فوتبال ایران تاریخچه درخشانی در میان کشورهای آسیایی دارد. روزگاری تیمهای بزرگ و برتر اروپا و دنیا به ایران میآمدند تا با تیم ملی ایران، تاج و پرسپولیس و حتی پاس بازی تدارکاتی و یادبود انجام بدهند.
محمد صادقی ستاره نیم قرن قبل فوتبال ایران را اینروزها کمتر کسی میشناسد. اگر اسمش را در مجلات قدیمی یا برنامه های ورزشی شنیده باشند، قیافهاش را کسی در نسلهای بعداز انقلاب به یاد ندارد.
به گزارش تابناک ورزشی؛ اما برای فوتبال دوستان پرشمار این روزها عجیب است که بدانند روزگاری در ایران فوتبالیستی بازی میکرد که در یک مسابقه سه گل به بایرن مونیخ زد و به اصطلاح امروزیها هتتریک کرد!
صادقی به تازگی به ۵۰سال سکوت خود پایان داده و از آن روزگار حرف زده است.
بازی افتتاحیه استادیوم آزادی بود که آن موقع آریامهر میگفتند. آن موقع تیمهایی که ایران میآمدند مثل بورکینافاسو نبودند. منچستر یونایتد، بنفیکا با اوزهبیو و سایر تیمهای بزرگ به ایران میآمدند. با پاسپورت ما میتوانستی به ۱۷۰ کشور جهان بروی.
همه ما را rich man وoil man صدا میزدند! میگفتند هر نفر در خانه خود چاه نفت دارد. البته این تفکر آنها بود. وقتی بایرن مونیخ با ما بازی کرد، آشنایی زیادی نداشت. فکر میکرد ما هم کویت و عربستان هستیم که پول بدهیم با ما شل بازی کنند. حشمت مهاجرانی گفت این تیم ملی ایران است و هر چه زور دارید بزنید. میخواهیم خودمان را امتحان کنیم.
بازی در سال ۵۳ و برای خداحافظی همایون بهزادی برگزار شد. چمن آزادی هم جدید بود. آن موقع وضع زمینها خراب بود. وقتی میگویند از زمین خاکی شروع کردیم، واقعا زمینها خاکی بود. ما زمین چمن کمی داشتیم. آدم روی چمن آزادی کیف میکرد. من هم خوزستانی بودم و دوست داشتم سه نفر را دریبل کنم. حالا هر کس گوش بدهد میگوید چقدر تعریف میکند. من سه گل به بایرن مونیخ زدم. بعد از بازی گفتند بازیکنان بایرن مونیخ مست بودند که گیج میزدند و سه گل خوردند.
بعد از بازی، یک مهمانی در باشگاه پاس بود که فوتبالیستهای بایرن مونیخ بودند. خبرنگار از بکن باوئر پرسید که «میگویند شما شرایط عادی نداشتید و به همین دلیل شکست خوردید». بکن باوئر گفت «ما الان در مهمانی مشروبات الکلی نمیخوریم. چطور در بازی حالت عادی نداشتیم؟ اگر قرار بود مشروب بخوریم، الان در مهمانی میخوردیم. تیمشان (ایران) خوب بود و ما را بردند. میبینی که بازیکنان ما الان هم مشروب نمیخورند. این رسم بایرن نیست که در حین اردو مشروب بخورند». خبرنگار هم جا خورد. من و بکن باوئر کنار هم بودیم و او به مترجم میگفت که به من بگوید به بایرن مونیخ بروم. من هم مدتی در آنجا بودم و برگشتم.
شش ماه در مونیخ بودم و با بایرن تمرین میکردم. این مساله خیلی به من کمک کرد. زبان آلمانی سخت بود و من هم یاد نگرفتم. انگلیسی را میشد یاد گرفت اما با زبان آلمانی ارتباط نگرفتم و به ایران آمدم.
محمد صادقی سمت چپ در کنار حسن روشن