آملی لاریجانی بر مسند مصلحت، پیگیری حادثه دانشگاه آزاد در قوه قضائیه، پُتک ترامپ بر پیکر اقتصاد جهان، حادثه دوباره برای سرویس دانشآموزان! ضرورت برخورد با امامزادههای جعلی، اتهام به آیتالله هاشمی متوقف نمیشود! خاشقجی تأثیرگذارترین چهره ۲۰۱۸، قهر وزیر بهداشت در اعتراض به کمبود بودجه سلامت، اعتراض به خصوصی سازیهای اخیر، برکناری مدیرکل صداوسیمای کیش، نیروی مازاد و نبود بهرهوری، مشکل عمده خودروسازی و قهر محسن هاشمی از جلسه شورای شهر، از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز دوشنبه دهم دی ماه در حالی چاپ و منتشر شدند که انتصاب آیت الله آملی لاریجانی به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، ادامه گزارشها از تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه آزاد به مسئولان این دانشگاه، گزارشهای تحلیلی و آماری از بودجه ۹۸، زمزمههای استعفای وزیر بهداشت از کابینه دوازدهم و اختلاف بر سر تعداد حامیان احندی نژاد در شورای نگهبان از موضوعات و عناوینی است که در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
روزنامه رسالت از چالش خانوادهها برای تهیه جهیزیه با عنوان عروسهای بی جهاز گزارشی تهیه کرده است. این روزنامه تصویر آیت الله آملی لاریجانی را در کنار خبر انتصاب او به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام در مرکز صفحه نخست قرار داده است.
روزنامه ایران گزارشی پژوهشی از بودجه ۹۸ به زبان ساده را با تیتر سهم هر ایرانی از بودجه در صفحه نخست خود قرار داده و همراه با یادداشتهایی درباره بودجه ۹۸ منتشر کرده است. این روزنامه تیتر آملی لاریجانی بر مسند مصلحت را در کنار تصویری از او به عنوان خبر مهم روز در صفحه نخست گنجانده است.
روزنامه همدلی تصویری از دومین روز تجمع اعتراضی دانشگاه آزاد را با تیتر عذرخواهی، برکناری، دادگاهی در پس زمینه تصویری از این تجمع در صفحه نخست خود برجسته کرده است. این روزنامه از دلایل ادامه دار شدن بک بحران که در اقتصاد، ریشه دوانده، گزارشی آسیب شناسانه نوشته و تیتر یک امروز خود را امضای رکود تولید پای چکهای برگشتی قرار داده است.
روزنامه کیهان مشکلات معیشتی امروز میراث فتنه دیروز را از گزارش تحلیلی خود به عنوان تیتر یک انتخاب کرده و طی آن ریشه مشکلات معیشتی امروز را در ارتباط با فتنه ۸۸ تحلیل کرده است. این روزنامه همچنین در یادداشت روز خود همین موضوع را با عنوان سفره مردم را کدام خیانت کوچک کرد؟ تحلیل کرده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم؛
تذکر بیسابقه رهبر انقلاب به احمدینژاد بعد از مناظره ۸۸
روزنامه خراسان طی گزارشی با عنوان تذکر بیسابقه رهبر انقلاب به احمدینژاد بعد از مناظره ۸۸ که تیتر یک شماره امروز خود قرار داده نوشت: حجت الاسلام حمید پارسانیا از استادان حوزه و دانشگاه در گفت و گویی که در کتاب تازه انتشاریافته «فتنه تغلب» آمده، روایتی را از جلسه تعدادی از فضلای حوزه قم در ۳۰ تیرماه سال ۸۸ با رهبر معظم انقلاب بیان کرده است. پارسانیا با اشاره به این که افراد خیلی صریح سخنان خود را با رهبری در میان میگذاشتند، درباره پاسخ ایشان به ادعایی درباره جراحی بخشی از نیروهای سیاسی در این دوره و در نتیجه محدود شدن چتر رهبر گفت: ایشان درباره این موضوع گفتگو کردند و توضیح دادند که رویکرد و عملکردشان در گذشته چطور بوده و الان هم چتر رهبری برای همه نیروهای انقلاب فراگیر است. البته اشاره کردند که در خصوص انقلاب و نظام با هیچ کس رودربایستی ندارند و اگر عدهای در برابر نظام اسلامی و مصالح مردم بایستند، آنها هستند که خواسته یا ناخواسته خودشان را از زیر چتر رهبری خارج کرده اند.
وی به طرح مباحثی درباره چرایی حمایت رهبر انقلاب از دولت نهم اشاره کرد و گفت: آقا در پاسخ به این مسئله ابتدا گفتند این گونه نیست که آقای احمدی نژاد و همه سیاستهای ایشان مورد قبولشان باشد، از طرف دیگر بخشی از مواضع یا اقداماتی را هم که آقا قبول نداشتند، علنی نشده؛ البته بخشی دیگر علنی شده است؛ مثل مخالفت با انتصاب آقای مشایی به معاون اولی رئیس جمهور. در این مورد، مصادیق مشخص دیگری را هم برشمردند که معلوم شد حداقل در دو نوبت دیگر که آقای احمدی نژاد میخواست در طول دولت نهم از آقای مشایی استفاده کند، با مخالفت ایشان روبه رو شد و تلاشهای رئیس جمهور برای تغییر نظر رهبری به جایی نرسید. ایشان با بیان این که آن چنان نیست که بنده همه آن چه را آقای احمدی نژاد میگوید یا انجام میدهد، تأیید بکنم، ازجمله اشارهای به نوع برخوردشان در مرقد امام و به ویژه در نماز جمعه به مناظرهها داشتند که با صراحت اعلام کردند آن شیوه در مناظرات کار صحیحی نبود و آن جا «علی رؤوس الأشهار» این مطلب گفته شد و این را به عنوان برخورد استثنایی با رئیس جمهور دانستند. وی در توضیح این موضوع گفت: خودشان به وجه استثنایی آن اشاره کردند که تا به حال و حتی در زمان امام هم سابقه نداشته در یک محیط علنی و در حضور رئیس جمهور، رهبری مواضع وی را نقد و نادرست معرفی کند؛ حتی درباره بنی صدر هم تا وقتی که رئیس جمهور بود، امام این شأن را رعایت میکردند و این طور موضع نمیگرفتند. به هرحال نکته اول ایشان این بود که آقای احمدی نژاد رئیس جمهور است و رهبری باید از رئیس جمهور حمایت کند و از رؤسای جمهور قبلی هم این حمایت وجود داشته است. پارسانیا افزود: نکته دیگری که اشاره کردند این بود که آقای احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ با شعار آرمانها و ارزشهای انقلاب و امام به میدان آمد؛ درحالی که پیش از آن در مقطعی حتی اساسیترین آرمانهای امام و انقلاب رسما و علناً نفی میشد. مسئله سومی که بیان کردند، هجومهای بیشتری بود که به دولت میشد و طبعاً در چنین شرایطی، ایشان حفظ دولت در کلیت نظام را از وظایف قطعی رهبری میدانستند.
دلیل خروج وزیر بهداشت از کابینه روحانی چیست؟
علی صوفی، فعال سیاسی اصلاحطلب طی یادداشتی که در شماره امروز آرمان امروز منتشر شده نوشت: از روز گذشته شایعاتی مبنی بر استعفای وزیر بهداشت به بهانه کاهش بودجه حوزه بهداشت و درمان مطرح شده است که چندان خبر دقیقی نیست و شفاف سازی درستی در این باره صورت نگرفته است. معمولا دولتها در دور دوم فعالیت خود، رفتار کلیت دولت و وزرا، با دوره اول متفاوت است. معمولا روسای جمهور، در دور دوم خود از محافظهکاری خارج میشوند و روی مواضع و سخنان اصلی خود تاکید میکنند و آن را پیگیری مینمایند. اما دولتها در دور اول با انگیزهتر، با نشاطتر و فعالتر عمل میکنند. دور دوم انگیزه دولتها کاهش پیدا میکند و برای خود جایگاهی قائل نیستند؛ بنابراین برای دولت چندان تلاش نمیکنند و به قول معروف مایه نمیگذارند. البته معمولا این اتفاق در دوسال پایانی دولت روی میدهد، اما در دولت آقای روحانی از پاییز ۹۶ احساس بیانگیزگی در کابینه مشاهده میشد.
این امری نیست که خارج از دولت به آن تحمیل شده باشد، بلکه مشکلی است در درون خود دولت. سال گذشته و چند ماه پس از شروع به کار دولت دوازهم، آقای روحانی و معاون اول ایشان هر دو اذعان داشتند که برخی در دولت انگیزه لازم برای کار ندارند و خسته هستند! تعابیری از این دست مطرح شده بود و حتی از مدیران و وزرای بیانگیزه خواسته بودند تا استعفا دهند. همه اینها را آقای رئیسجمهوری و افراد ارشد کابینه مطرح کرده بودند و در پی آن مجلس هم در پی استیضاح برخی وزرای ناکارآمد برآمد. در واقع نمایندگان مجلس موضع تندتری را نسبت به کابینه اتخاذ کردند و خواستار تغییرات بیشتری در دولت شدند تا بتوانند کارنامه مثبتی از خود به جای بگذارند. این کشاکشها و مباحث در فصل تقسیم بودجه، تشدید میشود یعنی برخی کشمکشها در درون کابینه قابل ملاحظه است. برخی وزارتخانهها بدهی زیادی دارند و نیازمند بودجه بیشتر هستند. به عنوان مثال از ابتدای طرح تحول سلامت مجلس شورای اسلامی و دولت دچار چالش بودند. برخی از صاحبنظران معتقدند که طرح تحول سلامت به سرانجام روشنی منجر نخواهد شد. زیرا هزینه این طرح بسیار بالا بود و در عین حال بودجه لازم برای اجرای موفقیتآمیز آن، پیشبینی نشده بود. این امر در چشمانداز مثبت بعد از امضای برجام چنین عنوان میشد! اما رفتهرفته اوضاع دگرگون شد و وزارتخانههایی مانند بهداشت، با کمبود شدید بودجه مواجه شدند. به نظر میرسد عکسالعمل قاضیزاده هاشمی وزیر بهداشت و استعفای ایشان (در صورت صحت) قابل درک باشد، زیرا بعید است وزارتخانه متبوع او بتواند از عهده انجام برنامهها و طرحهای خود برآید. با وضعیتی که در بودجه کشور وجود دارد و شرایط اقتصادی و بینالمللی و برخی فشارهای داخلی روی دولت، میتوان پیشبینی کرد که در آینده برخی وزرا هم چنین روشی را در پیش بگیرند، زیرا اوضاع سختتر میشود و چشمانداز روشن و امیدوارکنندهای را مشاهده نمیکنند. با همین نگاه میتوان گفت: امکان استفاده از این روش یا خارج شدن برخی دیگر از وزرا از کابینه به دلیل نداشتن انگیزه در برابر مشکلات تلنبار شده، وجود دارد.
سهم هر ایرانی از بودجه
روزنامه ایران تیتر یک خود را از گزارشی پژوهشی از بودجه ۹۸ به زبان ساده و با عنوان سهم هر ایرانی از بودجه انتخاب کرد و در آن نوشت:
- سهم هر ایرانی از بودجه، حدود ۴۵۵ هزار تومان در ماه است
- هزینه ماهانه هر ایرانی برای اداره کشور؛
۶۰۰ تومان برای مجلس شورای اسلامی
۳۱۰۰۰ تومان برای دفاع از کشور
۲۰۰۰۰ تومان برای نظم و امنیت
۴۵۰۰۰ تومان برای آموزش و پرورش
۲۰۰۰۰ تومان برای آموزش عالی
۶۳۰۰۰ تومان برای بهداشت و درمان
۴۶۰۰ تومان برای تأمین منابع آبی کشور
۱۹۰۰ تومان برای فرهنگ و هنر
۳۸۰۰ تومان برای ارتباطات
۴۰۰ تومان برای گردشگری
۴۰۰ تومان برای محیط زیست
دولت لایحه بودجه را به مجلس تقدیم کرده و حالا نوبت مجلس است که قدمهای بعدی را برای قانون شدن این لایحه بردارد؛ قانونی که البته در ادوار گذشته و خصوصاً چند سال اخیر کم حاشیه نبوده است. حاشیههایی بابت دستکاری بودجه توسط مجلسیها. البته طبق قانون این حق نمایندگان مجلس است که با پیشنهادهای خود لوایح دولت را بالا و پایین کنند، اما سؤال اساسی این است که آیا این تغییرات میتواند آنقدر باشد که اساس لایحه را دگرگون کند؟
سفره مردم را کدام خیانت کوچک کرد؟
محمد ایمانی در ستون یادداشت روز روزنامه کیهان با عنوان سفره مردم را کدام خیانت کوچک کرد، نوشت: فتنه و آشوبی که ۱۰ سال قبل کلید خورد، چه تاثیری در کوچک شدن سفره مردم داشت؟ هدف دشمن چه بود و جریان کارگزار فتنه، چه نقشی در این میان ایفا کرده است؟ در مقدمه بحث توجه داشته باشیم برخی عناصر در هیئت حاکمه آمریکا که زمستان پارسال گفتند انقلاب ایران چهل سالگی خود را نخواهد دید، همان ناکامانی هستند که هنگام تدارک فتنه سال ۸۸ خیال میکردند انقلاب اسلامی از ۳۰ سالگی عبور نمیکند. آذر ۸۹ وقتی شکست فتنه معلوم شد، فرید زکریا سردبیر نیوزویک واز مشاوران دولت اوباما گفت: «ما میخواهیم ایران را تضعیف کنیم، اما تقویتش میکنیم و آب به آسیاب جمهوری اسلامی میریزیم».
۱- مقتدای انقلاب به درستی، دهه چهارم انقلاب را به عنوان دهه پیشرفت و عدالت نامگذاری کردند. حقیقتا گامهای بزرگی در آستانه این دهه برداشته شد که پیروزیهای بزرگ منطقهای، پیشرفتهای متنوع در حوزه فناوری، خدمت رسانی به مناطق محروم و رونق گرفتن اقتصاد (تا قبل از فشار تحریمی سال ۹۰ و مسائل بعد از آن) از جمله آنهاست. این روند میتوانست جمهوری اسلامی را الهامبخشتر از گذشته کند و مایه نگرانی دشمنان بود. بنیامین نتانیاهو حول و حوش فتنه ۸۸ در کنست رژیم صهیونیستی گفت: «برنامه هستهای ایران با سرعت قطار تندرو پیش میتازد و ما مانند خودرویی قراضه میخواهیم خود را به آن قطار برسانیم و مهار کنیم».
۲- میتوان ادعا کرد در کنار سهم سوء مدیریت، بخش اعظم فشار اقتصادی و تورمی امروز بر مردم، دست پخت همانهاست که شعار «نه غزه، نه لبنان» وزارت خارجه اسرائیل را روز قدس (۲۷ شهریور ۸۸) تکرار کردند، اما در جریان مذاکرات منتهی به برجام، ژست ضد اسرائیلی گرفتند! «نه غزه نه لبنان»، کارت دعوت به تحریم بود. به یاد دارید فتنهگران در ماجرای برجام، ادعا میکردند اسرائیل مخالف برجام است و ضمنا اسرائیل را دشمن معرفی کردند؛ آنها البته صداقت نداشتند و نشان شدههای رژیم صهیونیستی در آشوب ۸۸ بودند. از شیمون پرز تا نتانیاهو، جنبش سبز را سرمایه اسرائیل خواندند و گفتند جنگ با جمهوری اسلامی از داخل مرزهای ایران آغاز میشود. برخی سبزها حتی تا تلآویو هم رفتند؛ عدهای پنهانی و برخی علنی. چند روز بعد از اتفاق روز قدس، رابرت گیتس (رئیسسیا و وزیر دفاع در دولت بوش و اوباما) بااشاره به همین ماجرا به CNN گفت: «تحریم، اکنون به دلیل شکافهای عمیق در ایران، اثرگذارتر از گذشته است. اکنون شکافهایی را شاهدیم که در ۳۰ سال گذشته بیسابقه است. مخالفان به جای پیگیری رای خود، سیاستهای کلان حاکمیت را هدف گرفتهاند».
۳-، اما ماجرا همین جا ختم نشد. دو هفته پس از روز قدس، روزنامه لسآنجلس تایمز نوشت «برخلاف غرور ملی ایرانیها، اپوزیسیون و جنبش سبز از فشار غرب راضی است. یکی از مخالفان میگوید افشای وجود نیروگاه هستهای جدید، بر فشارها خواهد افزود و همین رضایت جنبش را فراهم میکند. اما اغلب ایرانیها مخالف سازش بر سر برنامه هستهای هستند؛ این یک حس ملی است که حتی قبل از انقلاب هم وجود داشته. افرایم هالوی رئیس اسبق موساد میگوید امیدوارم با افزایش فشار غرب، نارضایتی در داخل ایران پا بگیرد». همین روزنامه دو هفته بعد (۲۸ مهر) از رایزنی مقام آمریکایی با نمایندگان جنبش سبز خبر داد. «جان هانا» به این روزنامه گفت: «مطمئناً پیامی که من از گردهمایی اخیر فعالان اپوزیسیون - که در میان آنها بعضی شخصیتهای نزدیک به رهبری جنبش سبز حضور داشتند- شنیدم، این بود که تحریم باید اعمال شود و هرچه شدیدتر باشد؛ تحریم ضعیف یا تدریجی، فقط به رژیم امکان میدهد خودش را با وضعیت جدید تطبیق دهد. آنها گفتند برای اینکه تحریم مؤثر باشد، باید به صورت شوک وارد شود که فلج کند و نه به صورت واکسن».