اگر مبتلا به کرونا شدیم چگونه مراقب خودمان باشیم؟

24 تجربه کاربردی از زبان پزشکی که مبتلا شده بود

اگر تا روز پنجم و ششم بتوانید ویروس چموش را مدیریت یکپارچه کنید روز ۵ یا ۶ از چموشی خارج و سربه زیر می‌شود. در این روز به مبارکی ایمنی بدنتان آنقدر قوی شده که ویروس را فتیله پیچ کند. به زندگی لبخند بزنید و امیدوار باشید

به گزارش «تابناک» به نقل از عصرایران، دکتر حسین کرمان‌پور در مقدمه‌ی این مطلب آورده است:

خوشحالم که اصول کنترلی که در حین بیماری برای گرفتاران کرونا به زبان ساده و نه علمی نوشتم به کار بسیاری آمده و اندکی از درد و ناراحتی آنها را کاسته‌است. حال که شکر خدای مهربان نقاهت حاصل شده‌است به سفارش دوستان تلاش می‌کنم با بازنگری نسبت به مطالب قبل هرآنچه به دردتان می‌خورد را تا دوره نقاهت تکمیل کنم. فایل‌های زیادی را هم شنیدم و هم دیدم و سعی کرده‌ام انطباقات علمی هم رعایت کامل شود.

با هم این مطلب را می‌خوانیم؛

بدترین چیزهایی که بیمار مبتلا به کرونا از جمله مرا اذیت کرد را با نمونه و چگونگی کنترل حداکثری تقدیم می‌کنم:

۱- تب و درد: تب باعث سردرگمی و بی‌انگیزگی و یک حالت بی‌قراری آزارنده می‌شود.

خوردن قرص استامینوفن ۵۰۰ تا حداقل هر ۴ ساعت آبی است بر آتش! بدنشویه همراه با مایعات زیاد اثر قرص را تا چندبرابر افزایش می‌دهد

۲- لرز: یک واکنش طبیعی در خصوص ورود سم ویروس است که در مورد کرونا فوق العاده آزارنده است.

ضمن آنکه با تب‌گیر دقیقا مواظبید تب بالای ۳۹ نرود بهترین دارو برای آرامش این بخش علاوه بر داروی قبل تشکچه برقی با دمای کم است. نگران نباشید بگذارید همزمان با لرز کم‌کم گرما هم آرامش را به بدن شما وارد کند.

3- دمای اتاق قرنطینه و خانه: همانطور که همه شنیده‌اید دمای بالای ۲۷ درجه به منزله دار زدن ویروس کروناست. سعی کنید دمای خانه و اتاق قرنطینه اگر برای جابجایی هوا زیر ۲۵ آمد بلافاصله دما را تا ۲۸ درجه برسانید. حتی اگر از لباس کمتر استفاده می‌کنید بهتر است دمای خانه و اتاق ۲۸ و حتی گرمتر باشد تا سطوح تاب‌آوری ویروس را کاهش دهند.

۴- تنگی نفس: ریه‌ها گرفتارند. سرفه‌ها اذیت کننده است.

اگر اکسیژن دارید مصرف کنید و اگر ندارید تمرین پرسازی ریه ها را انجام دهید. من تمرینی دارم که عمری است انجام می‌دهم. رو به شرق بایستید و با شصت و سبابه گوش چپ و همزمان با دست راست لاله گوش چپ را گرفته( دست چپ زیر دست راست قرار می‌گیرد) ریه‌ها را تا حدی که می‌توانید از هوا پر کنید و روی پنجه‌های پا همین طور که نفس می‌گیرید بنشینید کمی تامل و همینطور که بازدم می‌کنید بایستید. این کار را ۱۴ بار ( جمعاً ۲۸ نشست و برخاست) انجام دهید یکبار در روز ترجیحا صبح.

۵- بی‌قراری: سیستم فرماندهی بدن به نوعی بهم می‌ریزد.

آب ساده، دیرترین مایعی است که حال بهم زن می‌شود. به تواتر مایع بنوشید خصوصاً آب. مایعات را در مزه‌های مختلف و با فاصله از هم میل کنید تا زده نشوید. هرچه رنگ ادرار روشن‌تر حال شما بهتر خواهد بود و هرچه تیره‌تر یعنی حرف مرا گوش نداده‌اید. هم گرم بنوشید هم سرد! هم گازدار و هم بی‌گاز فقط الکل نباشد.

ترشی معمولی خالی ۵۰۰ سی‌سی است. آن را با خودبه دستشویی ببرید اگر در۲۴ ساعت ۵۰۰ تا ۸۰۰ سی‌سی ادرار داشتید و روشن یعنی اوضاع نوشیدن درست است. انتظار ندارید پودر مملو از سم را در دهانتان ریخته و بدون آب کافی تا نوک انگشتتان در تعقیب ویروس برود؟! داروها به آب کافی نیاز دارند.

۶- کلیه‌ها در ویروس کرونا مستعد آسیب‌اند!

هم دستور ۴ را دوباره بخوانید و هم داروی سرخود مصرف نکنید یک وقت!

۷- بی خوابی از عوارض عفونت است.

چون خواب مناسب در شب است، روزها سرخودتان را به چیزی گرم کنید تا شب از فرط خستگی خوابتان ببرد وگرنه شب و روز عوض می‌شود و این به بیقراری شما خواهد افزود

۸- بی اشتهایی و تهوع: رنج فوق‌العاده‌ای است و دل را به خدا نزدیک می‌کند چندان که از ته دل خدا را صدا می‌زنید.

شربت دیفن هیدرامین ۱۰ سی‌سی ویژه بزرگسالان، نیم ساعت قبل از وعده غذایی تا ۸۰ درصد شما را آرام‌تر می‌کند. من این را بعد از نعره‌های زیاد فهمیدم؛ پس اگر خوب شدید دعایم کنید و به یک نفر دیگر هم یاد دهید. مصرف قطره یا قرص پلازیل یا همان متوکلوپروماید را توصیه نمی‌کنم ولی بالاخره ممکن است کسی به این یکی پاسخ بهتری بدهد. این دارو با داروهای ضد ویروس کمی هم تداخل دارد ظاهراً

۹- خیلی‌ها از نحوه بروز و ظهور علایم و مراجعه با عدم مراجعه پرسیدند! در این قسمت کمی این موضوع را باز می‌کنم. فرض کنید همه ما قدرت گرفتن کرونا را داریم. ۸۰ درصد ما و شاید هم بیشتر این چند علامت اولیه را کم و بیش خواهیم داشت:

-تب پایین( ۳۷/۸ تا ۳۸/۳)
-بدن درد
-خارش و ناراحتی گلو
- سردرد
- سرفه خشک یا با ترشحات
- کمی تهوع و دلپیچه
- لرز مختصر
- آب‌ریزش بینی
-عطسه
-اسهال
این علایم ممکن است در هر کرونایی باشد اما مادامی که در ۲۴ ساعت تا ۴۸ ساعت اولیه همه علایم با هم و رو به افزایش گذارد و علایم جدیدی مثل تند شدن تنفس بیش از ۲۴ در دقیقه یا تب ماندگار بالای ۳۸/۵ داشتید توصیه می‌کنم در خانه نمانده و به بیمارستان مراجعه کنید. ثابت ماندن و کم شدن علایم نشان می‌دهد مدیریت شما و اهل خانه عالی است و با همین دست فرمان ویروس را به روز پنجم و ششم برسانید گورش را کنده‌اید.