به گزارش «تابناک» به نقل از دنیای اقتصاد، جلال کریمیان، پژوهشگر حوزه آموزشی می‌گوید: «سهم آموزش در بودجه زمان جنگ با عراق ۲۰ درصد بوده و این رویه تا دهه ۷۰ ادامه داشته است و در حدود ۱۷ و ۱۸ درصد می‌ماند تا دوران احمدی‌نژاد که به ۱۰ و ۱۱ درصد کاهش پیدا می‌کند و تا امروز به همین صورت باقی مانده است.» اینکه این بودجه باقی‌مانده به کجا‌ها اضافه‌شده قابل تحقیق است، اما فقط یک مقایسه سرانگشتی ما را به دلیل اصلی فاصله افتادن‌مان از کشور‌های در حال توسعه و توسعه‌یافته می‌رساند. قابل توجه است که این عدد در کشور‌های توسعه‌یافته (بودجه اختصاص یافته برای آموزش) به صورت میانگین ۲۰ درصد است و در کشور‌های در حال توسعه حدود ۱۵ درصد.
کریمیان می‌گوید: «اگرچه نوسانات جمعیتی کشور‌ها به صورت مشخص قابل بررسی است، اما به نظر من میزان تخصیص بودجه نمی‌تواند تابعی از تعداد دانش‌آموزان باشد. برای اینکه تعداد دانش‌آموزان ممکن است در یک سال کم و در سال دیگر زیاد شود؛ بنابراین باید هزینه در این حوزه با توجه به اهمیت آن صورت بگیرد.» اگر یادتان باشد، چندی پیش وزیر آموزش و پرورش یکی از دلایل کمبود معلم را افزون بر تصمیمات دولت‌های قبل خواند و اشاره به این داشت که تعداد دانش‌آموزان بالاتر رفته است و پیش‌بینی نشدن این افزایش باعث شده که ابتدای سال تحصیلی ۱۴۰۲ مدارس ایران با کمبود ۲۰۰ هزار معلم مواجه شوند.
ایالات متحده طبق همین آمار حدود 32 برابر خرج دانش آموز می کند اینجا هم دولت خودش را معاف و همه کارها را غیر انتفاعی ها داده، تازه با همین توان، مدعی درگیری با آمریکا هم هست؟