ما هم گفتیم مصلحت نیست و آن را مطرح نمیکنیم، اما در زمان استیضاح وزیر کار ایشان آن حرفها را زد و از آن روز تا حالا هم مرتب همین حرفها را میزند.
وی معتقد است: اگر آقای احمدینژاد امروز چنین صحبتهایی را مطرح میکنند به نظرم باید ریشهاش را در آنهایی دنبال کنیم که در سال ۸۸ پشت سر این آدم آمدند و او را پررو کردند یا کسانی که در سال ۸۴ او را در بلندی نشاندند و حالا هر کاری میکنند، نمیتوانند او را پایین بیاورند و با او برخورد هم نمیکنند.
مردم کلا به این موضوع مشکوک هستند، من هم مشکوکم. اگر من این حرف یا نصف این حرفها را بزنم حتی با وجود مصونیت سیاسی نمایندگی و در صورتی که این حرفها را در مجلس بزنم چه برخوردی با من خواهد شد؟ او که مصونیت سیاسی هم ندارد، اما همه را دزد میخواند و حتی میگوید چرا با این افراد برخورد نمیشود یا چرا رییس قوه قضاییه فلان کار را نمیکند. ممکن است مردم هم فکر کنند حتما او چیزی در چنته دارد و او هم از فضایی که به وجود میآید حداکثر سوء استفاده را میکند و حرفهایی را میزند که خودش هم میداند غلط است.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس خاطرنشان کرد: وضعیت زمان آقای احمدینژاد بخصوص در دور دوم ریاستجمهوری ایشان وحشتناک بود، اما متاسفانه حافظه تاریخی ما قدری ضعیف است.
الان احمدینژاد و رضا پهلوی هر دو یک حرف را میزنند با این تفاوت که احمدینژاد اینجا نشسته و او در آمریکاست. مردم میخواهند با چه کسی همراهی کنند؟ با احمدینژاد؟ اگر نسل نو بخواهد کسی را انتخاب کند کدام یک را انتخاب میکند؟
وی با بیان اینکه احمدینژاد از سوی یک جریان سیاسی درون حاکمیت حمایت میشود، یادآور شد: این جریان، جریانی است که روبروی دولت قرار دارد و خواسته یا ناخواسته ریشه حکومت را میزند؛ احمدینژاد خواسته و برخی از کسانی که از این حرفها خوششان میآید ناخواسته.
FATF سوژه دعواهای جناحی نشود
مرتضی صفاری عضو کمیسیون امنیت ملی در یادداشتی که روزنامه ایران در شماره امروز خود منتشر کرده نوشت: هر چند هنوز مراحل زیادی تا تعیین تکلیف تمام لوایح چهارگانه مرتبط با FATF باقی مانده است، اما خبر تأیید لایحه اصلاح قانون مبارزه با پولشویی توسط شورای نگهبان میتواند نشانه خوبی باشد برای اینکه عزمی جزمتر از گذشته برای استفاده از فرصت پیش رو تا پایان مهلت تعلیق ایران از لیست سیاه، در کشور وجود دارد. نیاز فعلی کشور به تصویب این لوایح چهارگانه موضوعی روشن و واضح است که در سخنان رئیس جمهوری و دیگر اعضای دولت هم به اندازه کفایت بازتاب داشته. معالاسف موضوع این لوایح مانند بسیاری از موضوعات مهم دیگر در کشور، تبدیل به محل کشمکش و دعوای سیاسی شده و از همین رو برخی خوانشهای غیرمنطقی و غیرواقعی از آن مورد تأکید بیش از اندازه برخی جریانات سیاسی قرار دارد. از این جمله میتوان به ادعاهایی، چون «تسلیم سردار سلیمانی به دشمنان»، «شناسایی شدن سپاه به عنوان گروه تروریستی»، «قطع تمام همکاریهای ایران با گروههای آزادیبخش» و نظایر دیگر همین موارد اشاره کرد که کذب بودن آنها بارها به صورت منطقی اثبات شده است.
در شرایط فعلی اتفاقی که باید صورت بگیرد، این است که موضوع FATF از میان دعواهای جناحی گروههای سیاسی بیرون کشیده شده و فارغ از این دعواها و تنها از منظر منافع ملی، آن هم منطبق با واقعیتهای صحنهآرایی جهانی و مبانی حقوق بینالملل به آن پرداخته شود. ابزارسازی از این مهم در میانه دعواهای سیاسی داخلی به منظور گروکشی از رقبا، مستقیماً ضربه زدن به منافع و قدرت ملی ایران خواهد بود. هم اکنون تضمین روابط بانکی ایران با دنیا از یک سو و همینطور به نتیجه رسیدن مذاکرات برجامی ایران با کشورهای ۱+۴ و خصوصاً سه عضو اروپایی آن از سوی دیگر به طور مستقیم میتواند تحت تأثیر جدی عملکرد ما در قبال لوایح چهارگانه قرار بگیرد.
تأیید لایحه اصلاح قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم توسط شورای نگهبان همان طور که اتفاقی امیدوارکننده است، میتواند نقطه شروع خوبی برای حل مسائل پیش روی سه لایحه دیگر باشد. چه آنکه اگر همت گروههای سیاسی داخلی معطوف به رساندن سه لایحه باقی مانده به نتیجه مشخصی شود، قطعاً در فرصت دو ماه و نیم پیش رو فرصت کافی برای این کار وجود دارد.
نخستوزیر عراق حرفش در مورد ایران را تصحیح کند
جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان العبادی سخن خود را تصحیح کند، نوشت: حیدرالعبادی نخستوزیر عراق در یک اظهارنظر غیرمنتظره، در عین مخالفت با تحریم علیه ایران اعلام کرد به خاطر منافع مردم عراق به تحریمهای آمریکا علیه ایران پایبند خواهد بود.
در برخورد اول ممکن است کسانی که از عملکرد آمریکا در عراق در طول چند دهه گذشته بیاطلاعند، تصور کنند گویا آمریکا خدمات فراوانی به دولت و ملت عراق کرده و در پاسخ، دولت عراق هم درصدد جبران و حتی اطاعت و پیروی از سیاستهای واشنگتن علیه ایران برآمده است. بررسی کارنامه سیاه آمریکا در عراق بسیار واضح است و همه میدانند که صدام بر شروع، ادامه و تشدید جنگ ۸ ساله علیه ایران تحت تاثیر سیاستهای خصمانه واشنگتن بود. سلاحهای شیمیائی و ظرفیت نظامی ماشین جنگی صدام توسط آمریکا و متحدانش تامین و استفاده میشد. علاوه بر این تحریک صدام برای حمله به کویت با چراغ سبز و اشاره آمریکا صورت گرفت، لکن بیشترین جنایات آمریکا پس از این دوره آغاز شد و گسترش یافت.
آمریکا و متحدانش طی دو جنگ فراگیر، تقریباً تمامی زیرساختهای عراق را به کلی ویران کردند. ژنرال کالین پاول رئیس وقت ستاد ارتش آمریکا بعداً اعتراف کرد که آنها عراق را ۴۰ سال به عقب راندهاند. بعلاوه استفاده آمریکا از اورانیوم تضعیف شده که «بمب فقرا» نام گرفته، باعث پدید آمدن طیف وسیعی از ناهنجاریهای ماندگار در عراق شده و از جمله به تولد هزاران کودک ناقص الخلقه و عجیب الخلقه منجر گردیده که گزارشات رسمی آن در وزارت بهداشت عراق موجود است.
علاوه بر این، آمریکا با ایجاد شبکههای تروریستی و از جمله داعش، بقایای ظرفیتهای عراق را هم از بین برد. هیلاری کلینتون و ترامپ بارها به نقش آمریکا در ایجاد و تقویت داعش اعتراف کردهاند.
آمریکا اکنون خود را پرچمدار مبارزه با تروریسم در منطقه و جهان معرفی میکند هر چند پس از اشغال موصل توسط داعش، اشتون کارتر با تحقیر دولت عراق، هرگونه اقدام واشنگتن در سرکوب داعش را رد کرد و تصریح نمود آمریکا حاضر نیست به جای ارتش و مردم عراق در جنگ با داعش کشته بدهد.
تقریباً به موازات همین شرایط، آمریکا به تجهیز، تقویت و جابجائی تروریستهای داعش در عراق و سوریه پرداخت و مدارک مربوط به هلی برد تروریستها توسط آمریکا بارها از سوی دولتمردان عراقی مورد استناد قرار گرفته است.
با مرور اجمالی به این پروندههای سیاه، جای سوال است که چرا حیدرالعبادی چنین موضعی را در قبال آمریکا گرفته و با شتاب غیرمنتظرهای به استقبال تحریمها علیه ایران رفته است. اگرچه عراق پس از صدام با مسائل و مشکلاتی مواجه بوده و هست، ولی جای تعجب است که دولت عراق در این زمینه همانند یک مستعمره آمریکا موضع گرفته و کمترین علامتی مبنی بر وجود استقلال سیاسی و ثبات رای یک دولت مستقل در کلام و موضع عبادی قابل مشاهده نیست.
این ایران بود که در تمامی دوره جهنمی حاکمیت صدام به معارضین عراقی پناه داد و از آنها با تمامی توان و ظرفیتش حمایت کرد. تقریباً بدون استثناء تمامی رهبران و مقامات سابق ولاحق عراق در دورهای از زندگی خود در ایران به سر بردهاند و بسیاری از فرزندان آنها متولد ایرانند.
این ایران بود که در دوره ارتکاب جنایات جنگی صدام علیه ملت مظلوم عراق از جمله بمباران شیمیائی حلبچه، با آغوش باز از کردها و سایر اتباع عراقی استقبال کرد. این ایران بود که در جریان هر دو جنگ آمریکا و متحدینش به عراق، از مهاجران عراقی پذیرائی کرد و به آنها پناه داد. این ایران بود که با گشودن مرزها و تامین مایحتاج عراق، به یاری مردم جنگ زده عراق شتافت. اگرچه داعش و سایر تروریستها دست پرورده آمریکا و ارتجاع عرب بودند، ولی این ایران بود که عراق را از حلقوم گشاد تروریستها خارج کرد.
پنتاگون برای مقابله و مهار تروریستها دو برنامه ۱۰ ساله و ۳۰ ساله ارائه کرده بود. یعنی قرار بود تا ۳۰ سال دیگر هم تروریستها در عراق جولان بدهند. ولی این ایران بود که با حکمت، هوشمندی و تدبیر خود پرونده تروریستها در عراق و سوریه را مختومه کرد. طبعاً چنین مقایسهای به ما میفهماند که عقلا و منطقاً ایران بر گردن دولت و ملت عراق حق حیات دارد که جان، مال و نوامیس مردم عراق را از شر تروریستها نجات داد. به همین دلیل، بسیار عجیب است که نخستوزیر عراق برای استقبال از تحریمهای آمریکا علیه ایران از دیگران سبقت گرفته است. جائی که حتی متحدین نزدیک آمریکا حرفهائی برای گفتن دارند و در پیوستن به آمریکا تردید و تعلل میکنند، شتابزدگی بغداد، پدیدهای تلخ و گزنده است.
خوشبختانه طی دو روز گذشته فعالان سیاسی عراق با موضع حیدرالعبادی مخالفت کرده و با صراحت و قاطعیت اعلام داشتند در هر شرایطی در کنار ایران خواهند بود. انتظار میرود آقای العبادی هم در سفر به تهران، موضع خود را تصحیح نماید.
محیط زیست محل انتقامجویی نیست
سینا قنبرپور طی یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان محیط زیست محل انتقامجویی نیست، نوشت: موضوع حریق در هورالعظیم به دو شکل در خط خبری قرار گرفت. در روزهای نخست موضوع سوختن گاومیشها مطرح شد و فضا را ملتهب کرد. پس از آن عدمتوفیق در اطفای حریق هورالعظیم دستمایه تولید خبرها شد. موضوع از این قرار بود که حریق در بخش عراقی این تالاب رخ داده بود و ابتدا موضوع برای درگیر کردن مردم خوزستان که مدتها گرفتار ریزگردها بودند، سوژه شد. اما بعد که مشخص شد منشا و محل حریق در بخش عراقی است سوژه دیگری درست شد و آتشی دیگر افروخته شد. اینبار از عباراتی، چون «دود آتش به چشم ایرانیها» بهره گرفته شد. از مدتی قبل نیز تسهیل ورود عراقیها به منطقه آزاد اروند بهانهای برای ایجاد حاشیهها و شایعههایی شده بود. ادامه این حاشیهها و شایعهها با اظهارنظر رییس سازمان حفاظت محیطزیست جانی دیگر گرفت که گفت: حریق هورالعظیم تعمدی است.
حالا سوژه جدید، دامن زدن به ذهنیتی است که از زمان جنگ تحمیلی در بین ما ریشه دوانده بود. بهجز این خبر همراهی عراقیها با تحریمهای امریکا علیه ایران بر آتش این شیطنتها افزود. حالا درست در نیمه تابستانی که با مشکل کمآبی مواجه هستیم یک مساله محیطزیستی پیشرویمان قرار گرفته است که حاشیههای مختلفی یافته و بهانه بسیاری از مناقشهها شده است و اگر به سرعت، عمل نکنیم و تدبیر لازم را به کار نبندیم میتواند یک بحران دیگر ایجاد کند. اما همه این ماجراها با یک مدیریت استراتژیک و هوشمندانه قابل مهار و کنترل است.
به سادگی میتوان قدم در راه حلکردن این ماجرای چندوجهی گذاشت.
نخست؛ بپذیریم محیط زیست مرز نمیشناسد و از همین فرصت برای دوستی و صلح بیشتر بین خودمان و همسایگانمان بهره بگیریم. خشک شدن تالاب هورالعظیم برای همه مردم دنیا به ویژه برای ایرانیها و عراقیها آثاری زیانبار دارد. اهمیت خشک شدن این تالاب علاوه بر ایجاد شرایط برای بروز ریزگرد موجب اتفاق دیگری است که کمتر به آن اشاره شده است. تالاب هورالعظیم یکی از تالابهایی است که وقتی آب داشته باشد مانع از تصاعد گاز متان میشود. مشروح دلایل این پدیده را در یادداشت دکتر «مسعود باقرزاده کریمی» مدیر اکوسیستمهای تالابی که امروز در «اعتماد» منتشر شده میتوانید بخوانید. خشک شدن هورالعظیم به سبب نوع ساختار و جنس این تالاب موجب گرمشدن زمین میشود. در حال حاضر وضعیت ذخیره آبی برای خوزستان مناسب نیست، اما نمیتوان حریق تالاب هورالعظیم را مهار کرد مگر آنکه آب به تالاب برود و مانع از تصاعد گاز متان شود بنابراین باید تصمیم مهمی اتخاذ شود؛ تصمیمی که لازم است اینکه سهم محیطزیست از آبی که مهار کردهایم را باید بپردازیم. این وضعیت یک فاز اولیه دارد و فازهای میانمدت و بلندمدت. مسلما در میانمدت و بلندمدت باید از طریق دیپلماسی، ترکیه را در مورد آورد آب دجلهوفرات در بالادست که تاثیر بسزایی در خشکشدن هورالعظیم دارد، قانع و همراه کرد.
دوم؛ باید هرچه سریعتر سازمان ملل و بخش محیطزیست این نهاد بینالمللی را متوجه آثار خشکشدن تالاب هورالعظیم کرد. ورود سازمان ملل میتواند به بسیج کمکهایی منجر شود که علاوه بر ایران به مردم عراق هم کمک کند. چهبسا با ورود سازمان ملل نهادهای مدنی در عراق شکل بگیرد و به بهبود حفاظت از این تالاب کمک شود.
سوم؛ خبرنگاران به ویژه خبرنگاران فعال در عرصه محیطزیست باید بتوانند با اطلاعرسانی دقیق و پیدرپی مانع از ایجاد بستری شوند که در آن برخی دست به شیطنت میزنند. مساله تالاب هورالعظیم ابعاد مختلفی دارد که صرف انتشار یک خبر یا حمله به سازمانهای متولی نمیتوان آن را حل کرد. انتقاد صرف نیز مساله را حل نمیکند. نیاز به خبرنگارانی داریم که نگاهی متفاوت و چندمحوره دارند و ابعاد مختلفی از وضعیت حاضر را میتوانند ببینند.
چهارم؛ باید در عین حال با این پدیده که به عبارت ساده میتوان آن را تلافی کردن نامید، مبارزه کرد. محیطزیست و معضلات آن اگر امروز دامن ما را نگیرد، فردا میگیرد. چه در عراق باشد چه در افغانستان یا هر کشور دیگری. باید بفهمیم که عرصه محیطزیست روزنه ایجاد صلح است زیرا در پرتو حفاظت از محیطزیست میفهمیم که منافع حفاظت از محیطزیست در عراق به مردم ما در خوزستان، ایلام، کرمانشاه و حتی کردستان هم میرسد. مرزهای سیاسی ما نباید مانع از فهم یک منفعت فراتر و بزرگتر از مرزها شود. بنابراین حتی اگر فرض کنیم هورالعظیم عمدا طعمه حریق شده است بهتر است امروز ما عاقلانه بر آتش فتنه و طبیعت با هم آب بریزیم.