به گزارش تابناک از خبرگزاری آناتولی، اولاف شولتس در پیامی ویدئویی که در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) به اشتراک گذاشته شد، اظهار داشت: ناتو یک طرف جنگ [اوکراین و روسیه] نیست و نخواهد بود.
صدراعظم آلمان تصریح کرد: ما نمیخواهیم جنگ روسیه علیه اوکراین به جنگی میان روسیه و ناتو تبدیل شود و همه متحدان در این مورد اتفاق نظر دارند.
وی همچنین گفت: این به معنای عدم دخالت آلمان در جنگ نیز است! به صراحت میگویم که من به عنوان صدراعظم آلمان، هیچ سربازی از نیروهای مسلح خود را به اوکراین نمیفرستم.
از سوی دیگر، شولتس افزود که آنچه ارتش اوکراین «در حال حاضر نیاز فوری به آن دارد، مهمات و سلاحهای بیشتر، به ویژه برای دفاع هوایی است».
صدراعظم آلمان با اشاره به اینکه در هفتههای اخیر برای تامین چنین کمکهایی «به شدت» با شرکای خود کار کرده است، خاطرنشان کرد: اکنون با هم حمایت بیشتری از اوکراین میکنیم.
اولاف شولتس پیشتر نیز در اظهاراتی با تاکید بر موضع دیرینه خود مبنی بر اینکه همپیمانان غربی باید از هر اقدامی که منجر به درگیری مستقیم بین ناتو و روسیه شود خودداری کنند، گفته بود: ناتو و اتحادیه اروپا نیروی زمینی به اوکراین اعزام نخواهند کرد.
رئیس جمهوری فرانسه پس از میزبانی نشستی که پیشتر با حضور سران و مقامهای بلندپایه ۲۰ کشور در پاریس برگزار شد، گفته بود: در حال حاضر، اجماعی در میان متحدان اوکراین برای اعزام نیرو به میدان نبرد وجود ندارد اما «هیچ چیزی را نمیشود، رد کرد. ما هر کاری که لازم باشد، انجام میدهیم تا روسیه پیروز نشود.»
دفتر ریاستجمهوری روسیه (کرملین) هشدار داده است که در صورت اعزام نیروهای غربی به اوکراین، درگیری نظامی مستقیم بین سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و فدراسیون روسیه اجتناب ناپذیر خواهد بود.
در واکنش به مطرح شدن گزینه اعزام نیروهای نظامی به اوکراین از سوی برخی کشورهای غربی، انگلیس، اسپانیا، لهستان و جمهوری چک نیز اعلام کردند که نیروهای خود را برای اوکراین اعزام نمیکنند.
این در حالی است که رابرت فیکو نخست وزیر اسلواکی که با کمک نظامی به اوکراین مخالف است، روز دوشنبه پیش از سفر به پاریس، زمانی که مقامات ارشد بیش از ۲۰ کشور در مورد گزینههای افزایش کمک به اوکراین گفتوگو کردند، اعلام کرد: برخی از کشورهای عضو ناتو و اتحادیه اروپا در حال بررسی اعزام نیروی نظامی به اوکراین به صورت [توافقنامههای] دوجانبه هستند.
جنگ اوکراین در پی بیتوجهی غرب نسبت به نگرانیهای امنیتی مسکو و گسترش نیروهای ناتو تا نزدیکی مرزهای روسیه کلید خورد. مسکو در پی نادیده گرفتن دغدغههای امنیتی خود از سوی غرب و به ویژه آمریکا در پنجم اسفند ۱۴۰۰ به اوکراین حمله برد.
طی این مدت کشورهای عضو ناتو از جمله آمریکا و آلمان با کنار گذاشتن گزینه دیپلماتیک برای برقراری صلح، با حمایتهای هنگفت نظامی از کییف بر ادامه این جنگ افروزی ادامه دادهاند و با تجهیز اوکراین به سلاحهای پیشرفتهتر و سنگینتر نظامی، آشکارا سیاست تحریک کرملین را دنبال میکنند.