چهارمین روز جشنواره فیلم فجر با رونمایی از فیلم‌های بلند داستانی «آن شب»، «درخت گردو»، «دوزیست»، فیلم مستند «خسوف» و فیلم کوتاه «اشغال» همراه شد و در میان این آثار، مطابق با انتظارات فیلم «درخت گردو» اثری بود که بیش از دیگر فیلم‌ها توجه عمومی را به خود جلب کرد.
به گزارش «تابناک»؛ جشنواره فجر سی و هشتم از شنبه دوازده آغاز شد تا بیست و دوم بهمن با نمایش و داوری 28 فیلم بلند داستانی در دو بخش اصلی و نگاه نو، ده فیلم کوتاه داستانی و ده مستند همراه خواهد بود. همچون چند دوره پیشین، سینمای خبرنگاران سینمایی و منتقدین فیلم، سینماملت تعیین شده است. در این دوره با کاهش خبرنگاران غیرفعال یا غیرمرتبط، عوامل فیلم ها در کنار اهالی رسانه در پردیس سینمایی ملت حضور دارند و میهمانان و هنرمندان در پردیس سینمایی چارسو به دیدن فیلم‌ها خواهند نشست.
اگر جزو تماشاگران جشنواره در سینماهای مردمی هستید، راهنمای کامل فیلم‌ها جشنواره را مشتمل بر مشخصات تمامی فیلم‌ها از اینجا می‌توانید ببینید.
چهارمین روز جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم «آن شب» به کارگردانی کوروش آهاری آغاز شد؛ فیلمی که نخستین محصول دفتر فیلمسازی شهاب حسینی در آمریکا محسوب می‌شود. سپس نوبت به «درخت گردو» تازه ترین اثر محمد حسین مهدویان رسید که اگرچه متکی به روش‌های تکراری مستندنمایی بود اما با این حال، بهترین فیلم روز چهارم و یکی از بهترین فیلم‌های جشنواره سی و هشتم بود. «دو زیست» به کارگردانی برزو نیک نژاد فیلم سوم روز چهارم بود که نتوانست انتظارات را برآورد کند. سپس نوبت به مستند «خسوف» اثر محسن استادعلی رسید و در آخر، فیلم کوتاه «اشغال» اثر علی عزیزی نمایش داده شد.
آن شب
کارگردان: کوروش آهاری
تهیه‌کننده: محمد درمنش
نویسنده: کوروش آهاری و میلاد جرموز
بازیگران: شهاب حسینی، امیرعلی حسینی، آرمین مهر، گلبرگ خاوری، علی کوششی، لیلا گرگانیان، لی لی ویکی، جرج مگوایر، الستر لیتم، مایکل گرم و جیا مورا
فیلمبردار: -
تدوین گر: سپیده عبدالوهاب
خلاصه داستان: یک زوج ایرانی در آمریکاست که در یک هتل محبوس شده‌اند، در حالی که نیروهای بیگانه‌ای آن ها را وادار می‌کنند که با رازهایی که از هم پنهان کرده‌اند روبه رو شوند.
درخت گردو
کارگردان: محمدحسین مهدویان
تهیه‌کننده: سیدمصطفی احمدی
نویسنده: ابراهیم امینی و حسین حسنی
بازیگران: پیمان معادی، مینا ساداتی، مینو شریفی و مهران مدیری
فیلمبردار: هادی بهروز
تدوین گر: محمد نجاریان
خلاصه داستان: داستان با الهام از ماجرایی واقعی، در خلال بمباران شیمیایی شهر سردشت شکل گرفته است.
دوزیست
کارگردان: برزو نیک‌نژاد
تهیه‌کننده: سعید خانی
نویسنده: برزو نیک‌نژاد
بازیگران: جواد عزتی، هادی حجازی‌فر، ستاره پسیانی، مجید نوروزی، پژمان جمشیدی، مانی حقیقی، الهام اخوان و سعید پورصمیمی
فیلمبردار: علیرضا برازنده
تدوین گر: مهدی سعدی
خلاصه داستان: مردی است به دنبال گرفتن حق خودش است.
خسوف
کارگردان: محسن استادعلی
تهیه‌کننده: محسن استادعلی، مسعود زارعیان
داستان: زندگی یک طلبه جوان و مردد برای پوشیدن لباس روحانیت که یارای تصمیم‌گیری ندارد.
اشغال
کارگردان: علی عزیزی
تهیه‌کننده: علی عزیزی
هتک حیثیت خبرنگاران و منتقدین فیلم با سلب صلاحیت و سانسور
نشست‌های خبری فیلم‌ها در جشنواره فجر در حالی برگزار می‌شود که در این دوره خبرنگاران و منتقدین حق ندارند سوالشان را از عوامل فیلم‌ها بپرسند. در رویه سال جدید، خبرنگاران سینمایی و منتقدین فیلم باید سوالات شان را در برگه بنویسند و سپس سوالات بررسی می‌شود و اگر به مصلحت تشخیص داده شود، خوانده خواهد شد! در این شیوه گاهی سوالات به تشخیص مجری تجمیع می‌شود، سانسور می‌شود و خوانده نمی‌شود و ترتیب خواندن سوالات نیز با اولویت زمانی ارائه سوال ارتباطی ندارد.
روز گذشته در نشست خبری فیلم «روز صفر» خبرنگار «تابناک» درباره پناهندگی عوامل این فیلم در برلین و بودجه فیلم سوال کرد که این سوالات از سوی فرزاد حسنی مجری این نشست که مشخص نیست چه ارتباطی با خبرنگاران و منتقدان سینمایی دارد، خوانده نشد. پس از اعتراض خبرنگار تابناک و بالا گرفتن ماجرا، در نهایت سوال به صورت شفاهی مطرح شد که حسنی ادعا کرد این سوال را به او نداده‌اند. این اتفاق، این موضوع را واضح نمود که نشست‌ها حتی در پرسش‌ها مهندسی شده پیش می‌رود و متولیان جشنواره به تشخیص خود پرسش‌های خبرنگاران و منتقدین را سانسور می‌کنند.
در بخشی از همین نشست، مسعود فراستی که ظاهراً هنوز فکر می‌کند سخنگوی تشکیلات خاصی است، بی‌توجه به نظم نشست خبری، روی سکو رفت و پشت تریبون قرار گرفت و از فیلم تمجید کرد. این در حالی است که فراستی هیچ ارجحیتی نسبت به خبرنگاران و منتقدان پیشکسوتی که در سال نشسته بودند، ندارد و همان کارتی که برای دیگران صادر شده با همان حدود اختیارات برای او صادر شده است. این نوع مهندسی نشست‌ها در حکم سیلی جشنواره به صورت خبرنگاران سینمایی و منتقدان فیلم است که قطعاً نمی‌تواند تداوم داشته باشد.
در هیچ نشست خبری استانداردی در هیچ کجای دنیا در مقابل هیچ مقام مسئولی، میکروفن حذف نمی‌شود و از خبرنگاران خواسته نمی‌شود سوالشان را روی کاغذ بنویسند تا مسئولان کنفرانس به تشخیص خود این سوالات را مطرح کنند. به طور ویژه در پرس کنفرانس‌های جشنواره‌های معتبر نظیر کن، برلین و ونیز نیز چنین رفتارهایی مشاهده نمی‌شود. اگر ادعا شود، هدف توهین به شخصیت و صلاحیت خبرنگاران سینمایی نیست، این پرسش مطرح می‌شود که متولیان جشنواره توان برگزاری یک نشست خبری به شکل استاندارد را ندارند؟
سه فیلم با هشت سانس فوق العاده در روز چهارم جشنواره
محمدرضا فرجی مدیر امور سینماهای جشنواره فیلم فجر درباره سانس‌های فوق‌العاده روز چهارم جشنواره سی و هشتم ادعا کرد: در چهارمین روز از جشنواره، سه فیلم درخت گردو (محمد حسین مهدویان) در سینماهای استقلال و موزه سینما، شنای پروانه (محمد کارت) در سینماهای راگا، آزادی، مگامال و روز صفر (سعید ملکان) در سینماهای فرهنگ 1،فرهنگ 2 و ایران مال به سانس فوق العاده رسیدند. با توجه به رسیدن فیلم خورشید(مجید مجیدی)به جشنواره،نمایش‌های این فیلم از فردا طبق جدول اکران آغاز می‌شود.
ده فیلم برتر آرای مردمی فجر38 تا سومین روز جشنواره
نتیجه شمارش آرای فیلم های نمایش داده شده در روز سوم جشنواره فیلم فجر 14 بهمن ماه توسط ستاد انتخاب فیلم برگزیده از نگاه تماشاگران جشنواره فیلم فجر اعلام شد. فیلم‌های سه کام حبس، آبادان یازده 60، دوزیست، شنای پروانه، روز بلوا، مغز استخوان، خوب بد جلف2، درخت گردو، روزصفر و خروج، ده فیلم برتر آرای تماشاگران سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر تا روز 14 بهمن ماه اعلام شده است. لازم به توضیح است فهرست فیلم‌ها بدون اولویت است.
در نشست خبری فیلم «آن شب» مطرح شد:
در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمی‌شود
نشست خبری فیلم «آن شب»به کارگردانی کوروش آهاری با حضور کارگردان، میلاد جرموز (نویسنده)، محمد درمنش (تهیه کننده)، صبا واحدی (جانشین طراح صحنه)، شهاب شهرزاد (منتقد)، با اجرای محمدرضا مقدسیان امروز چهارشنبه پانزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
کوروش آهاری در پاسخ به این سوال که فیلم ساختن در آمریکا چه تفاوتی با ایران دارد؟ گفت: من درباره فیلمسازی در ایران اطلاعات کمی دارم. بخش ساده فیلمسازی در آمریکا آن است که نیاز به مجوز ساخت و نمایش نیست. اما قوانین محدود دیگری مثل اندازه معین در استفاده کودک در زمان فیلمبرداری و غیره که کار را کمی سخت می کند، وجود دارد.
شهاب شهرزاد منتقد حاضر در جلسه نیز درباره این فیلم گفت: اگر بخواهیم نگاه ژانر‌شناسی داشته باشیم یک فیلم متفاوت دیدیم. این فیلم در ژانر وحشت است و به سایکو درام نزدیک می‌شود، اما شخصیت‌ها ایرانی هستند و ما به آن‌ها نزدیک می‌شویم. این فیلم از سویی به دنبال فخر فروشی در پردازش تصویر یک کشور خارجی نیست و نمی‌خواهد از موقعیت مکانی خود یعنی آمریکا برای جذابیت استفاده کند. البته که این فیلم ادای دین به «شاینینگ» کوبریک هم هست.
درمنش درباره بحث مالکیت فیلم و تولید مشترک سینمایی، گفت: اگر در آینده در سینمای ما فرصت تولید اثر با حضور تیم‌های گسترده و چند سرمایه‌گذار وجود داشته باشد فیلم‌ها به پختگی بیشتری می‌رسند و سینمای ما پیشرفت خواهد کرد. این فیلم قرار بود مخاطب جهانی داشته باشد و ما تلاش کردیم به ترکیب خوبی از عوامل فیلم برسیم که بتوانیم دیدگاه‌هایمان را به هم نزدیک کنیم.
درمنش در پاسخ به این سوال که چرا این فیلم در آمریکا ساخته شد، گفت: همیشه هر فیلمی می‌تواند در هر لوکیشن و با یک استراتژی مشخص ساخته شود. اما یکی از دلایل مهم ساخت آن در آمریکا به این دلیل بود که دوستان ایرانی ساکن آمریکا و بازیگران بتوانند در اقصی نقاط جهان فیلم بسازند و البته محور اصلی یک اثر باشند.
آهاری در ادامه در پاسخ به همین سوال توضیح داد: این داستان می‌توانست در هر جایی باشد. اما در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمی‌شود. ما می‌خواستیم به این مساله دامن بزنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا هنرمند ایرانی ساکن در آمریکا را پررنگ‌تر کنیم. ما یک فیلم آمریکایی با حال و هوای ایرانی می‌بینیم که می‌تواند شکل بین‌المللی داشته باشد. نسل جدید ایرانی‌های آمریکا دوست دارند به مردم خودشان ادای احترام کنند و البته ما می‌خواستیم چهره مردم ایران را در آمریکا نشان بدهیم که زندگی خیلی لوکسی ندارند.
درمنش در پاسخ به چرایی غیبت شهاب حسینی در نشست فیلم گفت: شهاب حسینی مشغول فیلمبرداری یک فیلم در خارج از کشور است؛ اما در اکران روز نوزدهم بهمن ماه حضور خواهد داشت.
آهاری درباره اقتباسی بودن فیلم یا ارجاع دادن به فیلم خاصی گفت: قطعا الهام‌هایی از برخی فیلم‌ها گرفته‌ام اما لزوما برنامه‌ریزی نشده بوده و اگر پلان یا شاتی شبیه فیلم «شاینینگ» می‌بینید آگاهانه نبوده است.
کارگردان «آن شب» ادامه داد: ژانر این فیلم را در آمریکا ژانر روانشناختی می‌نامند و ژانر ترسناک نیست. ما برای اینکه فیلم شکل هالیوودی پیدا کند نیاز به یک سری ترفند داشتیم. این یک داستان جهانی است و بیننده آمریکایی با آن ارتباط برقرار کرد. امیدواریم در ایران هم مورد استقبال قرار بگیرد.
جرموز درباره اقتباسی بودن فیلم گفت: من هیچ پیش‌زمینه‌ای برای نوشتن فیلمنامه‌ای با این موضوع نداشتم اما در ما چیزهایی رسوب کرده که در نوشتن ما تاثیر می‌گذارد.
آهاری درباره اقتباسی بودن فیلم یا ارجاع دادن به فیلم خاصی گفت: قطعا الهام‌هایی از برخی فیلم‌ها گرفته‌ام اما لزوما برنامه‌ریزی نشده بوده و اگر پلان یا شاتی شبیه فیلم «شاینینگ» می‌بینید آگاهانه نبوده است.
او درباره آهنگساز فیلم گفت: آهنگساز ما از نسل جدیدی است که ساکن آمریکا است و ما هدفمان این بود از سازهای ایرانی در خدمت ژانر استفاده کنیم و امیدواریم که درست کار کرده باشیم.
درمنش درباره سرمایه‌گذاران فیلم گفت: در آمریکا صنعت سینما مهم است و سرمایه‌گذاران در آمریکا اصلا ایدئولوژیک نیستند و زمانی که یک سرمایه‌گذار پای فیلمی می‌آید باید از بازگشت سود و سرمایه مطمئن باشد.
صبا واحدی (جانشین طراح صحنه) با توضیح این مطلب که تیم بزرگی برای طراحی صحنه فیلم کار کردند، افزود: فیلم در سه لوکیشن خانه، استودیو و هتل فیلمبرداری شد. تمام نمادها مثل روباه، جغد و تصویرهایی که در راهروهای هتل دیدیم دلیل داشتند و نشانه دوری این آدم‌ها از یکدیگر بود. همچنین طرح تتویی که در فیلم می‌بینید را از کتابی بومیان امریکا انتخاب کردم که یک تقویم سنگی بود. این تتو نماد این بود که این افراد در تمام روزها و شب‌های تاریخ گیر کرده‌اند و شیطان روزگار خودشان هستند.
آهاری درباره کپی بودن برخی از صحنه‌های فیلم هم گفت: من فکر می‌کنم باید نگاه دقیق‌تر و عمیق‌تری داشت و فکر نمی‌کنم چنین اتفاقی در فیلم افتاده باشد.
در نشست خبری فیلم سینمایی «درخت گردو» مطرح شد؛
فکر نکنید این فیلم الکی ساخته شده است
نشست خبری فیلم سینمایی «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان با حضور کارگردان، ابراهیم امینی و حسین حسنی (فیلمنامه‌نویسان)، سیدمصطفی احمدی (تهیه‌کننده)، مینو شریفی، مینا ساداتی، مهران مدیری (بازیگران)، هادی بهروز (مدیر فیلمبرداری)، حبیب خزایی‌فر (موسیقی)، بهزاد جعفری (طراح صحنه و لباس)، ایمان کرمیان (جلوه‌های ویژه میدانی)، امین پهلوان‌زاده (جلوه‌های ویژه بصری) و خسرو نقیبی (منتقد) با اجرای محمدرضا مقدسیان عصر امروز سه‌شنبه پانزدهم بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
مهدویان در ارتباط با دشواری کارگردانی و فضاسازی «درخت گردو» توضیح داد: این فیلم نسبت به فیلم‌های قبلی‌ام از چند جهت دشواری‌های بیشتری داشت. زبان، فرهنگ و‌جغرفیای فیلم برای من ناآشنا بود و باید این آشنایی صورت می‌گرفت. کارکردن با سه بچه کوچکی که بازی‌های سختی هم داشتند از این جهت سخت بود که باید به لحاظ فیزیکی و روحی مراقبت می‌شدند. همچنین گریم بازیگران جزو چالش‌های فیلم بود. ما در صحنه‌هایی که حیوانات را نشان دادیم از دامپزشکانی استفاده کردیم که بدون آسیب زدن به حیوانات صحنه‌های باورپذیر شیمیایی شدن را به تصویر بکشیم. سعی‌مان بر این بود که عمق فاجعه را بتوانیم روی پرده سینما به تصویر بکشیم.
او درباره حضور پیمان معادی و مهران مدیری در فیلم توضیح داد: فیلم موضوعی انسانی دارد که فراموش شده اما می‌تواند در جوامع بین‌المللی نمایش داده شود و کارکرد مثبتی داشته باشد. حضور پیمان معادی به عنوان یک بازیگر بین‌المللی می‌تواند به این مهم کمک کند. لهجه فیلم از نکاتی بود که پیمان درباره آن نگران بود ما در حین فیلمبرداری بسیار به درآمدن لهجه توجه داشتیم و نتیجه قابل قبول از آب درآمد.
مهران مدیری در ابتدا به بازماندگان حادثه سقوط هواپیما تسلیت گفت و جای پیمان معادی را خالی کرد و بیان داشت: من در سال 66 در سردشت حضور داشتم و تقریبا بخش بزرگی از این اتفاقات را از نزدیک دیدم. دوستی من با کارگردان، تهیه‌کننده، پیمان و همچنین موضوعی که خاطرات بسیاری را برای من زنده کرد در کنار اینکه من عاشق مردم مهربان و آدم حسابی کٌرد هستم دلایلی بودند که نمی‌توانستم در فیلم حضور نداشته باشم. دوست داشتم به کسانی که در دوران جنگ با مهربانی میزبان ما بودند ادای دین کنم.
احمدی تهیه‌کننده این فیلم گفت: با کمک پیمان معادی و محمدرضا مهدویان به این نتیجه رسیدیم که از بازیگران حاضر در این فیلم استفاده کنیم. همچنین درباره کمک 88 میلیونی از فروش فیلم به سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان باید بگویم که به نیت امام رضا بوده است و واقعا از دلیل این حاشیه‌ها که در این باره گفته شده اطلاع ندارم.
خسرو نقیبی (منتقد) هم درباره فیلم «درخت گردو» گفت: نکته مهم درباره این فیلم این است که با فیلمسازی به نام محمدحسین مهدویان طرف هستیم که علاوه بر ساخت 5 فیلم سینمایی کارش را با مستندنمایی شروع کرده‌است. این فیلمساز با این پیشینه درام را به خوبی می‌شناسد و هربار که درام را در کارهای خود پر رنگ‌تر می‌کند موفق است. چشمان خیسی که بعد از تماشای درخت گردو دیدید به خاطر درام‌نمایی این کارگردان در فیلم است. او فیلم‌اش را با بازیگران ناشناس نمی‌سازد و به مخاطب احترام می گذارد.
مینا ساداتی درباره دلیل حضورش در فیلم «درخت گردو» عنوان کرد: به نظرم مهدویان کارگردان شجاعی است. به خاطر داستان انسانی فیلم، دوست داشتم در آن حضور داشته باشم. سال‌ها بود به مسائل کردها پرداخته نشده بود. فکر می‌کنم کردها هنوز همان وضعیتی را دارند که 30 سال پیش داشتند.
او افزود: تعدد لوکیشن و دیگر چالش‌ها از جمله کار کردن با آقای مهدیان که به بازیگر نمی‌گوید چه باید کند و او باید خودش را در جریان فیلم پیدا کند، از جمله جذابیت‌های این فیلم برایم بود.
مینو شریف دیگر بازیگر فیلم درباره حضورش در «درخت گردو» گفت: این فیلم اولین فیلم سینمایی من بود. خیلی خوشحالم که با این فیلم، کار حرفه‌ای‌ام را شروع کردم. فضای کاری مهدویان ساده نیست زیرا بازیگر همیشه باید متمرکز باشد. از تک تک بازیگران و آقای مهدویان تشکر می‌کنم که راه را به من نشان دادند.
او بیان این که اصالتا کرد است افزود: من می‌دانم فیلم‌هایی که با این زبان یا با موضوع کردها ساخته می‌شوند معمولا دیده نمی‌شوند یا سرمایه‌گذار پیدا نمی‌کنند. کاراکتر مریم یک زن جوان سردشتی بود و تمام تلاشم را کردم این نقش را درست بازی کنم. درست است که کرد هستم اما یادگیری این زبان سخت بود. اولین برخورد من با زبان کردی در 19 سالگی بود اما باید این را بگویم که لهجه کردی شهر به شهر و روستا به روستا با یکدیگر فرق دارد.روز اولی که بچه‌های فیلم را دیدم متاسفانه آن‌ها اصلا حرف ما را متوجه نمی‌شدند و نیاز به مترجم داشتند.
در ادامه نشست، مهران مدیری با اشاره به چالش‌هایی که در طول ساخت فیلم با آن‌ها رو به رو شده بود گفت: ما صبح زود بیدار می‌شدیم و بیدار شدن در آن ساعت برای من فاجعه بود، چندبار ساعت 6 صبح حرکت کردیم و به سنندج رفتیم و ساعت‌ها در راه بودیم. همچنین در مسیر پنج ساعت در راه بودیم، به بهانه‌های مختلف به بانه می‌رفتیم و عذاب می‌کشیدیم.
حبیب خزایی‌فر هم درباره ساخت موسیقی «درخت گردو» توضیح داد: تحقیقات مفصلی درباره موسیقی کردستان کردم و درنهایت به این نتیجه رسیدم که باید از این آهنگ‌ها استفاده کنم. همچنین برای موسیقی این فیلم از آهنگسازان بومی کرد استفاده کردم.
پیمان معادی بازیگر اصلی این فیلم طی تماس تلفنی در این جلسه مشارکت کرد و درباره حضور خود در این فیلم گفت: سیمرغ و بازتاب بین‌المللی برایم اهمیتی ندارد؛ زیرا این فیلم بسیار مهم‌تر از این حرف‌هاست. محمدحسین مهدویان را سال‌هاست می‌شناسم و می‌دانستم چقدر سینما را می‌شناسد. در طی ساخت فیلم فهمیدم عوامل این فیلم مدت‌هاست با هم همکاری می‌کنند و یک همدلی خاصی داشتند. او گروه فوق‌العاده ای دارد. این فیلم مهمی است. من این فیلم را عاشقانه بازی کردم و امیدوارم مردم آن را دوست داشته باشند. از تمام اظهار لطف‌هایی که تا امروز به به من شده تشکر می‌کنم.
مهدویان در بخش دیگری از نشست درباره پیمان معادی تصریح کرد: از راه دور به پیمان معادی سلام می‌کنم. در طول ساخت فیلم به او فشار زیادی وارد شد. او چند روز در بیمارستان بستری شد و به کمک قرص و آمپول در صحنه فیلمبرداری حاضر می‌شد. پس فکر نکنید این فیلم الکی ساخته شده است.
هادی بهروز (مدیرفیلمبرداری) درباره شیوه‌های فیلمبرداری این فیلم گفت: تمام اتفاقات باعث شد که برای هر دهه‌ای که فیلم در آن روایت می‌شود فرمت خاصی استفاده شود که مخصوص آن دهه باشد. تجربه بسیار جذاب و جدیدی برای من بود و خوشحالم که در این فیلم حضور داشتم.
ابراهیم امینی (فیلمنامه‌نویس) هم درباره نقاط منفی و مثبت فیلمنامه «درخت گردو» گفت: ما تجربه کارهای قبلی را داشتیم و در تمام آن‌ها بر مبنای یک داستان واقعی فیلمنامه نوشتیم. در نوشتن یک فیلمنامه واقعی باید اول فهمید که چه اتفاقاتی و چگونه رخ داده است. پس از این مرحله باید نحوه روایت و عرضه آن‌ها را بلد باشیم سپس درباره رویدادها صحبت کنیم زیرا انگیزه انسان‌ها مشخص نیست.
پیمان معادی در بخش دیگری از این نشست گفت: اجازه می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و از محمدحسین مهدویان بابت انتخاب شجاعانه‌ای که داشت و من را برگزید تشکر کنم همچنین از عبدالله مهربان معلم زبانم در این فیلم ممنونم که برای رسیدن من به نقش قادر بسیار تلاش کرد.از مهران مدیری که حق مطلب را ادا کرد تشکر می‌کنم. من هم عاشق کردها هستم و از مردم کردستان تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند لباس فاخرشان را بر تن کنم. آن‌ها درهای خانه‌هایشان را به روی ما باز کردند و اجازه بازی و نشان دادن یک دوره زمانی و یک رویداد از مردم ایران را دادند. امیدوارم حق مطلب را ادا کرده باشم و می‌خواهم سر تعظیم جلوی این مردم که طی سالیان رنج کشیده‌اند فرود آورم.
کارگردان فیلم «درخت گردو» در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به سکانس پایانی فیلم که کولبرها نشان داده شده‌اند فیلم بعدی‌تان درباره این قشر خواهد بود، گفت: هنوز درباره موضوع فیلم بعدی‌ام تصمیم نگرفته‌ام. اما اگر دقت کرده باشید من همیشه درباره موضوعات ملی فیلم می‌سازم. با «درخت گردو» سعی کردم فیلمی بسازم که در عین حال که ملی است نقد شیوه‌های حکمرانی در آن وجود دارد. اقلیت‌های کشورمان تاوان بسیاری برای وطن داده‌اند و همیشه کنار گذاشته شده‌اند آن‌ها برای وطن آسیب دیده‌اند؛ اما به خاطر اینکه هم‌زبان پایتخت نشینان نبودند کسی توجهی به آن‌ها نکرده است.
او تاکید کرد: ما فیلمسازان می‌توانیم فیلم‌های ملی بسازیم که در عین حال شیوه‌های حکمرانی را نقد می‌کنند.
مهدویان همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه که چقدر فکر می‌کنید این فیلم موفق بوده گفت: اینکه این فیلم چقدر موفق بوده یا نبوده را من نباید بگویم، طی سالیانی که فیلم می‌سازم همیشه سعی کرده‌ام نظر منتقدان را بخوانم و به آن‌ها توجه کنم.
ژینا زاهدی بازیگر کودک فیلم «درخت گردو» درباره نقش خود گفت: من در فیلم «درخت گردو» بازی کردم و از بازی در این فیلم بسیار خوشحالم، آقای مهدویان را بسیار دوست دارم و دستش را می‌بوسم.
ماهان کریمی دیگر بازیگر کودک این فیلم نیز درباره حضورش در فیلم عنوان کرد: در این فیلم نقش «ناصر» را بازی کردم، فیلم درخت گردو را خیلی دوست داشتم و به نظرم بازی در این فیلم اصلا سخت نبود.
مهیا کریمی نیز بازیگر نقش «مال‌مال» نیز گفت: در این فیلم نقش مال‌مال را بازی کردم، به نظرم بازی در این فیلم بسیار سخت بود.
در نشست خبری فیلم «دوزیست» مطرح شد:
جبر زندگی آدم‌ها را مجبور می‌کند دوزیست‌وار زندگی کنند
نشست خبری فیلم «دوزیست» به کارگردانی و نویسندگی برزو نیک‌نژاد با حضور کارگردان، سعید خانی (تهیه‌کننده)،علی برازنده (مدیرفیلمبرداری)، جوادعزتی، هادی حجازی‌فر، پژمان جمشیدی، ستاره پسیانی و الهام اخوان (بازیگران) امیرحسین قدسی (طراح صحنه)، مهدی سعدی (تدوین)، ملودی اسماعیلی (طراح لباس) و حمیدرضا مدقق (منتقد) با اجرای محمدرضا مقدسیان امشب سه‌شنبه پانزدهم بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزارشد.
در ابتدا منتقد حاضر در نشست، تصریح کرد: برای دومین بار فیلم را دیدم و به این نتیجه رسیدم که «دوزیست» فیلمی با پایان غافلگیر کننده‌است و مخاطب را شگفت زده می‌کند. این فیلم تماشاگرش را فریب نمی‌دهد بلکه به مخاطب نشانی می‌دهد و این نشانه‌ها در دیالوگ‌ها نیز بیان می‌شود. شخصیت حمید در ظاهر فیلم نیز دروغ می‌گوید و نشانه‌های مختلفی با خود همراه دارد. در این فیلم جزئیات زیاد است. می‌توان گفت که «دوزیست»، فیلم مراقبت است و در همه بخش‌ها این مراقبت نشان داده شده‌است.
او با اشاره به بازیگران این فیلم افزود: آشنایی‌زدایی از بازیگرها از دیگر ویژگی‌های مثبت فیلم «دوزیست» است.
مدقق خطاب به نیک‌نژاد خاطرنشان کرد: به نظرم برزو می‌توانست فیلم «لانه زنبور 2» را نیز بسازد.
جمشیدی نیز در خصوص نقش‌اش در فیلم گفت: خوشحالم که در این نقش بازی کردم. پیشنهاداتی که در سال به من می‌شود اکثرا ژانر کمدی است و حضور در این نقش و فیلم برای من تجربه متفاوتی بود.
جمشیدی با اشاره به تاثیر تئاتر روی بازیگری‌اش افزود: بازی در تئاتر بسیار سخت است، من تجربه حضور در سی تئاتر را داشته‌ام کرد و این تجربه از من آدم و بازیگر دیگری ساخت.
نیک‌نژاد نیز با بیان اینکه از نتیجه کار راضی هستم در مورد فیلم «دوزیست» اظهار کرد: سعی کردم در این فیلم خیلی از واقعیت‌ها را نگویم. همه ما حرفهای نزده زیادی داریم و جبر زندگی آدم‌ها را مجبور می‌کند دوزیست‌وار زندگی کنند.
کارگردان فیلم در ارتباط با انتخاب بازیگران نیز گفت: قرار بود ساخت این فیلم آذر پارسال آغاز شود و همه بازیگرها انتخاب اول ما بودند.
سعید خانی نیز در ارتباط با ساخت و پخش فیلم گفت: در ابتدا به دنبال پخش فیلم در پاییز بودیم؛ اما نهایتا تصمیم به اکران فیلم در جشنواره گرفتیم.
حجازی‌فر نیز در ارتباط با نقش خود در فیلم «دوزیست» گفت: از شانس خوب من است که نقش‌های مختلفی به من پیشنهاد می‌شود. تجربه‌های دوست داشتنی را در کنار این تیم خوب داشتم. در بازیگری جرات ریسک زیادی دارم و همچنان در این حیطه تجربه می‌کنم.
نیک‌نژاد در ادامه در ارتباط با انتخاب بازی الهام اخوان در این فیلم گفت: من برای این نقش قطعا بازیگر چهره جدید می‌خواستم. نمایشی از او دیدم و پس از گفت‌وگو با آقای خانی او برای ایفای این نقش انتخاب شد. او در رشته بازیگری تحصیل کرده‌است. برای درست از آب درآمدن این نقش دو سال با او کار کردم. به‌نظر من نتیجه بازی او خوب بود و توانست بین بازیگران چهره خوب بازی کند و بازی یکدستی با آن‌ها داشته باشد.
الهام اخوان در ارتباط با نقش‌اش در «دوزیست» گفت:صرف‌نظر از اینکه توانستم این تجربه خوب را جلوی دوربین داشته‌باشم، بازی در کنار بازیگران خوب و حرفهای فیلم، برایم تجربه بی‌نظیری بود.
او ادامه داد: کارکتر مریم با خودم تفاوت‌هایی داشت که با کمک هم تیمی‌های خوبم توانستم آن را پرداخت کنم.
برازنده هم درباره فیلمبرداری فیلم گفت: عموما در این فیلم از لنزهای تیره‌تری استفاده کردیم و گفت‌وگوهای قبل از فیلم در روند فیلمبرداری بسیار موثر بود.
در ادامه نشست، مهدی سعدی در ارتباط با تدوین فیلم گفت: امیدوارم این فیلم را دوست داشته باشید. من از تدوین این فیلم لذت بردم و تلاش کردم زحمات عوامل فیلم به خوبی نشان داده شود.
پژمان جمشیدی هم درباره همبازی بودنش با جواد عزتی گفت: جواد در پشت صحنه بسیار خوب و همراه است و من در دو فیلم «جهان با من برقص» و «دوزیست» تجربه بسیار خوبی با او داشتم.
کارگردان فیلم همچنین در ارتباط با شخصیت‌های فیلم و طبقه اجتماعی آن‌ها گفت: شخصیت‌های فیلم طبقه اجتماعی متوسط رو به پایین بودند.
او افزود: به دنبال بیان خرده روایت‌ها در این فیلم نبودم و تلاشم بر این بود که آدم‌ها و شخصیت‌های فیلم را از روایت و منظر آدم‌های دیگر بشناسیم.
کارگردان فیلم تصریح کرد: تلاش کردم قصه مردانه تعریف کنم و معتقدم خانم‌ها در ایران در بعضی از قسمت‌های زندگی تحت جبر قرار می‌گیرند.
او در ارتباط با پایان فیلم بیان کرد: اتفاقات مختلفی در کشور رخ می‌دهد که تاثیرش را روی آدم‌ها می‌گذارد، در سکانس اول فیلم گفته می‌شود زندگی شعبده بازی است و در پایان نشان می‌دهد که خیلی از اتفاقات زندگی ممکن است رخ ندهد.
کارگردان در مورد تحول شخصیت‌های فیلم نیز توضیح داد: برخی از این تحولات گاها به اجبار نقش است و سیر بالا و پایین برای این تحولات در فیلم تعریف شده است.
تدوینگر فیلم در خصوص تدوین فیلم اظهار کرد: اگر صدای فیلم را ببندیم تصویر گویای همه چیز است و رد شدن از برخی صحنه‌ها ما را به بخش‌های مهم فیلم نزدیکتر می‌کند.
تهیه‌کننده فیلم در ارتباط با ساخته شدن فیلم در بخش خصوصی بیان کرد: بعد از فیلم «ارادتمند ...» دیگر نمی‌‌خواستم فیلم اجتماعی بسازم؛ اما احساس کردم با کمک برزو می‌توانم فیلم اجتماعی خوبی با هم بسازیم. در کنار تیم حرفهای تلاش کردیم فیلم خوبی بسازیم تا اگر فیلم فروخت دستمزد برزو را بدهیم.
چهارمین روز جشنواره فیلم فجر با رونمایی از فیلم‌های بلند داستانی «آن شب»، «درخت گردو»، «دوزیست»، فیلم مستند «خسوف» و فیلم کوتاه «اشغال» همراه شد و در میان این آثار، مطابق با انتظارات فیلم «درخت گردو» اثری بود که بیش از دیگر فیلم‌ها توجه عمومی را به خود جلب کرد.
