یک فعال سیاسی اصولگرا تاکید میکند: در انتخابات مجلس آینده این امکان وجود دارد که اصولگرایان لیستهای متعددی داشته باشند، اگر چه شاید برخی افراد در چند لیست به صورت مشترک قرار بگیرند
به گزارش تابناک به نقل از انتخاب، ناصر ایمانی، تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال سیاسی اصولگرا در ارتباط با آرایش سیاسی اصولگرایان در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، پس از به پایان رسیدن زمان ثبت نام نامزدهای انتخاباتی، به خبرنگار «انتخاب» گفت: «حتی قبل از مطرح شدن موضوع ثبتنامها، بارها بر این موضوع تاکید کردهام که حضور اصولگرایان و اصلاحطلبان در قالب چند لیست محتمل به نظر میرسد. اساسا دیگر، این تفکر سنتی که هر جناح سیاسی باید یک لیست خروجی داشته باشد، به نوعی خدشهدار شده است. این روند نه تنها برای این انتخابات، بلکه در انتخابات آینده نیز احتمالا اتفاق خواهد افتاد. واقعیت این است که دو جناح سیاسی اصلی کشور آنقدر بزرگ شدهاند که دیگر امکان جمعکردن تمامی جریانها کنار یکدیگر تا حدودی سخت و پرهزینه به نظر میرسد؛ لذا در انتخابات مجلس آینده این امکان وجود دارد که اصولگرایان لیستهای متعددی داشته باشند، اگر چه شاید برخی افراد در چند لیست به صورت مشترک قرار بگیرند. در واقع، امکان دارد برخی لیستها حتی ۶۰ تا ۷۰ درصد با یکدیگر همپوشانی داشته باشند. اگر هم یک جناحی احساس کند که احتمال رایآوریش در انتخابات بیشتر خواهد بود، تشتت را بیشتر خواهد کرد.»
این فعال سیاسی اصولگرا در ادامه پیرامون تلاشهای شورای وحدت برای ایجاد اجماع حداکثری و ارائه لیست واحد که به نوعی با مخالفت ضمنی جبهه پایداری همراه شد، تاکید کرد: «مساله اختلاف جبهه پایداری با اصولگرایان را به اندازهایی که رسانهها به آن میپردازند و تاکید میکنند، نمیبینم. بر این باور هستم نسبت به جبهه پایداری شاهد نوعی بزرگنمایی هستیم که البته شاید هم نوعی اغراض سیاسی در طرح این موضوع وجود داشته باشد. پایداری تعدادی افراد هستند که شاید سطح بالایی در آراء مردمی که پای صندوقهای رای میروند، نداشته باشند. هر چند اعضای جبهه پایداری، انسانهای خوشصبحت هستند و دوربین را زیاد دوست دارند، به معنای موثر بودن آنها نیست. در عین حال، این امکان نیز وجود دارد که جبهه پایداری در قالب یک ائتلاف مشترک و واحد با اصولگرایان در انتخابات حاضر شود. هر چند این امکان وجود دارد که چنین اتفاقی نیافتد و در بعضی شهرها لیست انها با اصولگرایان متفاوت باشد.»
وی در ادامه پیرامون شانس موفقیت اصولگرایان در انتخابات اسفند ماه تصریح کرد: «بر خلاف آنچه که برخی باور دارند که جریان اصولگرا احتمالا بیشترین کرسی مجلس آینده را در اختیار خواهد داشت و شاید در رابطه با طرح این موضوع، اغراض سیاسی وجود داشته باشد، من چنین حسی را ندارم. این بدین معنا نیست که اصولگرایان اکثریت کرسیها را کسب نخواهند کرد، اما واقعیت این است که رایآوری اصولگرایان بیشتر از اصلاحطلبان و مستقلین، قابل پیشبینی نیست. اینکه بسیاری از مردم دلیل پیروزی اصولگرایان را عملکرد نه چندان مناسب اصلاحطلبان در مجلس و دولت میدانند، ولی این تصور الزاما به معنای پیروزی قطعی اصولگرایان نیست.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی در بخش پایانی از گفتههای خود، پیرامون امکان ریاست محمد باقر قالیباف در مجلس، با فرض گرفتن پیروزی اصولگرایان تصریح کرد: «برای طرح چنین موضوعی باید توجه داشت که یک فرض این است که قالیباف رای بیاورد؛ اصولگرایان اکثریت را کسب کنند و در صورت عملی شدن این فرضیات، امکان ریاست قالیباف بر مجلس وجود دارد. البته باید توجه داشت که او فقط یکی از گزینهها میتواند باشد نه گزینه قطعی. افرادی همچون مصباحی مقدم، انصاری و مظفر نیز ثبت نام کردهاند که به نوعی در حد ریاست قوه مقننه هستند؛ لذا قالیباف را میتوان تنها یکی از گزینهها ارزیابی کرد.»