معاون فرهنگی سیاسی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها خطاب به مدیران مسئول نشریات دانشگاهی گفت: مراقب باشید در بازی دروغ امنیتی شدن دانشگاهها قرار نگیرید، امنیتی شدن مسأله دانشگاه نیست.
به گزارش مهر، به نقل از نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، حجتالاسلام محمدمهدی صالحی در هفدهمین همایش مدیران مسئول نشریات دانشگاهی گفت: عوامل انگیزه سوز در شرایط کنونی امروز فراوان است، ولی وقتی میبینیم هنوز شرارههایی انگیزهساز در درون شما دانشجویان قد میکشد، باید آن را قدر دانست. خیلی از دانشجویان هستند که به حوزههای فعالیتهای دانشجویی مانند حوزه نشریات ورود نمیکنند و اینکه در وجود شما چنین انگیزههایی وجود دارد، جای قدردانی دارد و اگر قدر این نعمت را ندانید به عواملی افسرده و پژمرده تبدیل میشوید.
صالحی خاطرنشان کرد: در اینکه آزادی جزء ذات انسان و بشر است هیچ تردیدی وجود ندارد، در عرصه اجتماعی هم احدی تردید ندارد که نشریات بهعنوان بزرگترین نمادهای استفاده از آزادی و تحققبخش آزادی در طول تاریخ بودهاند و کماکان هنوز هم با وجود پیدایش فضای مجازی جایگاه خودش را دارد.
مقام معظم رهبری در دانشگاهها تأکید کرد: در فضای دانشجویی استفاده از ظرفیت نشریات ضریب مضاعفی دارد، چون اولاً فضای دانشجویی، فضای سعی و خطا است و نکته دیگر اینکه فضای دانشگاه قوامبخش فکر و اندیشه است و اگر یک انسان ۴۰-۵۰ سالهای امروز در فضای رسانهای و نشریات بهدنبال خواندن نشریات است، بهدنبال قوامبخشی فکر و اندیشه نیست، بلکه به دنبال بهرهمندی از مکتوبهای است که تناسب با ذوق و سلیقه او دارد، اما در فضای دانشگاهی این مسئله قوامبخش اندیشه و تعالیبخش فکر او هم خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: جزء تأثیرگذارترین عوامل در فضای روشنگری جامعه دانشجو و استاد دانشگاه است و کماکان دانشجو و دانشگاه مؤذن جامعه هستند.
صالحی گفت: بنگاههای رسانهای ملی و فراملی آینده ما به دست فعالان نشریات دانشجویی اداره خواهد شد، کما اینکه فعالان رسانهای امروز هم از دانشجویان بودهاند.
وی تأکید کرد: در حالی که آزادی بسیار مهم است، اگر به مؤلفههایی که بهرهوری آزادی را ارتقاء میبخشد توجه نکنیم، میشود اسم آزادی را آورد و به مرگ آزادی رضایت داد، کما اینکه در تجربه سیاسی ما فرازهای جدی در این عرصه داشتیم. نشریات در فضای مشروطه بهعنوان عامل آزادی شکل گرفت، اما خروجی آن حمایت از جریانی شد که به دیکتاتوری رضاخان منجر شد.
وی ادامه داد: ما برای صیانت از آزادی باید چند عامل را مدنظر قرار دهیم. یکی از عوامل اخلاق است که اگر به کمک آزادی نیاید به تدریج باعث صلب آزادی از جامعه میشود و انتقاد به معنای پایمال کردن اخلاق نیست.
صالحی ادامه داد: علم هم یکی از مؤلفههای صیانت از آزادی است؛ اگر شما به دانشگاه بهعنوان مرکز علم توجه کنید، آن وقت حتماً مراقبت میکنید که استقلال دانشجو و دانشگاه بهعنوان نهاد علم حتماً مصون بماند. اصلاً شأن دانشجو اجازه نمیدهد که ابزار رسانهای احزاب و جریانات سیاسی شود و یک جریان سیاسی نزدیک انتخابات بخواهد از دانشجو برای منافع حزبی خودش استفاده کند.
معاون فرهنگی سیاسی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها گفت: یک کنشگر اجتماعی در عرصه سیاسی، علمی، اجتماعی ضمن اینکه باید شجاع باشد، آزاداندیش باشد، باید در کنار آن از حکمت و عقلانیت هم برخوردار باشد.
وی از توجه به گفتمان علمی هم بهعنوان یکی از عوامل دیگر صیانت از آزادی یاد کرد و گفت: عزیزان ما در نشریات علمی باید گفتمان علمی دانشگاه را مورد نقد قرار دهند. اگرچه دانشگاه رشد کرده ولی خلأهای جدی هم وجود دارد که باید به آن توجه شود.
صالحی با اشاره به تفاوت انتقاد و سیاهنمایی تصریح کرد: اگر گفتمان آکادمیک در معنای نشریات حاکم شد، واقعاً بهدنبال مسائل خواهیم رفت. چرا جامعه ما احساس میکند روشنفکران ما احساس میکنند برج آجنشین هستند؟ چون براساس مسألهمحوری ورود پیدا نکردند، خودشان مسأله آفریدند و تمام توانشان را برای حل مسألهای گذاشتند که مشکل جامعه نبود.
وی یادآور شد: فعالان نشریات دانشجویی باید شجاع باشند و شجاعانه حرف خودشان را بزنند، البته این حرف را باید حکیمانه و عاقلانه زد و نه هوچیگرایانه و پوپولیستی و اینها باید در کنار امید، ابتکار و کار خلاقانه باشد.
وی گفت: به نظر بنده نشریات به آن مقدار که باید مولد باشند نیستند و عمدتاً کپیکننده شدهاند. پس تولید خودمان چه میشود؟
صالحی تأکید کرد: مراقب باشید در بازی دروغ امنیتی شدن دانشگاهها قرار نگیرید، البته منکر این نیستم که در برخی دانشگاهها ممکن است گاهی کجاندیشیهایی صورت بگیرد که باید مانع آن هم شد، ولی امنیتی شدن مسأله دانشگاه نیست.
صالحی خاطرنشان کرد: ما میگوییم بیایید کرسیهای آزاداندیشی را رقم بزنید، چون زحمت، تفکر و مطالعه میخواهد. همه میگوییم اولین مانع امنیتی بودن دانشگاه است، این یعنی فضای نشریاتی ما آنگونه که باید به تفکر و مطالعه اهمیت نمیدهد و این خلأ کاملاً در فضای فعالیتهای اجتماعی دانشگاه مشهود است.