به گزارش تابناک اقتصادی؛ بسیاری از اقتصاددانان بر این باورند که امروزه دیگر حجم سرمایه و اندازه‌ی بازار در توسعه‌ی اقتصاد کشورها نقش اساسی ندارد، بلکه دانش و فناوری نقش برجسته‌ای در این زمینه پیدا کرده است.
ذکر این مهم لازم است، اقتصاد دانش بنیان، اقتصادی نیست که در آن صرفاً از فناوری‌های سطح بالا استفاده شود، بلکه اقتصادی است که در آن تمامی کسب و کار‌ها و صنایع به فراخور نیاز خود از توزیع و کاربرد دانش در پیشبرد اهدافشان بهره ببرند.
به نظر می‌رسد، در دنیای امروز رمز موفقیت در اقتصاد این نیست که سرمایه‌ی پولی بیشتری داشته باشیم، بلکه دانش است که می‌تواند صنایع را به لحاظ کیفیت به جلو پرتاب کند و افزایش سودآوری آنها را در پی داشته باشد.
گویا اگر دانش را مبنای تولیدات خود قرار ندهیم از قافله‌ی این امر در جهان چنان باز می‌مانیم که محکوم به شکست خواهیم بود. در این خصوص نظرات محمدتقی نقدعلی نماینده مردم خمینی شهر در مجلس را جویا شدیم که در ادامه می‌آید.
نقدعلی با اشاره به این که دانش بنیان کردن صنایع و مخصوصاً صنایع بزرگ تولید ثروت را در پی دارد، تصریح کرد: هر چقدر صنایع دانش بنیان‌تر شوند راه‌های میان بر برای افزایش کمی تولید و بالا بردن کیفیت محصولات پیدا می‌کنند. ما در آموزه‌های دینی هم مصداق این امر را داریم که وقتی افراد بدون دانش کاری را انجام می‌دهند، مانند حیوانی هستند که دور آسیاب می‌چرخد، هرچند تلاش زیادی می‌کنند، به نتیجه‌ای نمی‌رسند. یا مانند کسی هستند که راه را بلد نیست و هر چه سریع‌تر می‌رود در واقع از هدف دورتر می‌شود. بنابراین، دین اسلام نیز به اهمیت استفاده از دانش در هر کاری صحه گذاشته است.
وی ادامه داد: می‌بینیم که با ورود تکنولوژی‌های پیشرفته و به اصطلاح های تک یا قله‌ی دانش در صنایع، بسیاری از روند‌ها با مسیر کمتری طی می‌شود و کیفیت و کمیت تولید محصولات افزایش می‌یابد؛ بنابراین، لزوم استفاده از دانش در صنایع بر کسی پوشیده نیست. به طور مثال، در گذشته رایانه‌ها یا تلفن همراه بسیار بزرگ و جاگیر بودند، اما به موازات پیشرفت علم بسیار کوچک شده اند و نیاز‌های بیشتری از انسان را برطرف می‌کنند. در همه‌ی صنایع همین طور است و اگر از دانش استفاده کنیم می‌توانیم به بالا بردن بهره وری و بهینه سازی بپردازیم.
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: ما شاهدیم که هر روز نسخه‌های جدیدی از محصولات رونمایی می‌شود و به روز می‌شوند. اما متاسفانه در عرصه‌ی خودرو با وجود این همه پتانسیل‌های داخلی که داریم، شاهد پیشرفت چشمگیری نیستیم. من به عنوان کسی که تقریباً حدود ۲۰ سال است با نخبگان مختلفی ارتباط دارم می‌دانم که افراد زیادی برای تک تک اجزای خودرو نظرات جدید و فناورانه دارند، اما این‌ها جنبه‌ی عملیاتی پیدا نمی‌کنند. در دنیا هم شاهد هستیم که هر روز کیفیت محصولات افزایش می‌یابد و خودروهای جدیدی به بازار می‌آید که قیمت پایین‌تر و کیفیت بالاتری دارند. عادت کردن به نسخه‌های قدیمی خودروها و عدم به روزآوری آنها، یقیناً این صنعت را با رکود مواجه می‌کند.
به گفته‌ی نقدعلی، ما ظرفیت‌های لازم را برای رشد و شکوفایی صنعت خودرو داریم و باید از آنها بهره‌ی لازم را ببریم. یقیناً اگر صنعت خودرو خودش را به روز و از فناوری‌های نوین مبتنی بر دانش استفاده نکند، صنعت عقب افتاده ای خواهد بود که در نهایت محکوم به شکست است.
وی افزود: اگر ما از ظرفیت‌های دانش بنیان در کشور در حوزه‌ی خودرو بهره نبریم، یقیناً افرادی در خارج از کشور هستند که با اشتیاق این نیرو‌های توانمند را به خدمت خواهند گرفت و از سرمایه‌ی انسانی ما بهره برداری خواهند کرد.
نقدعلی تاکید کرد: ما باید قطعه سازی داخلی را بر محور دانش استوار و با دانش بنیان کردن آنها صنعت خودرو را در کشور به روز کنیم. باید قطعه‌سازی‌های بزرگ و توامندی مانند کروز ایجاد شود که ظرفیت دانش‌بنیان کردن و داخلی‌سازی قطعات بزرگ را داشته باشند. در حال حاضر یک قطعه‌سازی بزرگ داریم که علاوه بر حمایت از این قطعه‌ساز، زمینه رشد قطعه‌سازان دیگر را نیز فراهم کنیم.
این نماینده مجلس گفت: موضوع حمایت تعرفه‌ای از تولیدات داخلی از شمشیر بران‌تر و از آتش سوزان‌تر است. باید در این زمینه با دقت عمل کرد. نمی‌توان گفت که بالا بردن تعرفه‌ی واردات به صورت مطلق به معنای حمایت از تولیدات داخلی است. اگر صنایع داخلی احساس نکنند که رقیبی دارند، رخوت آنها را فرا می‌گیرد.
وی افزود: باید با نظارت و کنترل راهی برای واردات باز بگذاریم؛ اما باید سوپاپ اطمینان همیشه در دست ما باشد. وقتی دیدیم صنایع داخلی مردانه در میدان هستند و کالای خوبی ارائه می‌کنند باید واردات خارجی را کنترل کنیم. هر وقت دیدیم که تولیدات داخلی نتوانستند مطالبات تأمین کننده را برآورده کنند، باید به واردات روی بیاوریم تا فضای رقابتی را تقویت کنیم.
اگر تعرفه خودرو خوب بود الان تمام کشورها از آن استفاده میکردند ولی کار تعرفه بی انگیزه کردن صنعت داخل برای رشد است 
تمام كشورها براي ايجاد توازن در توليد، واردات و صادرات خود از ابزار تعرفه استفاده مي كنند، طبيعي است وقتي توليد كشوري در زمينه يك كالاي خاص صفر باشد ديگر تعرفه معني نخواهد داشت. 