به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز پنجشنبه چهارم اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که اظهارات روز گذشته رئیس جمهور در انتقاد از شهبه افکنی در مدیریت کرونا و آنچه کاسبی تحریم و کاسبی کرونا میگوید، در تعدادی از روزنامهها به موضوع اصلی یادداشتها و گزارشها تبدیل شده است.
روزنامه کیهان یادداشت روز خود با تیتر رونمایی از «کاسبان کرونا» را به همین موضوع اختصاص داد و روزنامه آفتاب یزد و شهروند نیز یادداشت و گزارشی با این موضوع منتشر کردند. شهروند تیتر شِکوه رئیسجمهوری از دو دستگی و آفتاب یزد مطلبی با عنوان باز هم کاسبان تحریم را چاپ کرد.
دیگر موضوع مهم روز پرتاپ ماهواره نظامی سپاه با نام نور است که با تیترها و عناوینی همچون دنیا زیر دید ایران/ پرتاب موفق اولین ماهواره نظامی (کیهان)، ورود نظامی ایران به فضا (مردمسالاری)، رصد نظامی جهان با «نور» سپاه (جوان) و چشم سپاه در مدار زمین (خراسان) در صفحات نخست برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم؛
محمد صادق جوادی طی یادداشتی با عنوان باز هم کاسبی تحریم در شماره امروز روزنامه آفتاب یزد نوشت: اظهارات دیروز رئیس جمهور درباره مخالفانی که عملکرد دولت در مدیریت بحران کرونا را زیر سوال میبرند و مقایسه کاسبان کرونا و کاسبان تحریم در واقع ناشی از شرایطی است که اکنون در اختیار مخالفان قرار گرفته است. اگر قرار باشد به دولت ایرادی و انتقادی وارد شود چه مستمسکی بهتر از کرونا که بخشهای زیادی از معیشت، عواطف و حتی جان مردم را درمعرض خطر قرار داده است. در واقع همه لوازم ممکن برای هجمه همه جانبه علیه دولت فراهم شده است با این حال اگر منصفانه به ماجرا نگاه کنیم دولت با توجه به اختیارات و امکاناتش چندان بد عمل نکرده است.
اگرچه میتوانست بهتر هم عمل کند، به ویژه درمقایسه با سایر کشورهایی که تحریم اقتصادی، منازعه درونی یا جریانهای موازی را تجربه نمیکنند ایران توانسته وضعیت را تا حد قابل قبولی مدیریت کند. هرچند برخی شائبهها درباره آمار و ارقام رسمی مربوط به مبتلایان و میزان مرگ ومیر نسبت با آنچه منتقدان دولت اعلام میکنند وجود دارد با این حال به فرض اینکه آمار چیزی حدود ۵۰ درصد بیش از آمار رسمی باشد نیز در مقایسه با سایر کشورهای مدعی عملکرد مناسبی ثبت شده است.
اگرچه میتوان انتقاداتی را از نحوه مدیریت دولت مطرح کرد، نباید انتظار معجزه داشته باشیم. به طور کلی نیز جامعه ایرانی جامعهای نیست که دوماه به قرنطنیه و خانه نشینی برود. حتی میتوان گفت: نمونه چنین سطحی از قرنطینه را جز در چین و با حاکم شدن شرایط خاص امنیتی در سایر نقاط جهان مشاهده نکردیم که مردم برای مدت طولانی به یک قرنطینه کامل بروند.
به نظر میرسد سخنان دیروز روحانی با این تفاسیر چندان بیراه نیست و برخی به دنبال کاسبی و تقویت حیات سیاسی و اقتصادی خود با بهره برداری از شرایط کرونا هستند. همانطور که کاسبان تحریم کسانی بودند که از عدم برقراری ارتباط میان ایران و غرب در داخل و خارج کشور منفعت میبردند و با برجام مخالفت میکردند تا هدف نهایی خود را که عدم توفیق دولت بود و هست محقق کنند. شواهد گویای آن است که آنها امروز هم در ماجرای کرونا در پی آنند که ناتوانی دولت را دنبال کرده و به ثبت برسانند؛ بنابراین خیلیها در داخل و خارج به هر بهانهای چوب لای چرخ دولت میگذارند چرا که منافعشان در ناتوان ساختن دولت است تا از ناامید کردن مردم و زمینگیر کردن دولت کسب خودشان را بکنند. به عنوان نمونه همانهایی که مخالف برجام و برداشته شدن تحریمها بودند امروز مخالف تصمیم دولت برای درخواست وام پنج میلیارد دلاری از صندوق بین المللی پول هستند.
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان در بخشی از یادداشت روز امروز این روزنامه با عنوان رونمایی از «کاسبان کرونا» نوشت: کدام کاسب تحریمی را میتوان یافت که برای لغو تحریمها سر از پا نشناسد؟ و دولت محترم را به این علت که راه و رویهاش مانع لغو تحریمها نیست مورد انتقاد قرار بدهد و همگان هم ببینند و شاهد باشند که حق با آنها بوده است؟ منتقدان کاسب تحریمند یا کسانی که به هشدارهای آنان توجهی نکرده و بر شمار تحریمها افزودند؟!
- آقای رئیسجمهور از کسانی که درباره آمار مربوط به مبتلایان کرونا، درمانشدگان، پیشرفتهایی که در این زمینه داشتهایم تردیدافکنی میکنند به شدت انتقاد کردهاند که گلایهای بجا و ضروری بوده و هست. ایشان در این خصوص میگویند «یک افکار کودکانه و بچهگانهای در ذهن یک اقلیت کوچکی سیر میکند و خیلی متأسفیم این اقلیت کوچک خط را از بیرون میگیرد و متاسفانه هر چه آنها میگویند، اینها دومرتبه تکرار میکنند و...»!
این اعتراض آقای روحانی کاملاً بجا و ضروری است و انتظار آن است که مراجع قضایی و امنیتی از کنار دغدغه اعلام شده ایشان به آسانی عبور نکنند و خط ارتباط شبههافکنان داخلی با کانونهای بیرونی را دنبال نموده و کور کنند. اما این طیف شبههافکن و جریان کارشکن از چه کسانی تشکیل شده است؟ بخوانید!
- با پوزش از جناب روحانی باید گفت که شبههافکنان داخلی همان افراد و جریاناتی هستند که سنگ حمایت از دولت و اصلاحطلبی و تدبیر و امید را به سینه میزنند. فقط نیمنگاهی به آنچه در برخی از روزنامههای زنجیرهای مدعیاصلاحات چاپ و منتشر میشود و یا اظهارات رئیس شورای شهر تهران و چند تن دیگر از اعضای این شورا و... به وضوح نشان میدهد که شبههافکنان نسبت به اقدامات قابل تقدیر دولت و مخصوصاً وزارت بهداشت و کادر درمانی و بهداشتی کشور چه کسانی هستند. علاوه بر افراد و جریانات یاد شده برخی از اعضای دولت نیز به گونهای دیگر و البته بدون نیت سوء در مسیر اقدامات دولت خدشه ایجاد کردهاند که نامه گلایهآمیز ۱۵ فروردین آقای دکتر نمکی وزیر محترم بهداشت به جناب رئیسجمهور نمونهای از آن است.
و اما در سوی دیگر ماجرا، تمامی روزنامهها، افراد و جریاناتی که منتقد برجام بودهاند، بدون استثناء از اقدامات دولت و همه دستاندرکاران مقابله با ویروس کرونا حمایت و تقدیر کرده و زحمات شبانهروزی آنان را پاس داشته و میدارند. به عنوان نمونه، روزنامه کیهان در تمامی شمارههای خود، بخش قابل توجهی از اخبار و گزارشهای روزنامه را به شرح خدمات دولت و سایر مراکز نظام در مبارزه و مقابله با کرونا اختصاص داده است و حتی یک نسخه از آن را نمیتوان یافت که از پرداخت به این مبارزه و تقدیر از دستاندرکاران این مقابله خالی باشد و یا گزارشهای پیدرپی از تلاش گسترده و مثالزدنی مردم در کمکرسانی به بیماران و همیاری با مسئولان نداشته باشد.
- و بالاخره اگر منظور آقای روحانی از اتهام «کاسبان تحریم»، منتقدان برجام باشد -که متاسفانه هست- منتقدان برجام تقدیرکنندگان و حامیان اقدامات نظام و مردم در مقابله با کرونا هستند و اگر منظور ایشان از واژه جدید، یعنی «کاسبان کرونا»! شبههافکنانِ همسو با دشمنان تابلودار مردم و نظام باشد که ظاهراً هست، بیشترین آنها را باید در میان مدعیان حمایت از دولت جستوجو کنند.
محمدمهدی مظاهری استاد دانشگاه طی یادداشتی با عنوان ضربه کرونا به دولتهای پرمدعا در شماره امروز روزنامه آرمان ملی نوشت: واپسین ماههای سال ۹۸ با شیوع ویروس جدید و کشندهای همراه شد تا جامعه ایرانی شاهد سبک جدیدی از بحران باشد؛ البته این بار بحرانی که نه فقط کشور ایران، بلکه همه دنیا با آن دست و پنجه نرم میکند. اینجا بود که دولتهای مدعی، بهویژه دولتمردان کشورهای توسعه یافته که همواره با نگاهی از بالا به پایین به سایر دولتها مینگرند و خود را در جایگاه رهبری و سروری جهانی میبینند، به تدریج از ژستهای سیاسی همیشگی فاصله گرفتند و رسانههای مورد حمایت آنها نیز که مدتهاست پروژه ناکارآمد نشان دادن دولت ایران و ناامید و جداکردن ملت از دولت را کلید زدهاند، یکی پس از دیگری صدای خود را پایین آوردند و ناچار به پذیرش واقعیتها شدند. در حالی که دولت ایران که طی سالهای اخیر همواره با بحرانهای ساختگی پشت سر هم مواجه بوده، سریع توانست برای مقابله با بحران کرونا آماده شود و بخشهای مختلف بهداشت و درمان، آموزشی، نظامی و امنیتی را برای کنترل این اپیدمی زیر یک چتر درآورد و از بروز فاجعه جلوگیری کند، دولتهای پرمدعایی، چون آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی در مقابله با این بحران اوج ناکارآمدی خود را نشان دادند.
البته بحران کرونا تنها ضعف و ناکارآمدی کشورهای اروپایی و آمریکایی را اثبات نکرد، کمبود تابوت برای دفن قربانیان کرونا در اکوادور، ضرب شتم و توهین به مردم در هند و افغانستان بهدلیل رعایت نکردن اصول قرنطینه، دستور رئیس جمهور فیلیپین برای شلیک پلیس به ناقضان اصول قرنطینه، بیتفاوتی رئیسجمهور بلاروس به بحران کرونا و توصیه وی به مردم کشورش به جدی نگرفتن این بحران و بهویژه تصمیم مقامات دولتی ترکمنستان برای بازداشت کردن افرادی که ماسک بزنند یا در مورد ویروس کرونا حرف بزنند، ابعاد جدیدی از نقصان و کمبود دولتهای ملی را به رخ جهانیان کشید. در واقع برای مردم جهان آشکار شد که در همین برهه از تاریخ که ارتباطات و اقتصاد جهانی شده و نوآوریهای علمی و فناورانه به طرز شگفت انگیزی در حال پیشرفت است، بسیاری از دولتهای ملی در شرایط بحرانی از تامین نیازهای اولیه شهروندان خود نیز عاجزند، ذخایر کالاهای استراتژیک آنها به شدت ضعیف است و البته بسیاری از این دولتمردان در قرن بیست و یکم نیز همچنان خرافی، مستبد و غیرمردمی هستند و برای مقابله با بحرانهای فراگیر، روشهای فردی و سرکوبگرانه را ترجیح میدهند. از این رو بحران کرونا پردههایی را از پیش چشم برداشت و برخی حقایق را روشن ساخت؛ اینکه ناکارآمدی و سوء مدیریت در زمان بحرانها مسالهای فراگیر است و دولت ایران حداقل در این بحران از بسیاری کشورهای پیشرفته بهتر عمل کرده و رمز این موفقیت همبستگی ملت با دولت برای دستیابی به هدف واحد یعنی «شکست کرونا» بوده است.