به گزارش «تابناک» به نقل از وطن امروز، در شروع این عملیات - طبق گزارش ارتش اسرائیل - ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ رزمنده فلسطینی از ۸۰ نقطه وارد ۲۰ شهرک و ۱۱ پایگاه نظامی در نزدیکی مرز غزه در سرزمینهای اشغالی شدند.
ورود زمینی و غافلگیری صهیونیستها دقیقا برخلاف ۳ اصل دکترین بنگورین است که میگوید جنگ باید همیشه خارج از مرزهای اسرائیل باشد، اسرائیل باید با تکیه بر عنصر غافلگیری دشمنان خود را زمینگیر کند و جنگ نباید طولانی شود.
از آنجا که گروههای مقاومت دسترسی بسیار سختی به سرزمینهای اشغالی دارند (برعکس صهیونیستها که بر مناطق تحت سلطه فلسطین اشراف کامل دارند)، سوال بزرگ این است: این اطلاعات دقیق از منطقه دشمن چطور به دست گروههای مقاومت فلسطین رسیده است.
طی روزهای گذشته یکی از مقامات مسؤول در گروههای فلسطینی به تسنیم گفت بخشی از این اطلاعات از طریق سربازان و نیروهای حاضر در بدنه ارتش اسرائیل به دست آمده است و در واقع آنها راهنمای حماس در ورود به شهرکهای صهیونیستنشین و مهمتر از آن، پایگاههای نظامی بودند و این یکی از بدترین اخبار برای دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل است که نشان میدهد نفوذ گروههای فلسطینی تا چه میزان در بدنه مهمترین رکن رژیم یعنی ارتش پیش رفته است.
هراس از اینکه نیروهای نظامی با دشمنان همکاری کردند نمیتواند به راحتی توسط مقامات صهیونیست مخفی نگه داشته شود، چه آنکه از مدتها قبل رسانههای عبریزبان نسبت به پیامد همکاریهای برخی افسران و سربازان با دشمنان اسرائیل هشدار داده بودند.
این همکاری در گذشته بیشتر معطوف به خرید اسلحه از آنها بود. به نوشته روزنامه صهیونیستی «معاریو»، گروههای فلسطینی پس از ساخت دیوار حائل بین اسرائیل و مصر (یکی از ۶ دیوار احداثشده)، برای تأمین تسلیحات مورد نیاز خود به پادگانهای ارتش اسرائیل رو آوردند.
گروههای مقاومت برای تجهیز واحدهای خود ـ بویژه در کرانه باختری ـ تجهیزات مورد نیاز را از ۳ مسیر عمده به دست میآورند: یکی از طریق پرداخت پول و خرید سلاح از باندهای قاچاق سلاح در اسرائیل، دیگری دستبرد به زاغهها و انبارهای مهمات این رژیم و سوم همکاری برخی نظامیان اسرائیلی.
کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ از سرقت بیش از یکصد هزار فشنگ از انبار مخصوص اسلحههای M۱۶ در پایگاه نظامی تیپ اسکندرونی در شمال فلسطین خبر داد و البته از قول پلیس اسرائیل اعلام کرد این میزان سرقت بیش از ۱۵۰ هزار فشنگ بوده است.
در سالهای گذشته گروههای فلسطینی ـ بویژه نیروهای ویژه آنها ـ عمدتا از تجهیزاتی استفاده میکنند که در اختیار ارتش و نظامیان صهیونیست نیز قرار دارد.
شیوع بحران مصرف مواد مخدر در میان نظامیان اسرائیلی و اعتیاد بخش زیادی از آنها، کار را در مقاطعی برای گروههای مقاومت آسانتر هم کرد، چرا که این بدنه حاضر بود در قبال پول یا مواد، تسلیحات خود را به آنها بفروشد.
روزنامه «یدیعوت آحارانوت» دسامبر ۲۰۲۰ در گزارشی نوشته بود تعداد زیادی از پرسنل گردان ۱۳ تیپ گولانی مستقر در شهرک صهیونیستنشین «کیسونیم» به دلیل کشف حجم عظیمی از مواد مخدر داخل محل استقرار این گردان اخراج شدند.
به گفته منابع اسرائیلی، اعتیاد به مواد مخدر میان پرسنل ارتش رژیم صهیونیستی رو به افزایش است و این مساله بویژه از سال ۲۰۰۹ که ماجرای سرقت سلاح از پایگاههای ارتش اسرائیل فاش شد، به یکی از دلایل تبادل سلاح و پول میان فلسطینیها و افسران ارتش اسرائیل تبدیل شده است.
علاوه بر این، دولت نتانیاهو از ابتدای تشکیل کابینه تاکنون با یک بحران بیسابقه در درون سرزمینهای اشغالی نیز مواجه است. بیش از ۴۰ هفته صدها هزار نفر از ساکنان سرزمینهای اشغالی به صورت مداوم در کف خیابانهای شهرهای بزرگ نظیر تلآویو حضور دارند و با انتقاد از عملکرد دولت، بسیاری از روندهای سیاسی در اسرائیل را مختل کردهاند. این اعتراضها در همان اوایل از کف خیابان به درون سازمانهای نظامی و امنیتی بویژه ارتش نیز رسید و موجب اعتصاب هزاران نفر در درون ارتش شد.
این بحران که صهیونیستها تجربه مواجهه با آن را نداشتند، امروز به یکی از پاشنههای آشیل این رژیم تبدیل شده که بزرگترین مولفه حیاتی آنها یعنی امنیت را با خطر جدی مواجه کرده است.
با این تفاسیر، باید منتظر ماند و دید تبعات شکستهای ترمیمناپذیر اخیر برای نتانیاهو و دولتش چه خواهد بود؟