شنای پروانه طوفان به پا کرد

دومین روز سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم‌های بلند «شنای پروانه»، «بی‌صدا حلزون»، «تومان»، فیلم کوتاه «دابر» و فیلم مستند «قصه دختران فروغ» همراه بود و در این میان همان‌گونه که انتظار می‌رفت، «شنای پروانه» نخستین فیلم بلند داستانی محمد کارت در مقام کارگردان، مهم‌ترین فیلم تا پایان روز دوم و یکی از پدیده‌های چند دوره اخیر جشنواره فجر محسوب می‌شود.

به گزارش «تابناک»؛ جشنواره فجر سی و هشتم از شنبه دوازده تا بیست و دوم بهمن با نمایش و داوری 28 فیلم بلند داستانی در دو بخش اصلی و نگاه نو، ده فیلم کوتاه داستانی و ده مستند همراه خواهد بود. همچون چند دوره پیشین، سینمای خبرنگاران سینمایی و منتقدین فیلم، سینماملت تعیین شده است. در این دوره با کاهش خبرنگاران غیرفعال یا غیرمرتبط، عوامل فیلم ها در کنار اهالی رسانه در پردیس سینمایی ملت حضور دارند و میهمانان و هنرمندان در پردیس سینمایی چارسو به دیدن فیلم‌ها خواهند نشست.

اگر جزو تماشاگران جشنواره در سینماهای مردمی هستید، راهنمای کامل فیلم‌ها جشنواره را مشتمل بر مشخصات تمامی فیلم‌ها از اینجا می‌توانید ببینید.

در روز دوم فیلم‌های بلند «شنای پروانه» به کارگردامی محمد کارت، «بی‌صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی زاده، «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف، فیلم کوتاه «دابر» به کارگردانی سعید نجاتی و فیلم مستند «قصه دختران فروغ» به کارگردانی خاطره حناچی رونمایی شد و در این میان، شنای پروانه بهترین فیلم تا پایان روز دوم و همچنین یکی از بهترین فیلم‌ها در چندین دوره اخیر جشنواره فیلم فجر بود. فیلم به واسطه آنکه تجربه زیستی کارگردان بود، برخلاف دیگر فیلم‌هایی که درباره اوباش ساخته شده، «ادا» نبود و به خوبی رفتار و عکس العمل‌های اوباش در آن به تصویر کشیده شده بود.

شنای پروانه

کارگردان: محمد کارت
تهیه‌کننده: رسول صدرعاملی
نویسنده: محمد کارت، حسین دوماری و پدرام پورامیری
بازیگران: جواد عزتی، طناز طباطبایی، امیر آقایی، پانته‌آ بهرام، علی شادمان، نیره فراهانی، مهدی حسینی‌نیا، ایمان صفا، مه‌لقا باقری، نادر شهسواری و آبان عسکری
فیلمبردار: سامان لطفیان
تدوین گر: -
خلاصه داستان: از زنی به اسم پروانه در استخر فیلم گرفته می‌شود و پخش می‌شود؛ شوهرش یکی از گنده لات‌های تهران است، با قفل گاز او را می‌کشد و این شروع داستان است... .

بی‌صدا حلزون

کارگردان: بهرنگ دزفولی‌زاده
تهیه‌کننده: مرتضی شایسته
نویسنده: محمدرضا جهان‌پناه
بازیگران: هانیه توسلی، مهران احمدی، پدرام شریفی، محسن کیایی، علیرضا جلالی‌تبار، بهنوش بختیاری، بیژن بافکار و شیرین ولی‌پور
خلاصه داستان: زنی می‌خواهد برای پسر ناشنوایش جراحی حلزون گوش انجام دهد اما شوهرش موافق این عمل نیست و دیگران نیز با او همراهی نمی‌کنند اما یک اتفاق ورق را برمی‌گرداند.

تومان

کارگردان: مرتضی فرشباف
تهیه‌کننده: سعید سعدی
نویسنده: مرتضی فرشباف
بازیگران: میرسعید مولویان، مجتبی پیرزاده، پردیس احمدیه، ایمان صیاد برهانی، حامد نجابت و سجاد بابایی
فیلمبردار: مرتضی نجفی
تدوین گر: مهدی سعدی
خلاصه داستان: فردی از راه قمار اسب و فوتبال تلاش می‌کند یک شبه طبقه اجتماعی خود را تغییر دهد. او در این مسیر موفق می‌شود اما چیزهای مهمی را از دست می‌دهد.

قصه دختران فروغ

کارگردان: خاطره حناچی
تهیه‌کننده: خاطره حناچی
داستان: یلم روایتگر زندگی دختران و پسران بدسرپرست ساکن شهر مشهد است. آنها مدت زمان زیادی همراه با یک زوج در یکی از مراکز خصوصی وابسته به بهزیستی زندگی می‌کنند. بعد از گذشت چند سال تعدادی از جوانان این مرکز بر علیه این زوج که زمان طولانی پدر و مادر خودشان می‌دانستند، شکایت می‌کنند.

دابُر
کارگردان: سعید نجاتی
تهیه‌کننده: سعید نجاتی، مهدیه غلامحسینی

6 سانس فوق‌العاده در روز دوم جشنواره

فیلم‌های «شنای پروانه»، «درخت گردو» و «خروج» در روز دوم سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به سانس فوق‌العاده رسید. محمدرضا فرجی مدیر امور سینماهای جشنواره فیلم فجر در گفتگو با ستاد خبری جشنواره، درباره سانس‌های فوق‌العاده روز دوم جشنواره سی و هشتم گفت: امروز فیلم‌های درخت گردو (محمدحسین مهدویان) در سینماهای آزادی (سالن شهر هفتم) و سینما ماندانا، خروج (ابراهیم حاتمی‌کیا) در سینماهای آزادی و گالریا و شنای پروانه(محمد کارت) در سینماهای باغ کتاب و گالریا به سانس فوق‌العاده رسیدند. گفتنی است فیلم «شنای پروانه» در روز اول جشنواره نیز در ایران‌مال به سانس‌فوق‌العاده رسیده بود.

در نشست خبری فیلم «شنای پروانه» مطرح شد؛
خشونتی که در فیلم می‌بینیم علیه خشونت است

نشست خبری فیلم «شنای پروانه» به نویسندگی و کارگردانی محمد کارت با حضور کارگردان، حسین دوماری و سامان لطفیان (نویسنده) امیر آقایی، جواد عزتی، پانته‌آ بهرام،طناز طباطبایی، علی شادمان، مه‌لقا باقری، آبان عسگری (بازیگر) ،سعید حسنلو(طراح صحنه)،اسماعیل علیزاده (تدوین)،غزاله معتمد (طراح لباس)، عظیم قراینی (طراح چهره پردازی) و سید رضا صائمی (منتقد ) و با اجرای منصور ضابطیان امروز یکشنبه سیزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در ابتدا رضا صائمی با بیان این مطلب که اعتقاد به نقد صریح فیلم سریعا پس از نمایش فیلم ندارم و فیلم باید هضم شود و معتقدم تنها در این زمان می‌شود اظهار نظر کرد، گفت: این فیلم تداوم فیلمسازی کارت در ساخت فیلم‌های مستند و کوتاهش و تجربه فضای زیستی اوست. موضوع ملتهب اجتماعی نقطه قوتی بود که برای من جذاب بود. آن چیزی که این فیلم را از فیلم‌های این چنینی جدا می‌کند نگاه مستقل فیلمساز به موضوع و شخصیت‌هایش است.

وی در ادامه گفت: خشونتی که در فیلم می‌بینیم علیه خشونت است و در انتها مخاطب از چنین شخصیت‌هایی حس تنفر پیدا می‌کند.

صائمی ادامه داد: این فیلم محصول زیست خود کارگردان است. اگر «خون مردگی» را دیده باشید با این فضا آشنا هستید و این تداوم همین مسیر است. وقتی نخستین فیلم فیلمساز وارد بخش سودای سیمرغ می‌شود تجربه این کارگردان را نشان می‌دهد و اینکه او بازیگر خوبی هم هست.

در ادامه ضابطیان گفت: کسانی که فیلم‌های کوتاه کارت را دیده‌اند منتظر تماشای فیلم ملتهب دیگری از او بودند که این انتظار برآورده شد.

محمد کارت در ادامه این نشست و در ابتدای سخنانش از رسول صدرعاملی و محمد رنجکشان تشکر کرد و سپس درباره چگونگی شکل‌گیری ایده فیلم گفت: پروسه ساخت این فیلم به شدت پیچیده بود و شرایط آن سخت بود. ما هشت ماه منسجم روی فیلمنامه کار کردیم و با شخصیت‌ها زندگی کردیم. ما روایت‌های مختلف را تجربه و سکانس‌ها را بازنویسی کردیم. من با این فضا غریبه نیستم و در شهرهای مختلف و جنوب شهر فیلم ساختم و می‌توانم بگویم که تجربه سی و اندی سال پشت ساخت این فیلم بود.

در ادامه طناز طباطبایی درباره این که چرا حضور در این نقش کوتاه را قبول کرد، گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم فکر کردم چرا این نقش را به من پیشنهاد داده‌اند. چند مسئله وجود داشت که من نقش را انتخاب کنم. من حرف فیلم را دوست داشتم و یک فیلم دغدغه‌مند بود. من تنها این شخصیت فیلم را دوست داشتم و دلم نمی‌خواست در نقش دیگری حضور داشته باشم. محمد کارت درباره نقش پروانه توضیحاتی به من داد و از من خواهش کرد که ریسک کنم و نتیجه را به آینده بسپاریم. این نقش به اندازه یک نقش بلند برای من کار کرده است.

پانته‌آ بهرام هم در پاسخ به این سوال گفت: من با محمد کارت همبازی بودم و می‌دانستم بازیگری را می‌شناسد وقتی به من پیشنهاد داد می‌دانست که من ریسک پذیرم و برای از ته زدن مو مخالفتی نمی‌کنم.

بهرام با توضیح اینکه این فیلم بر خلاف ظاهر مردانه‌اش به شدت فمینیستی است و زن‌های فیلم قربانی هستند، افزود: نقشی که من در فیلم داشتم از چهره و زنانه‌گی‌اش برای اینکه شرایط دیگری برایش تعریف نشده می‌گذرد. هر چه زن در فیلم می‌بینیم قربانی شرایطی هستند که ساخته مردهاست.

کارت در ادامه توضیح داد: تک تک آدم‌های حاضر در فیلم بهترینشان را رو کردند و این جو باعث شد که الان ببینیم هر کسی قاب خود را شکسته و نقش جدیدی را خلق کرده است و یا تجربه جدیدی را امتحان کرده است. من تنها این تیم را پشتیبانی کردم.

او همچنین جای داوودنژاد را در این نشست خالی کرد و حضورش را برای کار بسیار مثمرثمر دانست.

کارت درباره کند شدن ریتم فیلم در بخشی از روایت گفت: من در سالن‌های مختلف که فیلم را دیدم به صورت‌ مخاطبان نگاه کردم و مطمئنم که ریتم نمی‌افتد و فکر نمی‌کنم تغییری در فیلم صورت بگیرد.

امیر آقایی هم ضمن تشکر از رسول صدرعاملی درباره پذیرش نقش‌اش گفت: روزی که محمد کارت به من زنگ زد من خندیدم. چون فکر کنم اساسا تعریفی از من در سینما وجود دارد که فرد شق و رقی هستم. اما من نیاز به تحقیقات میدانی نداشتم. من هم مثل محمد از طبقه‌ای آمدم که نصف دوستانم زیرخاک هستند و برخی دیگر زیر حکم. من تنها خاطراتم را از زیر خاک بیرون آوردم. بعد از خواندن فیلمنامه این حق را به خودم دادم که یکبار در سینما رگ گردنم بیرون بزند.

جواد عزتی هم درباره نقش خودش گفت: خیلی خوش گذشت و این گروه درجه یک بود. تک تک بازیگران در فیلم نقش درستی داشتند و هیچ کدام شو آف و عکس کار نبودند بلکه عاشق سینما بودند و این لذت بخش بود.

او در توضیح این سوال که سینما چه میزان در بیان معضلات حاشیه‌نشینی و جنوب شهر موفق عمل کرده است گفت: این فیلم درباره جنوب شهر تهران نیست بلکه درباره جنوب کل شهرهاست. درام این فیلم بر اساس انتقام نیست بلکه مسیری است که قهرمان طی می‌کند. شخصیت انتقام شخصی نمی‌گیرد بلکه تصمیم هوشمندانه‌‌ای می‌گیرد که به نفع جمع است.

کارت درباره حضور متنوع بازیگران در فیلم توضیح داد: در این فیلم حض کارگردانی بردم و سطوح مختلف بازیگری به من اعتماد کردند و در فیلم حاضر شدند. همچنین آدم‌هایی در فیلم حضور داشتند که تا به حال جلوی دوربین نبودند. تک تک بازیگران سعی کردند به اندازه درام و فیلم حضور داشته باشند.

محمد کارت درباره این که چه دلیلی داشت تا شخصیت‌های این چنین در فیلم روایت شوند؟ اظهار داشت: این فیلم درباره همه افراد جامعه است که من عقیده دارم یک لات درون دارند. افرادی که اگر چه قمه در دست ندارند اما وسیله‌ای به اسم موبایل در دستشان هست که با آن بر سر یکدیگر می‌کوبند. امروز در هر فضایی همه به دنبال آن هستند که اول باشند. من فکر می‌کنم این فیلم یک پوسته خشن درباره بخشی از اجتماع داشت اما در زیر پوست همه اجتماع وجود دارد.

در نشست خبری فیلم «بی صدا حلزون» مطرح شد:
به افراد ناشنوا باید فرصتی برای دیده‌شدن می‌دادیم

نشست خبری فیلم «بی صدا حلزون» به کارگردانی بهرنگ دزفولی‌زاده با حضور کارگردان، مرتضی شایسته(تهیه‌کننده)، محمدرضا رهگذر (نویسنده)، هانیه توسلی، علیرضا جلالی‌تبار، مجتبی شکری بازیگران فیلم، رضا شبیری زنجانی (آهنگساز)، افسانه صمدزاده (طراح صحنه و لباس)، محمدرضا جان‌پناه (فیلمبردار)، امین انتشاری (جلوه‌های ویژه بصری)، سحر عصر آزاد (منتقد) و با اجرای منصور ضابطیان عصر امروز یکشنبه سیزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. نکته قابل توجه نشست این فیلم که مضمونی درباره ناشنوایان دارد، ترجمه همزمان آن توسط رابط ناشنوایان بود.

سحر عصرآزاد (منتقد) در ابتدای این نشست گفت: رویکرد بهرنگ درفولی‌زاده برایم بسیار اهمیت داشت زیرا در زیر مایه و متن، نقدی به بشر امروز زده می‌شود همچنین مشکلاتی که این قشر در جامعه دارند بیان می‌شود.

سحر منتقد آزاد افزود: فکر می‌کنم به تنوع مضمون و کاراکترهای نمایشی نیاز داریم، فیلم از آن فیلم‌های خوبی است که باید به آن فرصت دیده شدن داد تا بیشتر به این موضوعات پرداخته شود.

بهرنگ دزفولی‌زاده کارگردان فیلم «بی‌صدا حلزون» در ابتدای نشست با اشاره به ساختار فیلم بیان کرد: ساختار و قصه فیلم این را می‌طلبید که با ریتمی آرام به این مساله نگاه کنیم زیرا به افراد ناشنوا باید فرصتی برای دیده‌شدن می‌دادیم.

در ادامه مرتضی شایسته درباره چرایی فعالیت کم خود در سال‌های اخیر گفت: دو سال فعالیت کمتری داشتم اما از سال 96،97 و 98 پنج فیلم تمام کردم و در حال حاضر به دنبال کارهای جدید هستم.

محمدرضا رهگذر نویسنده این فیلم عنوان کرد: ایده‌ها باید در جریان بیان قصه در کنار هم قرار بگیرند. زمانی که قتل یک شخص باعث عمل یک کودک ناشنوا می‌شود، باید به این موضوع اینگونه نگاه کرد که آیا این مرگ می‌ارزیده یا خیر.

بهرنگ دزفولی زاده درباره نحوه پرداخت این فیلم به ناشنوایان توضیح داد: از اول قصدم این بود فیلمی در این ارتباط بسازم، چون فقط در هفته‌های خاصی به ناشنوایان پرداخته می‌شود. همچنین در انتخاب بازیگران برایم مهم بود از بازیگرانی استفاده کنم که تکلفیشان با زبان بدنشان مشخص باشد.

در ادامه تصریح کرد: می‌خواستم این فیلم اکران عمومی داشته باشد تا مردم با ناشنوایان ارتباط بهتری داشته باشند و در این راه از بازیگر حرفه‌ای برای بیشتر دیده شدن استفاده کردم.

او افزود: از ابتدای نوشتن فیلمنامه به همکاری با یک بازیگر حرفه‌ای فکر می‌کردم.

دزفولی‌زاده در پاسخ به این سوال که آیا این فیلم تبلیغی برای عمل کاشت حلزون است، توضیح داد: من می‌خواستم اطلاعاتی درباره ناشنوایان و اینکه آیا این عمل را انجام دهند یا خیر را مطرح کنم. من هیچ گونه تبلیغی برای این عمل نکرده‌ام. بلکه برای درک بیشتر افراد ناشنوا در جامعه تلاش کردم.

او همچنین در پاسخ به چرایی استفاده از درام برای بیان این معضل توضیح داد: با توجه به فیلمنامه احساس کردم باید به این شکل داستان را روایت کنم و در این بستر نگاهی به مشکلات ناشنوایان داشته باشم. بیست سال است که در این‌باره فیلمی ساخته نشده و با این درام می‌توانستم مردم را با معضلات ناشنوایان آشنا کنم.

وی ادامه داد: کاشت حلزون بخشی از فیلمنامه بود و اصلا قصد تبلیغ نداشتم، درام قصه باعث شد به این موضوع بپردازم.

هانیه توسلی بازیگر نقش الهام درباره این فیلم گفت: اولین چیزی که درباره این نقش وجود داشت این بود که باید همزمان هم با زبان ناشنوایان آشنا شوم و هم روی حرف زدنم به عنوان یک نیمه شنوا آمادگی پیدا کنم. رسیدن به این مهم نیاز به تمرین زیادی داشت و حدودا دوماه قبل از فیلمبرداری تمرین کردم.

توسلی درباره نقش خود توضیح داد: با چندین نفر برای یادگیری زبان ناشنوایان تمرین می‌کردم حتی صدای نیمه شنوا در تلفن همراهم ذخیره کرده بودم و سعی می‌کردم آن را بازی کنم. در حین فیلمبرداری من با این عزیزان همزبستی داشتم و در جمعی بودم که تعدادی شنوا و ناشنوا حضور داشتند. چیزی که برایم‌جای تعجب داشت این بود که بسیاری از خانواده‌های ناشنوا علاقه ندارند فرزندشان کاشت حلزونی داشته باشند.

بهرنگ دزفولی‌زاده با اشاره به تحقیق‌هایی که پیش از فیلمبرداری انجام داده گفت: هم‌زیستی و هم فکری خوبی با آقای رهگذر داشتم، او نیز بر قصه‌ای که نوشته بودیم تاکید داشت. زمانی که فیلمنامه را نوشتیم از کانون ناشنوایان با ما تماس گرفتند و گفتند می‌توانید کاشت حلزونی را به نمایش بگذارید.

دزفولی‌زاده با اشاره به سرمایه‌گذاران فیلم «بی صدا حلزون» گفت: پولی که برای ساخت فیلم مصرف می‌شود باید پاک و درست باشد، بعضی از سرمایه‌داران دانش کمتری درباره سینما داشتند. در آخرین مرحله زمانی که سمعک پاسخگو نباشد آن فرد ناشنوا به سمت کاشت حلزون توسط پزشکان سوق داده می‌شود.

او همچنین درباره آهنگسازی این فیلم عنوان کرد: یک سری ذهن‌ها هستند که تصاویر بهتری تولید می‌کنند و نگاه کلیشه‌ای ندارند، آهنگساز این فیلم انگیزه و سواد خوبی داشت و بین باقی آهنگسازان از همه بیشتر برایم جذاب بود.

رضا شبیری زنجانی اهنگساز فیلم درباره حس و حالش برای اولین حضورش در جشنواره گفت: بسیار خوشحالم که امشب اینجا حضور دارم و از آقای دزفولی‌زاده تشکر می‌کنم. این فیلم اولین تجربه ساخت فیلم سینمایی من است.

او همچنین افزود: سعی کردم در این فیلم به خاطر موضوع از یک سری المان‌ها استفاده کنم و موسیقی را از گوش یک فرد ناشنوا بشنویم برای همین خودمان صدا به فیلم اضافه کردیم تا به نقش‌ها بیشتر نزدیک شویم.

کارگردان فیلم «بی‌صدا حلزون» درباره بازیگران این فیلم توضیح داد: در سینمای ایران انتخاب بازیگر بسیار مهم است. در این فیلم انتخاب بازیگر چهار ماه طول کشید زیرا می‌خواستیم از کسی استفاده کنیم که بتواند از عهده بازی در این فیلم بربیاید. صدای هانیه توسلی زیر است و بیننده را نمی‌ترساند، صدای او باعث ناراحتی مخاطبان نمی‌شود و می‌توانند با این کاراکتر همراه شوند.

وی ادامه داد: فیلم درباره حق‌خواهی است که امیدوارم با مطالبی که شما درباره آن می‌نویسید این صدای حق‌خواهی و فیلم شنیده شود. فکر نمی‌کردم فیلمم در بخش سودای سیمرغ نباشد و زحمت دوستانم نادیده گرفته شود اما باز با این حال به انتخاب داوران احترام می گذارم.

در نشست خبری فیلم «تومان» مطرح شد:
به دنبال جاه‌طلبی بودیم

نشست خبری فیلم «تومان» به کارگردانی مرتضی فرشباف با حضور عوامل فیلم مرتضی فرشباف (کارگردان، نویسنده)، سعید سعدی (تهیه کننده)، میرسعیدمولویان (بازیگر)، امین شریفی(صداگذار)، مهدی سعدی(تدوین)، مرتضی فربد(طراح صحنه) با اجرای منصور ضابطیان و خدایار قاقانی(منتقد) امشب یکشنبه سیزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

منتقد این فیلم در ابتدای نشست در ارتباط با فیلم گفت: در مورد «تومان» حرف زدن سخت است. باید درموردش نوشت نه در این زمان کم حرف زد. مخاطب‌های فیلم دو گروه علاقه‌مند و غیر علاقه‌مند می‌شوند.زبان بصری فیلم یک گشایشی را در این دوروز ایجاد کرده است و ما را جلو می‌برد.

او افزود: این فیلم زبان سینمایی را بست می‌دهد تا با ابعاد فنی جدی‌تر آن را ببینیم.

این منتقد تصریح کرد: فیلم‌برداری درجه یکی در این فیلم دیدیم و سکانس بازی صربستان خیلی پیچیده و سخت بود که فیلمبردار کار شاهکاری در این بخش انجام داده بود.

قاقانی اضافه کرد: نقش داوود خیلی خوب ایفا شده بود و بازیگر اجازه می‌داد که احساس نزدیکی با او‌داشته باشیم.

او با توضیح اینکه به واسطه فراگیر بودن فوتبال و علاقه‌مندی به آن همه آدم‌های فیلم با دغدغه‌‌های این حوزه نزدیک هستند، تصریح کرد: ما در این فیلم می‌توانیم مفهوم جدیدی ببینیم.ایرادتی در فیلم نیز وجود دارد که کارگردان قطعا باید برای نمایش عمومی تغییراتی را اعمال  کند.

در ادامه نشست فرشباف در خصوص موضوع فیلم توضیح داد: دلیل انتخاب این اقلیم به این دلیل بود که من زاده آن منطقه هستم و با فرهنگ آن آشنایی دارم.

فرشباف افزود: دنبال این بودم که فضای تازه‌ایی برای ساخت فیلم در سینمای ایران انتخاب کنم.

او ادامه داد: این منطقه چندین سال است که با موضوع شرط بندی درگیر است و تمام شهر در آخر هفته به این موضوع توجه می‌کند.

کارگردان این فیلم با بیان اینکه ریتم در این فیلم را بافت قصه تعریف می‌کند، افزود: اتفاقات آنی این فیلم تاثیری روی حرکت دوربین و بخش‌های محتلف فیلم داشت.

سعدی درباره دغدغه‌های تهیه کنندگی «تومان» گفت: نوآوری و جسارت این فیلم، من را برای ساخت آن جذب کرد.برای اینکه مخاطب را از دست ندهیم قطعا پس از بازخورد، تغییرات لازم را اعمال خواهیم کرد.

فرشباف از تاثیر مهدی سعدی (تدوینگر) در ساخت این فیلم گفت: او در تمام مدت کنار تیم بود و همه مدلی را با او تدوین و چیدمان کردیم. در این اکران نهایت بخش‌بندی درست را ارائه دادیم تا پس از اکران جشنواره بازخورد‌ها را دریافت کنیم.

کارگردان «تومان» خاطرنشان کرد: احساس می‌کنم اگر زمان فیلم کوتاه‌تر از این شود حس زیبایی شناختی فیلم را درگیر می‌کند.

مولویان درخصوص ایفای نقش‌اش در فیلم توضیح داد: زمانی که فیلمنامه را تحویل گرفتم بخش مهم کارکتر در فصل‌های مختلف فیلم، نظر من را جذب کرد. همکاری سایر بازیگران و کمک آن‌ها به شکل‌گیری درست این نقش کمک کرد.

 فرشباف درباره تغییر فصول در فیلم  گفت: با تغییر فصل دنیای فیلم و اتفاقاتی که برای کارکتر می‌افتد همه بخش‌های فیلم با یکدیگر درگیر هستند.

او  در پاسخ به سوالی مبنی بر چند پارگی در روایت توضیح داد: در این فیلم مقطع چند روزه از یک فصل را می‌بینیم و مجددا قطع می‌شود. چون داستان مرتبط با قمار است به دنبال نشان دادن ساختارهای مختلف‌ چالش و بالا پایین زندگی قمارباز را نشان می‌دهد.

کارگردان «تومان» ادامه داد: در فیلمنامه به دنبال جاه‌طلبی بودیم و سکانس بازی ایران و مراکش برای این بود که مخاطب تمرکز خود را بر روی رابطه داوود و یونس بگذارد و از فضای توجه به بازی فاصله گیرد.

فرشباف در ارتباط با سرمایه‌گذاری فیلم بیان کرد: سرمایه‌گذاری این فیلم کاملا خصوصی است و هیچ ارگان دولتی مشارکت نداشته است.

او گفت: در ساخت این فیلم به دنبال نشان دادن تنها زیبایی آن منطقه نبودیم. درباره روایت فیلم هم باید بگویم همه چیز در گرو بازی بازیگران است.

فرشباف تاکید کرد: طراحی لباس و نگه داشتن راکوردها در برخی صحنه‌های اسب سواری این فیلم به گفته طراح این فیلم از سخت‌ترین نوع طراحی‌ها بوده است.

مهدی سعدی نیز در ارتباط با تدوین فیلم گفت: در تدوین فیلم باید بافت جغرافیای فیلم احترام بگذاریم و این نسخه برای ارائه در جشنواره کاملا مناسب بود. این را هم باید بگویم که در زندگی حرفه‌ای‌ام این فیلم یکی از بهترین کارهایی بوده که انجام داده‌ام.