عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با ابراز گلایه از مسئولان مازندران گفت: سیل مازندران نتیجه خاک خوردن بسیاری از پروژه‌هایی است که پس از تحقیق و مطالعه مشکلات در گوشه کتابخانه‌ها و داخل سازمان‌ها خاک می‌خورند و اجرایی نمی‌شود و آنهایی هم که اجرا می‌شوند ممکن است کامل و صحیح نباشد.
به گزارش ایسنا، محمدعلی بهمنیار با اشاره به اینکه سیل مازندران با چنین روند برخورد با طبیعت، دور از انتظار نبود، اظهار کرد: ادامه‌دار شدن سیل در آینده با شدت بیشتر نیز دور از انتظار نیست.
وی با بیان اینکه بارش ها در برخی مناطق دامنه سیل بیش ازحد انتظار بود، تصریح کرد: نبود بسترهای علمی و مطلوب در طول سال های مختلف با توجه به کارکردهای متفاوت باعث شد تا خسارت جبران ناپذیری به وقوع بپیوندد و اگر نسبت به این امر، توجه بهتری صورت می‌گرفت، میزان آسیب به مراتب کمتر بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، حذف پوشش گیاهی و قطع درختان را یکی از مهم‌ترین مسائلی دانست که باید در مازندران بیشتر مورد مطالعه و توجه قرار بگیرد، خاطرنشان کرد: ساخت سازه‌های ناسازگار و پل های کوچک داخل جنگل برای عبور و مرور، ساختن آبراه ها و کوچکتر کردن آن در برخی مناطق شهری از عواملی است که قدرت تخریب را بیش از حد تصور می‌کند.
بهمنیار با اشاره به طبیعت وسیع و تپه ماهورهای زیاد فلات ایران اظهار کرد: وجود پستی و بلندی‌ها در کشور مدیریت خاص خود را می طلبد که از نگهداری، اصلاح و احیا در کنار هم به صورت کارشناسی باید مطالعه و عمل شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با بیان اینکه در مرحله نخست باید شناسایی درست و دقیقی از مشکلات ایجاد شده از سیل و داشته‌هایمان برای مقابله با آن صورت گیرد، تصریح کرد: بسیاری از مشکلات در پروژه های مطالعاتی شناسایی شده است اما در گوشه کتابخانه‌ها و داخل سازمان‌ها خاک می‌خورند و اجرایی نمی‌شود و آنهایی هم که اجرا می شوند ممکن است کامل و صحیح نباشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه بسیاری از مطالعات در حوزه آبخیز به ویژه در مناطق شیب دار متاسفانه وارد فاز اجرایی نشده است، ادامه داد: می‌توان جلوی سرعت آب را با بسیاری از سازه‌های کوچک که هزینه چندانی ندارد از منابع محلی و تاسیساتی مانند سنگ چین، گابیون و مواردی مشابه گرفت. اگر نگاهی به مکان هایی که حوزه آبخیزداری این عملیات را انجام داده بیندازیم نشان می‌دهد که در آن محل خطرات و آسیب‌های سیل بسیار کمتر شده است.
وی خاطرنشان کرد: قطع نشدن پوشش گیاهی به دلیل برداشت چوب یا تبدیل آن به زمین های کشاورزی، حفظ اکوسیستم بر اساس مطالعات علمی و پژوهشی و همچنین تعهد در اجرای صحیح کار، ساخت سازه های مورد نیاز در آبخیز داری، بهره وری یا کاربری های متناسب از اراضی، جلوگیری چرای بیش از حد دام ها از مواردی است که می‌تواند موجب کاهش خطرات ناشی از وقوع سیلاب شود به شرطی که به نتایج تحقیقات و مطالعات علمی انجام شده پایبند بوده و آن را اجرا کنند.
بهمنیار با بیان اینکه ایران در اقلیمی واقع شده میزان بارندگی از متوسط جهانی کمتر است، گفت: به طور قطع در سال‌های آینده اثرات از بین رفتن و تخریب پوشش گیاهی و ساخت و سازهای بی‌رویه، بیشتر خواهد بود و اگر مدیریت از لحاظ اجرا و نظارت در حوزه های مختلف صورت نگیرد شاهد خسارت جبران ناپذیر بیشتری خواهیم بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بیان کرد: هرچند بارش باران شدید در مازندران خصوصا در ارتفاعات که به صورت نزولات برفی بوده می تواند باعث تقویت و افزایش ذخیره های آب در مخازن زیرزمینی شود و بعضی ازآب بندان ها و منابع را پرآب کرده باشد اما اگر در کنار خسارتی که به مردم وارد شده قرارگیرد اثرات مثبت زیادی را بر جای نگذاشته است.
